Θα περίμενε κανείς μέσα στην υγειονομική κρίση που βιώνουμε να ανακάμψει το βιβλίο ως πνευματικό αγαθό; Να ανακαλύψουμε ξανά ως κοινωνία τη μαγεία και την ομορφιά της τυπωμένης σελίδας; Κι όμως, το βιβλίο φαίνεται ότι ευνοήθηκε από τη συγκυρία. Σε μια περίοδο αγωνιώδους και πρωτοφανούς εγκλεισμού ήταν ένα πρόσφορο μέσο για να ξεχαστούμε και να ταξιδέψουμε! Η μελέτη της λογοτεχνίας δεν είναι βέβαια μια μαζική συνήθεια των εφήβων σήμερα. Πότε άλλωστε ήταν; Ωστόσο, η πνευματική ακτινοβολία της λογοτεχνικής γραφής είναι πάντοτε εδώ, να μας σαγηνεύει και να μας συγκινεί. Παραμερίζοντας τους ηλεκτρονικούς πειρασμούς και τη διαβρωτική δύναμη των νέων τεχνολογικών μέσων πολλοί από μας προσπαθούμε στο ασφυκτικό και πιεστικό πρόγραμμα του Λυκείου να χωρέσουμε μια, έστω και μικρή, καθημερινή ποσότητα λογοτεχνικής δροσιάς.

Ετσι λοιπόν αξιοποιήσαμε την ευκαιρία του εγκλεισμού για να μελετήσουμε τέσσερις μεγάλες κυρίες της ελληνικής λογοτεχνίας με κοινή καταγωγή και αφετηρία το νησί μας: Ρέα Γαλανάκη, Μάρω Δούκα, Λιλή Ζωγράφου, Ιωάννα Καρυστιάνη.