Η διαχρονική γοητεία του Ντόναλντ Σάδερλαντ

Σε μια πρόσφατη συνέντευξή του χαρακτήρισε την κάμερα ως «μια ερωμένη που εντοπίζει κάθε συναίσθημα και μοιράζεται αυτά τα συναισθήματα και τις σκέψεις σου». Είναι πολύ εύκολο να καταλάβεις τι εννοεί απλά και μόνο παρατηρώντας πώς ο Ντόναλντ Σάδερλαντ «συμπεριφέρεται» μπροστά στην κάμερα του «Undoing», της σειράς του HBO που προβλήθηκε από τον Νοέμβριο του 2020 με τη Νικόλ Κίντμαν και τον Χιου Γκραντ. Καλοστεκούμενος και ευθυτενής στα 85 του χρόνια, ο διάσημος καναδός ηθοποιός φλερτάρει θαρρείς με τον φακό επιβεβαιώνοντας τη διαχρονική γοητεία του αλλά και το μέγεθος του υποκριτικού ταλέντου του. Κάθε σκηνή του, ακόμα και αυτές όπου δεν μιλάει καθόλου, είναι μάθημα ηθοποιίας και επίδειξη της σαγήνης που μόνο οι πολύ μεγάλοι καλλιτέχνες-σταρ διαθέτουν.

Η ιστορία μιας απιστίας

To «Undoing» είναι μια, σε γενικές γραμμές, καλή ψυχαγωγική σειρά. Παρά τις όποιες αντιρρήσεις μπορεί να έχει κάποιος, κυρίως με τις ασυνέπειες, τις υπερβολές και τις αδεξιότητες του σεναρίου που βασίζεται στο μπεστ σέλερ «You Should Have Known» (ελληνικός τίτλος «Η πρώτη εντύπωση») της Τζιν Χανφ Κόρελιτζ, το σίριαλ των έξι επεισοδίων παρακολουθείται πολύ ευχάριστα. Κυρίως χάρη στις υπαινικτικές ερμηνείες των τριών σταρ: της Κίντμαν που υποδύεται μια καλομεγαλωμένη, ευκατάστατη ψυχολόγο η οποία βλέπει τον κόσμο της να καταρρέει όταν μαθαίνει πως ο άνδρας της όχι μόνο την απατούσε, αλλά μπορεί και να δολοφόνησε με φρικτό τρόπο την ερωμένη του. Του Γκραντ που υποδύεται τον άπιστο σύζυγο, έναν κατά τα άλλα ευυπόληπτο και προσηλωμένο στο καθήκον του γιατρό. Και του Σάδερλαντ που υποδύεται τον πατέρα της Κίντμαν, έναν ισχυρό και πλούσιο άνδρα, ο οποίος όσο αγαπά την κόρη του και τον γιο της και εγγονό του, άλλο τόσο αντιπαθεί τον γαμπρό του. Το σκηνοθετημένο από την πολυβραβευμένη Σουζάνε Μπίερ «The Undoing» στο ντεμπούτο του στο βρετανικό συνδρομητικό κανάλι Sky Atlantic προσέλκυσε περισσότερους θεατές από ό,τι η πρεμιέρα του «Game of Thrones» το 2011, γεγονός που το ανέδειξε στο πρώτο σε τηλεθέαση αμερικανικό σίριαλ που έχει προβληθεί εκεί.

Eνας άνδρας με πάθος

Η κριτική αναφέρθηκε με θετικά σχόλια σε όλους τους ηθοποιούς, για να ξεχωρίσει τον… δαιμόνιο υποκριτικά Σάδερλαντ και να επιχειρήσει να αναλύσει για μία ακόμα φορά τα συστατικά της επιτυχίας του. Ποια είναι αυτά; Σύμφωνα με τον ίδιο, το να έχεις λίγο ταλέντο, να έχεις λίγη καλή τύχη, να βρεθείς δίπλα σε καλούς παρτενέρ και να δουλέψεις σκληρά. «Αυτά τα τέσσερα πράγματα στην περίπτωσή μου δούλεψαν» έχει δηλώσει. Και αν δεν ήταν αρκετά για να του φέρουν και το πολυπόθητο Oσκαρ για κάποια από τις δεκάδες εξαιρετικές ερμηνείες του, του έφεραν μεταξύ άλλων δύο Χρυσές Σφαίρες και ένα Εmmy για τη συνολική προσφορά του. Αυτή τη συνολική προσφορά του τίμησε και η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου, διορθώνοντας την αδικία που του είχε γίνει τα προηγούμενα χρόνια και απονέμοντάς του τελικά το 2017 ένα τιμητικό Oσκαρ. Βεβαίως, ο Ντόναλντ Σάδερλαντ δεν είχε ούτε έχει ανάγκη από βραβεία παρηγοριάς. Με κάθε νέα εμφάνισή του επιβεβαιώνει την υψηλή κλάση του, χαρίζοντάς μας από το 1963, οπότε έκανε το ντεμπούτο του στον κινηματογράφο, μέχρι σήμερα αξέχαστες ερμηνείες. Αλλά και επιμένοντας πως όσο και αν η τέχνη της υποκριτικής «είναι μια θαυμάσια δουλειά», την οποία κάνει με ενθουσιασμό και αγάπη, «πραγματικά παθιασμένος νιώθω μόνο με τη γυναίκα μου»! Ο λόγος για την τρίτη κατά σειρά σύζυγό του, την καναδή ηθοποιό Φρανσίν Ρασέτ, με την οποία είναι παντρεμένος από το 1972 και έχει αποκτήσει τρεις γιους: Ο Ρόσιφ και ο Ανγκους Ρέντφορντ είναι ηθοποιοί και ο Ρεγκ παραγωγός κινηματογραφιών ταινιών. Ο Κίφερ Σάδερλαντ, γιος του ηθοποιού από τον προηγούμενο γάμο του με την ηθοποιό και ακτιβίστρια Σίρλεϊ Ντάγκλας, είναι σκηνοθέτης, ηθοποιός, παραγωγός και τραγουδιστής και η δίδυμη αδελφή του Ρέιτσελ εργάζεται επίσης στη βιομηχανία του θεάματος. Με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο και τα πέντε παιδιά του Σάδερλαντ ασχολήθηκαν με την τέχνη του κινηματογράφου, μάλιστα στα τέσσερα αγόρια του δόθηκαν τα ονόματα σκηνοθετών που είχαν συνεργαστεί με τον μπαμπά τους!

Από το «MASH» στους «Αγώνες πείνας»

Ο οποίος μπαμπάς Ντόναλντ, ο σταρ που σε σχεδόν 60 χρόνια καριέρας έπαιξε σε περίπου 200 ταινίες και τηλεοπτικά σίριαλ, στα νιάτα του πολύ απείχε από τον γοητευτικό άνδρα που γνωρίσαμε μέσα από την κινηματογραφική οθόνη. Ο γεννημένος στις 17 Ιουλίου 1935 στο καναδικό λιμάνι του Αγίου Ιωάννη ηθοποιός πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια καθώς αρρώστησε με ηπατίτιδα, πολιομυελίτιδα και ρευματικό πυρετό! Μεταξύ άλλων υποβλήθηκε σε μαστοειδεκτομή και σε δύο αμυγδαλεκτομές. Εύθραυστη η υγεία του, μεγάλη η ανασφάλεια που του προκαλούσε η εμφάνισή του, καθώς ήταν ένα άχαρο παιδί που ξεχώριζε από το ύψος του και που το ένα του πόδι ήταν λίγο πιο κοντό από το άλλο. Και όμως, αυτός ο γεμάτος προβλήματα νέος ονειρευόταν να σταδιοδρομήσει στον κινηματογράφο. Και τα κατάφερε. Η αρχή έγινε με μικρούς ρόλους, ώσπου το 1970 βρέθηκε να είναι ένας από τους πρωταγωνιστές της αντιπολεμικής μαύρης κωμωδίας του Ρόμπερτ Αλτμαν «MASH». Εκείνος ο ρόλος τού έφερε δύο υποψηφιότητες, μία για Χρυσή Σφαίρα καλύτερου ηθοποιού σε κωμωδία ή μιούζικαλ και μία για το Laurel Award για καλύτερη κωμική ερμηνεία. Ακολούθησαν το «Αρχίστε την επανάσταση χωρίς εμένα» (1970), όπου έπαιξε στο πλευρό του Τζιν Γουάιλντερ, το «Ο Τζόνι πήρε το όπλο του» (1971), «Η εξαφάνιση» (1971) του Αλαν Πάκουλα με την Τζέιν Φόντα (με την οποία έζησε έναν μεγάλο έρωτα), «Οι διεφθαρμένοι» (1973), πάλι με την Τζέιν Φόντα, και το «Μετά τα μεσάνυχτα» («Don’t Look Now», 1973) του Νικόλας Ρεγκ, ένα από τα αριστουργήματα του βρετανικού κινηματογράφου και από τα σημαντικότερα θρίλερ που έχουν γυριστεί ποτέ. Βασισμένη σε ένα διήγημα της Δάφνης Ντι Μοριέ, η ταινία παρακολουθεί την εύθραυστη, στοιχειωμένη από μια δραματική απώλεια σχέση ενός ζευγαριού που πραγματοποιεί ένα ταξίδι στη Βενετία. Ο Σάδερλαντ στον ρόλο του συζύγου και η Τζούλι Κρίστι στον ρόλο της συζύγου είναι απλώς συγκλονιστικοί. Το «Και οι 12 ήταν καθάρματα» (1967), το «1900» (1976) του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, ο «Καζανόβας» (1976) του Φελίνι, «Η μέρα της θεομηνίας» (1975) του Τζον Σλέσινγκερ, η «Μακάβρια εισβολή» (1978) του Φίλιπ Κάουφμαν, «Η κλοπή των αιώνων» (1978) του Μάικλ Κράιτον, με τον Σον Κόνερι, οι «Συνηθισμένοι άνθρωποι» (1980) του Ρόμπερτ Ρέντφορντ, ο «Πολίτης X» (1995) του Κρις Τζερόλμο, το «JFK» (1991) του Ολιβερ Στόουν και τα τελευταία χρόνια η σειρά blockbuster ταινιών «The Hunger Games» είναι μερικές χαρακτηριστικές στιγμές της πορείας του στον κινηματογράφο. Πλούσια είναι και η παρουσία του στην τηλεόραση, με τα «Human Trafficking» της Lifetime Television, «Dirty Sexy Money» του ABC, «Trust» του FX και «The Undoing» να ξεχωρίζουν τα τελευταία χρόνια. O 85χρονος Ντόναλντ Σάδερλαντ συνεχίζει να είναι δραστήριος επαγγελματικά, συμμετέχοντας αυτή την περίοδο στα γυρίσματα του «Moonfall», της νέας ταινίας επιστημονικής φαντασίας του Ρόλαντ Εμεριχ, με τους Χάλι Μπέρι, Πάτρικ Γουίλσον, Στάνλεϊ Τούτσι κ.ά. Συνεχίζει από αγάπη για τη δουλειά του, χορτασμένος από δόξα, χωρίς απωθημένα, ευγνώμων για όλους αυτούς τους «τύπους που κατάφερα να ερμηνεύσω και που μου έδωσαν δουλειά». Θα άλλαζε κάτι στην πολύχρονη καριέρα του; Οχι, λέει ο ίδιος: «Αν ξαναζούσα τη ζωή μου, το μόνο πράγμα που θα άλλαζα θα ήταν ότι θα έκανα περισσότερο έρωτα όταν ήμουν έφηβος».