«Κάποιοι θέλουν την Αριστερά και θεσμικά στο περιθώριο των πολιτικών εξελίξεων»
Ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής εξαπολύει «πυρά» κατά της κυβέρνησης για οικονομία, ασφάλεια και Προσφυγικό, ενώ εκτιμά ότι κάποιοι δεν θέλουν τον ΣΥΡΙΖΑ ως τον έναν πόλο του πολιτικού συστήματος, παρά μόνον αν αυτός δώσει δείγματα «αφομοίωσης» και «συντηρητικής μετάλλαξης»
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ: Σύνδεση μέλους
Βέλη κατά των πολιτικών και ιδεολογικών αντιπάλων του ΣΥΡΙΖΑ εκτοξεύει ο τέως Πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης επισημαίνοντας ότι κάποιοι θα ήθελαν να τεθεί ακόμη και θεσμικά η Αριστερά στο περιθώριο των πολιτικών εξελίξεων. Τονίζει μάλιστα ότι αυτό είναι και το κεντρικό πολιτικό ζήτημα που έχει να αντιμετωπίσει ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία στο αμέσως προσεχές διάστημα. Oπως υπογραμμίζει, αρνούνται να αποδεχθούν τη λαϊκή επιταγή της διαμόρφωσης ενός σύγχρονου διπολικού πολιτικού συστήματος, ενώ επισημαίνει με νόημα ότι θα ήταν «έτοιμοι να αποδεχθούν έναν τέτοιο ρόλο για τον προοδευτικό πόλο με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ μόνο αν είχαμε διάθεση και δίναμε δείγματα ενσωμάτωσης, αφομοίωσης και συντηρητικής μετάλλαξης της Αριστεράς, που είναι η καρδιά της σύγχρονης δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης». Oσον αφορά τυχόν «πασοκοποίηση» του ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει ότι «δεν εμφιλοχωρούν τέτοιες απόψεις και τάσεις, ούτε στο ηγετικό επίπεδο ούτε στις δυνάμεις οι οποίες προσέρχονται και με τις οποίες θα συμπορευτούμε στο προσεχές διάστημα». Παράλληλα, ασκεί έντονη κριτική στην κυβέρνηση για «μεροληπτική νεοφιλελεύθερη πολιτική» υπέρ των ισχυρών και εις βάρος των αδύναμων και της μεσαίας τάξης, ενώ για τα θέματα ασφάλειας αποδίδει ευθύνες στον υπουργό Προστασίας του Πολίτη Μ. Χρυσοχοΐδη για την «προκλητική επικοινωνιακή ρητορική και τις μεμονωμένες πράξεις ακραίας βίας από αστυνομικά όργανα».
Η κριτική που ασκήσατε ως αξιωματική αντιπολίτευση στη Βουλή για τον προϋπολογισμό του 2020 θα μπορούσε να συνοψιστεί στη φράση του κ. Τσίπρα ότι δεν περιλαμβάνεται τίποτε καλό σε αυτόν. Μήπως είναι ισοπεδωτική η προσέγγιση αυτή;
«Η συζήτηση για τον προϋπολογισμό, η οποία προφανώς γενικεύτηκε και στο σύνολο των νομοθετικών παρεμβάσεων και των πεπραγμένων περί τα οικονομικά του πενταμήνου της διακυβέρνησης της ΝΔ, υπήρξε άκρως αποκαλυπτική. Εδωσε αδρά το αποτύπωμα τόσο της μεροληπτικής νεοφιλελεύθερης πολιτικής της κυβέρνησης για την άμεση ή έμμεση ενίσχυση των ανώτερων εισοδημάτων και των μεγαλύτερων επιχειρήσεων, με αγνόηση ή και σε βάρος των ευπαθών ομάδων και του μεγαλύτερου μέρους της μεσαίας τάξης, όσο και τη σαφή γραμμή υποστήριξης της οικονομικής πολιτικής και των πεπραγμένων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ το πρώτο εξάμηνο του ’19 που θα κατηύθυναν, αν συνεχιζόταν, τα «καλά» της ανάπτυξης και των νέων δυνατοτήτων της ελληνικής οικονομίας σε ριζικά διαφορετική κατεύθυνση. Τίποτα «καλό» και καινούργιο λοιπόν υπέρ των εργασιακών σχέσεων και των εισοδημάτων για τους μικρούς και τους μεσαίους, άλλωστε αυτή είναι και η αίσθηση στην αγορά τον τελευταίο μήνα και εν όψει των γιορτών των Χριστουγέννων».
Πάντως, έγινε φανερό από τις ομιλίες του Πρωθυπουργού και του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι υπάρχει πεδίο και ύφος συνεννόησης πάνω στα μείζονα εθνικά ζητήματα της περιόδου…
Σε όλο το διαρρεύσαν διάστημα, κάναμε συστηματική προσπάθεια, σε όλα τα επίπεδα, για να ενισχυθεί και να ρυμουλκηθεί η κυβερνητική πολιτική σε σωστή κατεύθυνση, τόσο όσον αφορά την αντιμετώπιση των τουρκικών προκλήσεων όσο και στο πολύ σοβαρό ζήτημα της αντιμετώπισης των προσφυγικών-μεταναστευτικών ροών. Βεβαίως και για να ανοίξει ξανά ο δρόμος της επίλυσης για το μείζον θέμα του Κυπριακού. Το «κλειδί» σε αυτή την πολιτική την οποία εξυπηρέτησε η προηγούμενη αλλά και προηγούμενες κυβερνήσεις είναι η σαφής ενεργητική και καθαρή υποστήριξη λύσεων και πρωτοβουλιών σε κλίμακα Ευρωπαϊκής Ενωσης στον βαθμό που το σύνολο αυτών των ζητημάτων αφορούν άμεσα τα σύνορα, τους ενεργειακούς δρόμους, τις προσφυγικές ροές, τη σταθερότητα για όλη την Ευρώπη στην Ανατολική Μεσόγειο. Γι’ αυτό επιμείναμε και ενθαρρύναμε, ιδιαίτερα και επανειλημμένα ο πρώην πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας, στην ανάληψη πρωτοβουλιών, τόσο για τη λήψη αποφάσεων και την εφαρμογή μέτρων από την ΕΕ για την κλιμάκωση των προκλήσεων της τουρκικής ηγεσίας στην Κύπρο και πλέον και στην ευρύτερη περιοχή διά του συμφώνου Τουρκίας – Λιβύης, όσο και επίσης για μια ενεργητική πολιτική για την εφαρμογή της απόφασης για την ανάληψη ευθύνης όλων των κρατών για τη φιλοξενία προσφύγων-μεταναστών, για τη ριζική αλλαγή των δεσμεύσεων του Δουβλίνου και βεβαίως για την εφαρμογή της δήλωσης Ευρώπης – Τουρκίας για αυτό το σοβαρό ζήτημα. Οι μείζονες αυτές διπλωματικές πρωτοβουλίες έχουν ως μοναδικό στόχο την ειρήνη και βεβαίως πρέπει να μείνουν ανοικτοί οι δίαυλοι του διαλόγου των ΜΟΕ, με αυτονόητη την υποστήριξη των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας για την αποφυγή ή και την αντιμετώπιση «ατυχημάτων». Αυτό είναι το προφανές πεδίο στο οποίο σε κρίσιμες στιγμές και στο παρελθόν από το Ελσίνκι ή ακόμα και σε αντιμετώπιση κρίσεων στο Αιγαίο, εκκινήθησαν, μέσα βέβαια σε ένα διαφορετικό διεθνές πλαίσιο, οι πολιτικές διαχρονικά από πλευράς των ελληνικών κυβερνήσεων».
Ο Κ. Μητσοτάκης είπε ότι κάποιοι δεν κατάλαβαν γιατί έχασαν στις εκλογές, εννοώντας τον ΣΥΡΙΖΑ, και δήλωσε ότι ο προϋπολογισμός της κυβέρνησής του γράφει τίτλους τέλους σε μια αποτυχημένη πολιτική. Εχετε καταλάβει ως κόμμα γιατί χάσατε;
«Μόνο ως πολιτική «ατάκα» για περιορισμένο κοινό μπορεί να εκληφθεί αυτή η αποστροφή του λόγου του κ. Μητσοτάκη. Η ίδια η εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού, η ίδια η πραγματικότητα έτσι όπως αποτυπώθηκε σε όλες τις αποτιμήσεις εσωτερικών και διεθνών παραγόντων, κατατείνουν στο προφανές συμπέρασμα της σαφώς επιτυχημένης οικονομικής πολιτικής που ασκήθηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Η Ιστορία θα γράψει ότι το τυπικό και ουσιαστικό με την έννοια και της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους κλείσιμο της περιόδου των μνημονίων έγινε από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, με 2,8 ανάπτυξη στο δεύτερο τρίμηνο του ’19, με 10% λιγότερη ανεργία, με άνετη πρόσβαση της χώρας σε φτηνή αυτοχρηματοδότηση και με σειρά μέτρων άμεσης ανακούφισης τα οποία ελήφθησαν και εφαρμόστηκαν τόσο για τις εγγυήσεις των εργασιακών δικαιωμάτων όσο και με την κατάργηση του υποκατώτατου μισθού και τη διαμιάς αύξηση κατά 11% του κατώτερου. Είναι προφανές και αυταπόδεικτο από το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών ότι ένας στους τρεις εκλογείς, όχι η πλειοψηφία, έδωσαν εμπιστοσύνη για τη συνέχιση αυτής της πολιτικής, παρά τη λαϊκίστικη αρνητική προπαγάνδα της Νέας Δημοκρατίας που στηρίχθηκε όχι στη συνέπεια για την οποία σεμνύνεται σήμερα ο Πρωθυπουργός, αλλά στην προσπάθεια εξαπάτησης σε κομβικά σημεία της προεκλογικής αντιπαράθεσης, η οποία υποστηρίχθηκε και από τη μεγάλη πλειοψηφία των ΜΜΕ. Επίσης όμως είναι προφανές, και ήδη το κάνουμε, καθόσον εργαζόμαστε για το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, ότι θα συζητήσουμε με ειλικρίνεια και σε βάθος αδυναμίες και λάθη και της δικιάς μας πολιτικής».
Με αφορμή τα περιστατικά αστυνομικής βίας, επιτεθήκατε στην κυβέρνηση για «γενικευμένο εμπόριο φόβου» και «προπαγάνδα τρομολαγνείας». Τα ζητήματα της ασφάλειας δεν αποτελούν ένα υπαρκτό θέμα για το οποίο μάλιστα ο Μ. Χρυσοχοΐδης σάς εγκάλεσε ότι ως κυβέρνηση αδιαφορήσατε;
«Τα ζητήματα της ασφάλειας των πολιτών πάντοτε αποτελούν ένα υπαρκτό θέμα, πόσω μάλλον μέσα και μετά από μια δεκάχρονη μείζονα κρίση. Εμεινε προφανέστατα αναπάντητη η ερώτηση που και προσωπικά έκανα σε παρέμβασή μου στον κ. Χρυσοχοΐδη, τόσο για την προκλητική επικοινωνιακή ρητορική και τις μεμονωμένες πράξεις ακραίας βίας από αστυνομικά όργανα όσο και για την προτεραιοποίηση της εμμονής στην πολιτική «νόμος και τάξη» σε σχέση με την πανθομολογούμενη μεγάλη ασφάλεια, διεθνώς αναγνωρισμένη επί πενταετία για την πρωτεύουσά μας, την Αθήνα, η οποία δέχεται 5.000.000 τουρίστες τον χρόνο».
Καταγγείλατε την κυβέρνηση για «στρατιωτικοποίηση» της χώρας με αφορμή τη σύσταση του Ενιαίου Φορέα Επιτήρησης Συνόρων υπό εθνικό συντονιστή για το Προσφυγικό-Μεταναστευτικό. Τι φοβάστε ακριβώς;
«Η συζήτηση στη Βουλή για την αιφνιδιαστική και εν κρυπτώ τροπολογία που μας έφεραν για τον εθνικό συντονιστή και τη στρατιωτικοποίηση της επιτήρησης των συνόρων, έναντι των προσφύγων και μεταναστών, υπήρξε άκρως αποκαλυπτική και οι φόβοι οι οποίοι εκφράστηκαν από όλες τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης, εκτός της Ελληνικής Λύσης, ελπίζουμε να διαψευστούν. Σημειώνω ότι κατάργησαν το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, ακύρωσαν τον κ. Κουμουτσάκο στον ρόλο που του είχε ανατεθεί και η προτεινόμενη δομή είναι πέραν των θεσμικών αρμοδιοτήτων των γενικών επιτελείων με άδηλο και τον τρόπο χρηματοδότησης. Πρωτοφανή πράγματα».
Ο Μ. Βορίδης είπε στη Βουλή ότι δεν ανετράπη ακόμη η ηγεμονία της Αριστεράς. Πιστεύετε ότι εκτυλίσσεται μια πολιτική και ιδεολογική ρεβάνς ανάμεσα στους δύο χώρους;
«Προφανώς και υπάρχει ένα ζήτημα ανασύστασης και ανάκτησης της ηγεμονίας των ουσιαστικών προοδευτικών απόψεων μέσα στην ελληνική κοινωνία, καθώς η κυβέρνηση με σειρά μέτρων και παρεμβάσεων ενισχύει, σε αντιστοίχιση με ακραίες πολιτικές και στην υπόλοιπη Ευρώπη, ένα διάχυτο κλίμα νεοσυντηρητισμού σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής και πολιτικής ζωής. Αλλωστε και η συζήτηση και οι καταλήξεις στη συνταγματική αναθεώρηση πιστοποιούν αυτή την τάση. Ο κ. Βορίδης είναι ειλικρινής και συνεπής γιατί λέει δημόσια διαχρονικά ότι θα πρέπει η Αριστερά να τεθεί ακόμη και θεσμικά στο περιθώριο των πολιτικών εξελίξεων. Αυτό είναι και το κεντρικό πολιτικό ζήτημα – κατά τη γνώμη μου – που έχει να αντιμετωπίσει ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία στο αμέσως προσεχές διάστημα. Δηλαδή, είναι σαφές ότι αρνούνται οι ιδεολογικοί και πολιτικοί μας αντίπαλοι, ως δημοκρατικό κεκτημένο, τη λαϊκή επιταγή της διαμόρφωσης ενός σύγχρονου διπολικού πολιτικού συστήματος που δεν θα είναι προφανώς ο κλασικός δικομματισμός της προηγούμενης μεταπολιτευτικής περιόδου. Θα ήταν προφανώς έτοιμοι να αποδεχθούν έναν τέτοιο ρόλο για τον προοδευτικό πόλο με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ μόνο αν είχαμε διάθεση και δίναμε δείγματα ενσωμάτωσης, αφομοίωσης και συντηρητικής μετάλλαξης της Αριστεράς, που είναι η καρδιά της σύγχρονης δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης».
Ο ΣΥΡΙΖΑ προχωρεί στην ανασύνταξή του και διατυπώνεται στο εσωτερικό του ένας προβληματισμός για τα όρια της διεύρυνσής του. Κάποιοι φοβούνται «πασοκοποίησή» του. Αυτός είναι ο στόχος;
«Δήλωσα αισιόδοξος για το εγχείρημά μας, ακριβώς γιατί δεν εμφιλοχωρούν τέτοιες απόψεις και τάσεις, ούτε στο ηγετικό επίπεδο, ούτε στις δυνάμεις οι οποίες προσέρχονται και με τις οποίες θα συμπορευτούμε στο προσεχές διάστημα. Το προσκλητήριό μας είναι προς όλες τις δυνάμεις της πολύχρωμης κινηματικής, πράσινης και πολιτικής Αριστεράς και σε όλους τους πολίτες, ακόμη και από το προοδευτικό Κέντρο, που συνομολογούν την ανάγκη για να γυρίσει σελίδα η χώρα με μια νέα διακυβέρνηση με κορμό την Αριστερά».

