«Με ελκύουν το διφορούμενο και η αβεβαιότητα» έλεγε παλαιότερα σε μια συζήτησή του με τον Ανταίο Χρυσοστομίδη ο Γκράχαμ Σουίφτ. Είναι μια καίρια περιγραφή που εκφράζει πολλά βιβλία του, από τον βραβευμένο με Booker Τελευταίο γύρο ως το τωρινό Να ‘μαστε, λοιπόν…, μια αίσθηση ότι στην πλοκή τους πολλά συντελούνται και πολλά περισσότερα υπονοούνται. Η αμφισημία των πραγμάτων, το παιχνίδι ανάμεσα στην αλήθεια και στο ψέμα, στην ψευδαίσθηση και στην πραγματικότητα, συνιστά τον πυρήνα του νέου του μυθιστορήματος, όπου απροσχεδίαστα, «με έκπληξη», όπως λέει και ο ίδιος στο περιθώριο της συνομιλίας μας, βρέθηκε να γράφει την ιστορία ενός ταχυδακτυλουργού σε ένα υπαίθριο θέατρο του Μπράιτον το 1959.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
