Στην Υπηρεσιακή Αυλή του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, εκεί όπου μας αρέσει να λέμε ότι βρισκόμαστε στα «έγκατα» του φαραωνικού κτιρίου, βρίσκεται ένα έργο πολύ μυστηριώδες. Είναι «Η αυλή των ηρώων» του Κώστα Ρουσσάκη σε επιμέλεια Χρήστου Χρυσόπουλου που εντάσσεται στο φθινοπωρινό πρόγραμμα του annexM της Αννας Καφέτση μαζί με την έκθεση «212 Μήδεια (Αφηγήσεις από ένα χώρο μετέωρο)» της Στεφανίας Στρούζα (επιμέλεια Δάφνη Δραγώνα). Πρόκειται επί της ουσίας για τρεις σειρές γλυπτικών διατάξεων που μοιάζουν εκ πρώτης όψεως ιδιαίτερα απρόσιτες, ιδίως όταν γνωρίζεις ότι έχουν ως στόχο να «μεταβολίσουν» τον οικείο χώρου του Πεδίου του Αρεως. O οποίος χώρος δεν είναι πουθενά ορατός μέσα στον χώρο παρά μόνο μέσα από μια σειρά μικρά «κιάλια» σαν το viewmaster της παιδικής μας ηλικίας, τα οποία σε μεταφέρουν εκεί μέσα από μια ιδιάζουσα στερεοσκοπική θέαση αυτού του τόσο οικείου σημείου της πόλης.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
