Εναν τριπλό σκόπελο καλείται να ξεπεράσει ο (αποτελούμενος από έξι κόμματα) συνασπισμός της τουρκικής αντιπολίτευσης προκειμένου να παραμείνει ενωμένος και – βάσει των δημοσκοπήσεων – να επικρατήσει του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στις εκλογές, προεδρικές και βουλευτικές, του προσεχούς Ιουνίου. Ποιος θα οριστεί προεδρικός υποψήφιος της αντιπολίτευσης; Ποια θα είναι η στάση του συνασπισμού έναντι του κουρδικού ζητήματος αλλά και της πιθανής συνεργασία με το HDP; Ποιος θα αναλάβει το χαρτοφυλάκιο της χειμαζόμενης οικονομίας την επομένη των εκλογών;
Αν υποτεθεί ότι το πρώτο και το τρίτο ερώτημα επιδέχονται ευκολότερες απαντήσεις, το δεύτερο ίσως να αποτελέσει τον καταλύτη για τη βιωσιμότητα ή όχι της «Συμμαχίας του Εθνους» (Millet İttifakı). Προ ετών, ένας τόσο ετερόκλητος συνασπισμός υπό το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) και με τη συμμετοχή των Καλού Κόμματος (İYİ), Κόμματος Ευδαιμονίας (Saadet), Δημοκρατικού Κόμματος (DP), Κόμματος Δημοκρατίας και Προόδου (DEVA) και Κόμματος του Μέλλοντος (Gelecek) θα φάνταζε απίθανος. Εν τούτοις, κεμαλιστές, εθνικιστές, κεντροδεξιοί, ισλαμιστές και δύο πρώην κορυφαίοι υπουργοί του ΑΚΡ (Αλί Μπαμπατζάν και Αχμέτ Νταβούτογλου) συνασπίστηκαν για να επιτύχουν εναλλαγή στην εξουσία ύστερα από 22 χρόνια ερντογανικής παντοδυναμίας.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
