Υμηττός, Φεβρουάριος του 2015. Η πεζοπορία της ανυποψίαστης Ρόζας Σπαχή διακόπτεται απότομα όταν φτάνει κοντά στη «σπηλιά» και αντικρίζει εμβρόντητη έναν άγνωστο νεκρό. «Στον βράχο της πλαγιάς, πάνω δεξιά, ένα ισχνό πεύκο λυγίζει υπομένοντας το βάρος ενός κρεμασμένου· ο άντρας είναι κάτωχρος». Και, προφανέστατα, αυτόχειρας. Τα εύλογα ερωτήματα προκύπτουν ακαριαία. Αυτός ο άνθρωπος ποιος ήταν και γιατί έθεσε τέλος στη ζωή του; Ετσι αρχίζει το νέο βιβλίο του Νικόλα Σεβαστάκη που τιτλοφορείται Ανθρωπος στη σκιά, το πρώτο του μυθιστόρημα μετά τις πολύ αξιόλογες συλλογές διηγημάτων Γυναίκα με ποδήλατο (2014) και Αντρας που πέφτει (2015) με τις οποίες εισήλθε στο πεδίο της πεζογραφίας, αν εξαιρέσουμε βεβαίως τις ποιητικές απαρχές. Ο πρωταγωνιστής του, εν προκειμένω, είναι ο Φάνης Αυγερινός, ένας εξηντάρης δημόσιος υπάλληλος που εργάζεται σε κάποια πανεπιστημιακή σχολή. Το αδιάφορο παρόν, ωστόσο, δεν έχει και τόση σημασία. Το κρίσιμο ενδιαφέρον έγκειται, ασφαλώς, στο παρελθόν του. Γιατί; Ο ίδιος υπήρξε κάποτε ένοπλος τρομοκράτης και η πολυφωνική αφήγηση που ενορχηστρώνεται γύρω από αυτόν στοχεύει, ακριβώς, στην όσο το δυνατόν πιο σφαιρική σύνθεση του πορτρέτου του.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
