Οι χώρες της Δυτικής Ευρώπης εισήλθαν στην εποχή της νεωτερικότητας, δηλ. στη σύγχρονη εποχή από τα τέλη του 18ου αιώνα περίπου και σταδιακά ακολούθησαν οι άλλες χώρες του κόσμου. Βασικά χαρακτηριστικά της σύγχρονης εποχής είναι η κυριαρχία του ορθολογισμού και της επιστήμης στη θέση της μεταφυσικής πίστης, η ανάπτυξη καπιταλιστικών δομών, η ανάδυση του έθνους-κράτους και του «κράτους δικαίου», η διάλυση των προσωπικών σχέσεων της μικρής κοινότητας και η δημιουργία απρόσωπων κοινωνιών, η εμφάνιση απόμακρων συστημάτων και θεσμών και τέλος η εμπέδωση της εμπιστοσύνης σε αυτά τα συστήματα και τους θεσμούς, η οποία είναι απολύτως απαραίτητη για την εύρυθμη λειτουργία και ανάπτυξη αυτού του νεωτερικού κοινωνικού συστήματος.
Προφανώς, η εξέλιξη των κοινωνιών προς τη σύγχρονη νεωτερική εποχή δεν είναι ούτε γραμμική ούτε πραγματοποιείται με την ίδια ταχύτητα παντού. Εξαρτάται από την ιστορική διαδρομή κάθε κοινωνίας. Στις κοινωνίες της Βόρειας Ευρώπης, οι οποίες είχαν μια συγκεκριμένη ιστορική πορεία και έχουν εμποτισθεί με τον προτεσταντισμό, εισήλθαν πρώτες στη νεωτερική εποχή και γρήγορα εμπεδώθηκε το κρίσιμο χαρακτηριστικό για τη λειτουργία αυτών των νεωτερικών, απρόσωπων πλέον, κοινωνικών και οικονομικών συστημάτων: Η εμπιστοσύνη. Οι χώρες γύρω από τη Βόρεια Θάλασσα ανέπτυξαν την αναγκαία εμπιστοσύνη στα ορθολογικά συστήματα και τους θεσμούς.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
