Κάτια και Μαριέλ Λαμπέκ – για πάντα μαζί!

Εχουν συνεργαστεί με τους μεγαλύτερους μαέστρους και τις σημαντικότερες ορχήστρες του κόσμου. Το ευρύτατο ρεπερτόριό τους ξεκινάει από τον Μπαχ, τον Βιβάλντι και τον Μότσαρτ και φθάνει σε σύγχρονους συνθέτες, όπως ο Μεσιέν, ο Μπέριο, ο Λίγκετι και ο Φίλιπ Γκλας. Η Κάτια και Μαριέλ Λαμπέκ έχουν επιβεβαιώσει με το παραπάνω το «η ισχύς εν τη ενώσει», σταδιοδρομώντας μαζί για περισσότερα από πενήντα χρόνια στις διεθνείς αίθουσες και ηχογραφώντας δεκάδες CD. Αχώριστες αδελφές (σύμφωνα με δημοσιεύματα, ακόμα και σήμερα εξακολουθούν να συγκατοικούν, μαζί με τους συντρόφους τους) και αχώριστες συνεργάτιδες, η γεννημένη το 1950 Κάτια και η γεννημένη το 1952 Μαριέλ εξακολουθούν ακούραστα, στη μετά COVID-19 εποχή, τα ταξίδια τους στον κόσμο και στον κόσμο της μουσικής, κάνοντας μια στάση και στην Ελλάδα: Οι καλλιτέχνιδες θα ανοίξουν το Φεστιβάλ της Ανοιξης, την εαρινή γιορτή των τεχνών του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών. Την Πέμπτη 31 Μαρτίου, στην αίθουσα «Χρήστος Λαμπράκης», θα ερμηνεύσουν ένα απαιτητικό πρόγραμμα με τις «Εξι αρχαίες επιγραφές» για δύο πιάνα του Ντεμπισί, την «Ιεροτελεστία της άνοιξης» (στην εκδοχή για δύο πιάνα) του Στραβίνσκι και τη «Φαντασία σε φα ελάσσονα» για τέσσερα χέρια σε ένα πιάνο του Σούμπερτ.

Αφοσίωση και αγάπη

«Η μεταξύ μας ισορροπία είναι απλώς ένα θαύμα» είχε πει κάποτε η Κάτια αναφερόμενη στην καθημερινή συνεργασία με την αδελφή της: «Είμαστε χαρούμενες που μοιραζόμαστε τις ζωές μας και αυτό είναι, νομίζω, και ο λόγος για τον οποίο κάνουμε μαζί μουσική». «Είναι αλήθεια, μοιραζόμαστε τα πάντα, τις χαρές αλλά και τις λύπες στις γεμάτες μουσική ζωής μας και στα ταξίδια μας, είμαστε πολύ, πολύ τυχερές» είχε συμπληρώσει η Μαριέλ. Οι δύο αδελφές γεννήθηκαν στην Μπαγιόν της Γαλλίας. Ο πατέρας τους ήταν γιατρός, έπαιζε ράγκμπι και τραγουδούσε στη χορωδία της Οπερας του Μπορντό. Η ιταλίδα μητέρα τους έπαιζε πιάνο (ήταν μαθήτρια της σπουδαίας παιδαγωγού και πιανίστριας Μαργκερίτ Λονγκ) και έγινε η πρώτη που μύησε από πολύ μικρή ηλικία τα δύο κορίτσια στα μυστικά της τέχνης με την οποία θα συνέδεαν τις ζωές τους. Οταν το 1968 οι αδελφές Λαμπέκ αποφοίτησαν από το Ωδείο των Παρισίων, άρχισαν να εμβαθύνουν στο ρεπερτόριο με έργα για δύο πιάνα και έργα για τέσσερα χέρια.

Οι πρώτες ηχογραφήσεις

Το παρθενικό άλμπουμ τους το ηχογράφησαν το 1970 για την εταιρεία Erato. Περιλάμβανε το έργο του Μεσιέν «Les Visions de l’ Amen». Από την Erato κυκλοφόρησαν το 1972 δύο ακόμα άλμπουμ, το ένα με έργα του Χίντεμιτ και του Μαρτινού και το άλλο με την εμβληματική «Σονάτα για δύο πιάνα και κρουστά» του Μπάρτοκ. Οι συνεργασίες τους με την Decca, την EMI Classics, τη Sony, τη Philips και άλλες μεγάλες εταιρείες αλλά και η δημιουργία, στη συνέχεια, της δικής τους εταιρείας είχαν ως αποτέλεσμα την κυκλοφορία πολλών ακόμα δίσκων με ποικίλο ρεπερτόριο (αλλά και με έμφαση πάντα στα σύγχρονα έργα), οι οποίοι έκαναν το όνομά τους πασίγνωστο σε όλον τον κόσμο. Μεταξύ άλλων (για να αναφερθούμε σε δύο σχετικά πρόσφατες από τις δεκάδες σημαντικές στιγμές της καριέρας τους), η εμφάνισή τους με τη Φιλαρμονική του Βερολίνου υπό τον σερ Σάιμον Ρατλ στo Waldbühne Berlin, το 2005, συγκέντρωσε πάνω από 33.000 θεατές. Ακόμα περισσότερους, περί τους 100.000 θεατές, συγκέντρωσε η εμφάνισή τους με τη Συμφωνική Ορχήστρα της Βιέννης στο Vienna Summer Night Concert, στο Ανάκτορο Σενμπρούν, το καλοκαίρι του 2016. Τη συναυλία παρακολούθησαν από τηλεοράσεως περισσότεροι από 1,5 εκατ. θεατές σε όλον τον κόσμο. Ανάμεσα στις πιο σημαντικές συνεργασίες τους περιλαμβάνονται και εκείνες με τους αρχιμουσικούς Ζορζ Πρετρ, σερ Κόλιν Ντέιβις, Γκουστάβο Ντουνταμέλ, Ζούμπιν Μέτα, Αντόνιο Παπάνο και Σέιζι Οζάουα.

Οι προσεχείς εμφανίσεις

Μετά το αθηναϊκό ρεσιτάλ τους η Κάτια και η Μαριέλ Λαμπέκ θα παίξουν στο Βερολίνο (2 Απριλίου), στη Σόφια (7 Απριλίου), στο Carnegie Hall της Νέας Υόρκης (27 Απριλίου), στη Βιτσέντζα (4 Μαΐου), στο Εσεν (6 Μαΐου) και στο Παρίσι (12 και 20 Μαΐου). Στη συναυλία του Εσεν, καθώς και σε εμφανίσεις που θα πραγματοποιήσουν μέσα στο καλοκαίρι στην Αμιέν και στην Ντιζόν της Γαλλίας, θα ερμηνεύσουν «Τα τρομερά παιδιά» του Φίλιπ Γκλας (πάνω στο μυθιστόρημα του Ζακ Κοκτό), έργο που ηχογράφησαν πρόσφατα και που κυκλοφορεί από την Deutsche Grammophon: Πρόκειται για την εκδοχή για τέσσερα χέρια στο πιάνο της ομώνυμης όπερας του αμερικανού συνθέτη, η οποία μάλιστα έχει οπτικοποιηθεί με ονειρικό τρόπο από τον σκηνοθέτη Ρόναν Ντέι-Λιούις – τα σχετικά βίντεο μπορείτε να τα βρείτε στο YouTube. Το καλοκαιρινό πρόγραμμά τους περιλαμβάνει και την παρουσίαση σε πόλεις της Γερμανίας, στη Βιέννη και στο Αμστερνταμ του έργου του σύγχρονου αργεντινού συνθέτη Οσβάλντο Γκολίχοφ «Nazareno» για δύο πιάνα, κρουστά και ορχήστρα, το οποίο είχαν πρωτοπαρουσιάσει σε παγκόσμια πρεμιέρα το 2010 στο Παρίσι. Το κοινό μουσικό ταξίδι των δύο γυναικών θα συνεχιστεί με ακόμα περισσότερες συναυλίες, με ακόμα περισσότερες ηχογραφήσεις. Η Κάτια στα 72 της χρόνια και η Μαριέλ στα 70 της χρόνια εξακολουθούν να δημιουργούν ακούραστα και να συμπορεύονται με την ίδια αγάπη που είχαν όταν σχεδόν πριν να κάνουν τα πρώτα βήματά τους έκαναν τα πρώτα μαθήματα πιάνου με τη μητέρα τους. Στη δική τους περίπτωση, οι απαιτήσεις μιας διεθνούς καριέρας, ο ανταγωνισμός, οι εύλογες προσωπικές φιλοδοξίες, τα προβλήματα που πάντα προκύπτουν όχι απλώς δεν δημιούργησαν εμπόδια, αλλά τις ένωσαν, ως φαίνεται, ακόμα πιο πολύ! «Αυτό που με εντυπωσίαζε πάντα και με τις δύο είναι πως, αν και είναι διαφορετικοί χαρακτήρες, έχουν ως κοινό στοιχείο των προσωπικοτήτων τους αυτή την ατελείωτη περιέργεια για τα πάντα, όχι μόνο για τη μουσική» είχε πει ο σερ Σάιμον Ρατλ, χαρακτηρίζοντας την αρμονική συνύπαρξή τους στη σκηνή «ένα μυστήριο που υπερβαίνει την αδελφική τους σχέση». Οι ίδιες πάντα αναφέρονται στη μεταξύ τους τρυφερότητα και έγνοια. «Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που σας έχει δώσει κάποιος;» ρωτήθηκε προ ετών σε συνέντευξη στον «Guardian» η Κάτια. «Οι καλύτερες συμβουλές έρχονται πάντα, κάθε μέρα, από την αδελφή μου» απάντησε.