Η συγκλονιστική μαρτυρία της Σοφίας Μπεκατώρου

Η καταγγελία της Σοφίας Μπεκατώρου σχετικά με τη σεξουαλική κακοποίηση που υπέστη από στέλεχος της Ελληνικής Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας έχει όλα τα χαρακτηριστικά της είδησης που μπορεί να αποτελέσει «τομή» για τις αντιλήψεις γύρω από την έμφυλη βία στη χώρα μας. Και αυτό όχι γιατί είναι μία είδηση που έγινε viral από την πρώτη στιγμή, αλλά γιατί πρόκειται για μία μαρτυρία που φέρνει από μόνη της έναν ορμητικό άνεμο αλλαγής, συμπαρασύροντας στερεότυπα και προκαταλήψεις γύρω από τα ζητήματα της συναίνεσης στις σεξουαλικές σχέσεις.

Δεν ξέρουμε αν η μαρτυρία της Σοφίας Μπεκατώρου θα γίνει απαρχή ενός ελληνικού #ΜeΤoo, όμως όλες και όλοι της χρωστάμε ένα ειλικρινές «ευχαριστώ», γιατί με τη στάση της δεν προστατεύει μόνο τις γυναίκες, αλλά οριοθετεί το πλαίσιο μέσα στο οποίο οφείλουν να γίνονται κατανοητές οι έμφυλες σχέσεις από όλη την κοινωνία. Της χρωστάμε ένα «ευχαριστώ» γιατί ενώ θα μπορούσε να αφήσει τη σεξουαλική της κακοποίηση στο ντουλάπι της λήθης, επέλεξε – όταν ή ίδια ένιωσε δυνατή – να αντιμετωπίσει τον θύτη, αλλά και τα στερεότυπα της κοινωνίας. Της χρωστάμε ένα «ευχαριστώ» γιατί μιλώντας για αυτό που της συνέβη αποτίναξε από πάνω της όλο το βάρος της ντροπής που νιώθουν τα θύματα βιασμού λόγω κοινωνικών αντιλήψεων και τη μετέτρεψε σε ντροπή για τον θύτη.

Πριν από περίπου ενάμιση χρόνο άλλαξε ο νομικός ορισμός του βιασμού στον ποινικό κώδικα της χώρας μας – ορίζεται με βάση την απουσία συναίνεσης και όχι αποκλειστικά με βάση τη χρήση φυσικής βίας από τον θύτη. Αυτό έγινε υπό την πίεση γυναικείων οργανώσεων και ακολουθώντας τις προβλέψεις του Συμβουλίου της Ευρώπης για την αντιμετώπιση της έμφυλης βίας. Πριν από τη νομοθετική αυτή αλλαγή, αν μία γυναίκα «πάγωνε» κατά τη διάρκεια του βιασμού της
– όπως συμβαίνει στις περισσότερες περιπτώσεις – ο θύτης μπορούσε εύκολα να επικαλεστεί συναινετική σεξουαλική πράξη. Χρειάστηκε να μεσολαβήσει ο βιασμός και η δολοφονία της Ελένης Τοπαλούδη και να διαμορφωθεί ένα βαθύ κοινωνικό αίτημα για ισχυρότερη νομική προστασία από τον βιασμό για να αλλάξει η νομοθεσία.

Σήμερα, με τη μαρτυρία της Σοφίας Μπεκατώρου, θυμόμαστε ότι δεν αρκεί μόνο η θέσπιση ενός ισχυρού νομικού πλαισίου για την προστασία από τη σεξουαλική κακοποίηση. Χρειάζεται να είμαστε ενωμένες και αμείλικτες σε όσους επενδύουν στη σιωπή μας. Χρειάζεται να στεκόμαστε απέναντι σε όσους ποντάρουν ότι θα νιώσουμε ντροπή. Η κάθε μία από εμάς μπορεί να βρει τη δύναμη να μιλήσει αμέσως, μπορεί μετά από χρόνια, μπορεί και ποτέ. Ο,τι όμως και να επιλέξουμε, έχει σημασία να γνωρίζουμε καλά ότι δεν θα είμαστε μόνες σε αυτόν τον αγώνα.