Οχι, δεν με πειράζει που ο κ. Πρωθυπουργός δεν ξέρει επαρκώς αγγλικά ώστε να καταλαβαίνει πάντα τι του λένε και οι άλλοι τι τους λέει, συμβαίνουν αυτά. Ούτε που δεν ξέρει ότι ο Μεσαίωνας δεν είναι ένας συγκεκριμένος αιώνας αλλά μια περίοδος της ευρωπαϊκής Ιστορίας, που διήρκεσε από τον 5ο έως τον 15ο αιώνα. Οταν αμόλησε λοιπόν τις προάλλες στη Βουλή το στομφώδες «αυτά που λέτε, κύριε Μητσοτάκη, δεν ανήκουν σε αυτόν τον αιώνα, αλλά σε έναν άλλον, τον Μεσαίωνα», ήθελε να πει προφανώς ότι ο Μητσοτάκης λέει κάτι σκοταδιστικό, κάτι αναχρονιστικό και με τη χαρακτηριστική του άνεση είπε κάτι που δεν ήξερε ακριβώς, αλλά περίπου. Αλλά συμβαίνουν αυτά ακόμη και σε πρωθυπουργούς.

Ούτε είναι τόσο τρομερό που οι συνεργάτες του στα σόσιαλ μίντια δεν ξέρουν να ξεχωρίζουν ποια φωτογραφία απεικονίζει την εξέγερση της Νομικής και ποια του Πολυτεχνείου ή συνοδεύουν το κείμενό του για τον Νοέμβριο του 1973 με άσχετους στίχους ποιημάτων. Δεν βρίσκω πρωτοφανές που αγνοούν ένα υπέροχο ποίημα του Γιάννη Ρίτσου για το γεγονός. Πόσοι το γνωρίζουν άλλωστε; Συμβαίνουν αυτά με τους πολιτικούς και τους μετακλητούς τους. Πιο πολύ από την άγνοια, την ημιμάθεια, τις ανεπάρκειες, με τρομοκρατεί η περιφρόνηση της άγνοιας, της ημιμάθειας, της ανεπάρκειας, αυτό το δηλητηριώδες «δεν με νοιάζει», «και τι έγινε;», μια ιλιγγιώδης άνεση, ένα ηγεμονικό θράσος, που οδηγεί στην παντελή έλλειψη ντροπής. Οι γκάφες επαναλαμβάνονται γιατί δεν νοιάζεται να τις διορθώσει, να τις προλάβει, γιατί δεν ενδιαφέρεται, δεν τον αφορά.

Δεν νομίζω ότι πρόκειται για κυνισμό, κάτι που προϋποθέτει μια ειδικού τύπου συγκρότηση, Ο Πρωθυπουργός είναι νεότατο αλλά τυπικό δείγμα πολιτικού βαπτισμένου στο δόγμα της απόλυτης αλήθειας για τη σωτηρία του κόσμου. Αυτή η προνομιακή πίστη, το ασύλληπτο μυστικό που κατέχει, του δίνει όλα τα δικαιώματα στις αυταπάτες, στις κωλοτούμπες, στα ψεύδη, στα αγγλικούλια και στους μεσαίωνες. Στο όνομα του μεγάλου καλού που αισθάνεται ότι προσφέρει στην Πατρίδα όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Λεπτομέρειες σαν αυτή που βρήκε το κουράγιο να εκστομίσει τις προάλλες όταν επισκέφτηκε τους πυρόπληκτους. Στο παράπονο μιας κατοίκου της περιοχής ότι δεν έχουν πάρει ακόμη, οι δύστυχοι, το εφάπαξ επίδομα που τους είχαν υποσχεθεί, απάντησε σε άπταιστο ενικό, χαλαρά και άνετα, ότι σημασία έχει τα λεφτά να πάνε σε υποδομές γιατί «αν είχες πάρει τα 2.000 ευρώ, τι θα έκανες; Θα τα σπαταλούσες»! Ο αριστερός ηγέτης βάφτισε την ανάγκη σπατάλη!

Την κορόιδευε την κακομοίρα καθώς λίγες ώρες πριν είχε ανακοινώσει επίδομα προς «κατασπατάληση» σε περισσότερους από ένα εκατομμύριο πολίτες. Μεσαίωνας, πράγματι, στο έλεος των ηγεμόνων.