Ισως να μην μπορούσε καν να το φανταστεί η Μαρινέλλα, όταν στις αρχές της δεκαετίας του ’70 έδινε τη δική της εκδοχή στο τραγούδι «Ενας μύθος» (σε μουσική του Μάνου Χατζιδάκι και στίχους του Θρασυβούλου Σταύρου), ότι το 2020 θα χρησιμοποιούνταν συχνά για την ίδια αυτή η λέξη και πως χάρη στα περισσότερα από 60 χρόνια αδιάλειπτης παρουσίας της στο ελληνικό πεντάγραμμο κανένας δεν θα τολμούσε να μιλήσει περί υπερβολής. «Μαρινέλλα – Ο Μύθος» τιτλοφορείται λοιπόν η παράσταση που θα δώσει η αειθαλής ντίβα στο Κέντρο Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος, στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος, στις 3 Φεβρουαρίου (λόγω μεγάλης ζήτησης αναμένεται να ανακοινωθεί και δεύτερη ημερομηνία). Αξίζει να σημειωθεί ότι μέρος των εσόδων θα διατεθεί για την ενίσχυση της δράσης του σωματείου «ΕΛΠΙΔΑ – Σύλλογος Φίλων Παιδιών με καρκίνο», που γιόρτασε πριν από μερικούς μήνες τη συμπλήρωση 30 χρόνων προσφοράς στα παιδιά και σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες. Καθισμένη στο σαλόνι του σπιτιού της, η σπουδαία ερμηνεύτρια εξηγεί ενθουσιασμένη πόσο την ευχαριστεί η σκέψη ότι θα εμφανιστεί στον συγκεκριμένο χώρο: «Εντυπωσιάστηκα από το ΚΠΙΣΝ. Δεν μπορείς να πιστέψεις σχεδόν ότι αυτό το διαμάντι έχει χτιστεί εδώ στην Αθήνα. Μου άρεσε πολύ και η μεγάλη αίθουσα με τα κόκκινά της τα καθίσματα. Αισθάνομαι μεγάλη χαρά και τιμή για αυτή την παράσταση».
Στη συναυλία της θα πλαισιώνεται από το Σύνολο Ποικίλης Μουσικής της «Φιλαρμόνιας» Ορχήστρας Αθηνών, το οποίο θα διευθύνει ο Αλέξιος Πρίφτης. Τη σκηνοθετική επιμέλεια της εκδήλωσης υπογράφει ο Γιώργος Νανούρης. Η Μαρινέλλα μιλάει για τους συνεργάτες της με τα θερμότερα λόγια. Ειδικά τον Νανούρη τον χαρακτηρίζει ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της γενιάς του στη σκηνοθεσία («παρ’ όλο που πρόκειται και για υπέροχο ηθοποιό» προσθέτει) και τον εξαίρει για το ήθος και την ηπιότητα του χαρακτήρα του. Τα χρόνια που τους χωρίζουν δεν την αφορούν και δηλώνει πως δεν την ενδιαφέρει η ηλικία κάποιου αλλά η στάση του απέναντι στη ζωή: «Δεν μπορώ να συνεργάζομαι με ανθρώπους που έχουν νοοτροπία ηλικιωμένου. Μου αρέσει να περιβάλλομαι από νέους ανθρώπους, ζωντανούς. Και δεν είναι αποκλειστικά θέμα χρονολογίας γέννησης. Υπάρχουν νέα παιδιά που είναι γεννημένα γέροι. Κάποιοι συνομήλικοί μου επίσης μόνο να γκρινιάζουν ξέρουν. Δεν τα μπορώ αυτά. Εχω αποφασίσει ότι στη ζωή μου θα βλέπω πάντα το ποτήρι μισογεμάτο. Και δεν με ενδιαφέρουν οι ηλικίες και οι αριθμοί, αυτά ανήκουν στα ληξιαρχεία».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
