Η Πάτρα και το θέατρο: μια σχέση παθιασμένη!

«Η σχέση της Πάτρας με το θέατρο είναι παλιά, πολύπλευρη και θερμή» έλεγε πάντα η Σοφία Μορώνη στους μαθητές της. Το επαναλαμβάνει και στη συνέντευξή μας, εξηγώντας με τις ιδιότητες της, της φιλολόγου, θεατρολόγου, και κριτικού θεάτρου του Λυκείου Καστριτσίου επί σειρά ετών, όσα δίδαξε και όσα είδε: το ΔΗΠΕΘΕ, την αξία της τέχνης στη ζωή μας, το θέατρο,  τη σχέση του με την πόλη μας.

Η Πάτρα σάς φέρνει στο μυαλό το θέατρο;

«Η σχέση της πόλης μας με το θέατρο είναι πολύ παλιά και διαρκής, πολύπλευρη και θερμή. Μεγάλη η λαϊκή θεατρική παράδοση στην Πάτρα και μάλιστα του θεάτρου σκιών, αλλά επειδή επικεντρωνόμαστε στο ΔΗΠΕΘΕ ας ξεκινήσουμε από το 1872, όπου ολοκληρώνεται η ανέγερση του Θεάτρου Απόλλων, σε σχέδια του γερμανού Ερνέστου Τσίλλερ, ένα πραγματικό στολίδι στο κέντρο της πόλης, με χρήματα των πλούσιων από το εμπόριο της σταφίδας αστών της πόλης και όχι μόνο, που αρχικά φιλοξενεί παραστάσεις λυρικού θεάτρου».

Πώς αυτό;

«Το θέατρό μας αποτελεί μικρογραφία της σκάλας του Μιλάνου αλλά και το γούστο της αστικής τάξης της εποχής, τότε, αρεσκόταν στη δυτικότροπη τέχνη. Βέβαια μπορούσαν και οικονομικά να στηρίξουν αυτές τις παραστάσεις, κάτι που σταμάτησαν να  κάνουν στις αρχές του 20ού αιώνα με τη σταφιδική κρίση. Τότε σήμανε το τέλος του μελοδράματος αλλ’ όχι του θεάτρου».

Στην πόλη μας υπάρχει
και ΔΗΠΕΘΕ.

«Βέβαια. Ιδρύθηκε το 1989 και ο «Απόλλων» αποτελεί την κεντρική σκηνή του ΔΗΠΕΘΕ της Πάτρας. Δίνει τη σπουδαιότερη καλλιτεχνική και πολιτιστική πνοή  στην πόλη μας, αφού και από το καταστατικό του έχει σκοπό την καλλιτεχνική παιδεία της πόλης μας, το ανέβασμα θεατρικών παραστάσεων, μετακλήσεις αλλά και οργάνωση  πολλών άλλων εκδηλώσεων. Από τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή έχουν περάσει πολλοί άξιοι σκηνοθέτες και ηθοποιοί που  με τη δράση τους έχουν τρανώσει τη φήμη του δημοτικού μας θεάτρου στην Ελλάδα».

Τι απήχηση έχει στην πόλη;

«Μεγάλη. Οι παραστάσεις που ανεβαίνουν είναι ποικίλων θεατρικών ειδών, οι Πατρινοί τις αγκαλιάζουν θερμά, είναι φιλοθεάμονες γενικά αλλά και θεατρόφιλοι ειδικά».

Η σχέση του ΔΗΠΕΘΕ με
τους νέους;

«Κάνει συνεχώς ανοίγματα και με πολλούς τρόπους προς τους νέους και ακόμη και στους μαθητές όλων των βαθμίδων, μέσα από την παραστασιολογία του, εκπαιδευτικά προγράμματα, παραστάσεις για σχολεία, σεμινάρια για τους εκπαιδευτικούς της πόλης, ομαδικές παρακολουθήσεις με οικονομικότερη είσοδο κ.ά. Από το 2013 λειτουργεί επίσης Δραματική Σχολή στο ΔΗΠΕΘΕ μας καθώς και εργαστήρι λυρικού θεάτρου.

Πολλά ταλαντούχα νέα παιδιά έχουν αποφοιτήσει ήδη και συμμετέχουν σε παραστάσεις είτε του ΔΗΠΕΘΕ είτε σε άλλες  θεατρικές σκηνές της πόλης μας ή αλλού. Εχουμε απολαύσει εκτός αυτών και πολλούς νέους καταρτισμένους μουσικοθεατρικά και καλλικέλαδους φωνητικά και σε παραστάσεις λυρικού θεάτρου στην Πάτρα από το εργαστήρι λυρικού θεάτρου που προείπαμε».

Ξέρουμε και από αποφοίτους του σχολείου μας ότι και το σχολείο μας αγαπάει το θέατρο. Εχει συνεργασθεί και συνεργάζεται με το θέατρο στην πόλη μας.

«Οχι μόνο το αγαπάει, αλλά και έχουμε για 10 χρόνια διδάξει το μάθημα της θεατρολογίας  μαζί με μουσική και καλλιτεχνικά στο πλαίσιο της Αισθητικής Αγωγής. Εχουμε παρακολουθήσει  με τους μαθητές μας, της Αισθητικής Αγωγής, ως Λύκειο Καστριτσίου αρκετές παραστάσεις του ΔΗΠΕΘΕ, αλλά και σε αθηναϊκές σκηνές, έχουν εξασκηθεί ακόμη και στην κριτική παράστασης,  μία εξ αυτών, το 2003, δημοσιεύτηκε στον ημερήσιο Τύπο, στην εφημερίδα «ΓΝΩΜΗ», σχετικά με το έργο «Ο ήχος του όπλου» της Λούλας Αναγνωστάκη. Αλλά και κάθε χρονιά οι καθηγητές διοργανώνουν παραστάσεις με τους μαθητές παρά το βαρύ ωρολόγιο πρόγραμμα και μάλιστα το ΔΗΠΕΘΕ παραχωρεί πάντα κοστούμια από το βεστιάριό του».

Πρόσφατα δείξαμε θεατρική παράσταση του Σαίξπηρ στη Γαλλία, σε σχολεία εκεί, με μεγάλη επιτυχία στο πλαίσιο ευρωπαϊκού προγράμματος…

«Ναι, βέβαια, το γνωρίζω και χαίρομαι πολύ γι’ αυτό».

Πώς θα θέλατε να κλείσουμε τη συνέντευξή μας αυτή; Τι σκέψεις κάνετε;

«Η Πάτρα αγαπάει και στηρίζει το θέατρο και το ΔΗΠΕΘΕ της, το ίδιο και όλη η εκπαιδευτική κοινότητα απ’ όσο ξέρω, γιατί το καλό θέατρο και τέρπει και παιδαγωγεί».

Οι βραβεύσειςτου σχολείου

{ERT}Το σχολείο μας έχει βραβευτεί για θεατρικές παραστάσεις, όπως ξέρουμε από τα αδέλφια μας και από μεγαλύτερους συμμαθητές μας και όπως είναι γνωστό στην πόλη μας.{ERT}
«Ναι, αλήθεια είναι. Το 2000 απέσπασε το Α’ Βραβείο για το έργο “Εθνεγερσία” στους πανελλήνιους μαθητικούς αγώνες αρχαίου δράματος και σύγχρονου θεάτρου, και το 2003 απέσπασε το Γ’ Βραβείο στους ίδιους αγώνες για το έργο “Για μιαν Ελένη…”».