Με τον αλλοπρόσαλλο Ντόναλντ Τραμπ να συνεχίζει τις επικίνδυνες παλινωδίες του στην αντιμετώπιση των εξαιρετικά κρίσιμων διεθνών προβλημάτων, τον απερίγραπτο Μπόρις Τζόνσον να έχει βυθιστεί στον βούρκο του Brexit που ο ίδιος δημιούργησε, την πολύπειρη και σοβαρή Ανγκελα Μέρκελ να βρίσκεται στον προθάλαμο της αποχώρησης από την Καγκελαρία, δόθηκε η ευκαιρία στον πρόεδρο της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν να αναδειχθεί στον κύριο παίκτη στη διεθνή σκηνή την περίοδο αυτή. Μια ευκαιρία που από καιρό επεδίωκε και που η εσωτερική αναταραχή στη χώρα του με την εμφάνιση των περιώνυμων «κίτρινων γιλέκων» δεν είχε αφήσει περιθώριο να εκδηλωθεί. Ετσι τώρα η διεθνής συγκυρία τού επιτρέπει να εκπληρώσει τον απώτερο στόχο του. Να επαναφέρει τη χώρα του, αλλά ταυτόχρονα και την Ευρώπη, στο κέντρο των διεθνών αποφάσεων. Καθώς μάλιστα οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιτίθενται πλέον στις διεθνείς συνεργασίες εν ονόματι του εθνικιστικού συνθήματος «Πρώτα η Αμερική».
Δεν είναι, άλλωστε, η πρώτη φορά που η Γαλλία καθορίζει τις εξελίξεις στον ευρωπαϊκό χώρο. Αρκεί να θυμηθούμε ότι ο Γάλλος Ρομπέρ Σουμάν ήταν ο εμπνευστής της ιδέας της ευρωπαϊκής ενοποίησης και της συνεργασίας με τη Γερμανία ήδη από το 1950. Μια πολιτική που ακολούθησε αργότερα ο Ντε Γκωλ με τον Αντενάουερ, ενώ ο πιο επιτυχημένος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής υπήρξε ο επίσης Γάλλος Ζακ Ντελόρ, για να μη μιλήσουμε ακόμη και για τον Μισέλ Μπαρνιέ, επικεφαλής των διαπραγματεύσεων για το Brexit. Το στίγμα της νέας αυτής γαλλικής πολιτικής δόθηκε κατά την επιτυχημένη σύνοδο του G7 στο Μπιαρίτζ, με τον γάλλο πρόεδρο να χειρίζεται αριστοτεχνικά τον δύστροπο Ντόναλντ Τραμπ και να ανοίγει τον δρόμο, πέραν όλων των άλλων, για μια Συμφωνία για το Κλίμα και για μια συνεννόηση με το Ιράν.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
