Γιώργος Καλλίγερος, Με τα φτερά της καινοτομίας

O 28χρονος Γιώργος Καλλίγερος, ο έλληνας μηχανολόγος που είδε τον περασμένο Απρίλιο το όνομά του να φιγουράρει στην περίφημη λίστα του αμερικανικού περιοδικού «Forbes» με τίτλο «30 under 30» για την Ευρώπη (η λίστα φέρνει στο προσκήνιο 30 νέους κάτω των 30 ετών, επιτυχημένους σε διάφορους κλάδους), πρόβαλε μέσα από την οθόνη του υπολογιστή εξαιρετικά οικείος και προσιτός. Ηταν Παρασκευή πρωί και εκείνος βρισκόταν στο γραφείο του στο Λονδίνο.

Δείγματα γραφής είχε δώσει από νωρίς. Σε ηλικία μόλις 15 ετών είχε μετατρέψει το ποδήλατό του σε μηχανοκίνητο. Κανένας λοιπόν δεν παραξενεύθηκε όταν αποφάσισε να σπουδάσει μηχανολογία στο Μπαθ. Μετά το πέρας των σπουδών του ξεκίνησε την καριέρα του ως σχεδιαστής στην Bentley Motors, για να ακολουθήσει η Tesla του Ελον Μασκ. «Μετά την Τesla και κατά τη διάρκεια του μεταπτυχιακού μου επέλεξα να σχεδιάσω μια συσκευή που μετατρέπει συμβατικά ποδήλατα σε ηλεκτρικά, μειώνοντας έτσι το κόστος ιδιοκτησίας ενός ηλεκτρικού ποδηλάτου» αναφέρει μιλώντας στο ΒΗΜΑgazino.

Ηταν η αρχή για να δημιουργήσει τη δική του startup, την Pushme, με πεδίο ένα πρωτοπoριακό δίκτυο άμεσης επαναφόρτισης μικρών ηλεκτρικών οχημάτων (ηλεκτρικά ποδήλατα και σκούτερ).
Η Pushme εξαγοράστηκε τον Ιανουάριο του 2020 από την TIER Mobility, μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες ενοικίασης κοινόχρηστων ηλεκτρικών ποδηλάτων, πατινιών και scooters στην Ευρώπη, και ο Γιώργος Καλλίγερος συνεχίζει ακάθεκτος την πορεία του από τη θέση του διευθυντή Hardware στην TIER.

Μετά το πέρας των σπουδών σας εργαστήκατε στην Bentley Motors, καθώς και στην Tesla του Ελον Μασκ. Τι σας ώθησε να δηµιουργήσετε τελικά µια δική σας startup;

«Το να δουλεύω για μια εταιρεία όπως η Τesla ήταν μια εξαιρετικά μεγάλη τιμή, αλλά εν τέλει ήμουν ένας από τους δεκάδες μηχανικούς υπεύθυνος για τον σχεδιασμό ενός μέρους του συστήματος αερανάρτησης. Ενώ συνεισέφερα σε κάτι πολύ σημαντικό, η ίδια μου η επίδραση στην ουσία ήταν ελάχιστη. Ενιωθα ότι σε βάθος χρόνου δεν θα μου αρκούσε και αναζητούσα την παραπάνω πρόκληση. Την ίδια στιγμή δουλεύοντας στη Silicon Valley για την Τesla, συνειδητοποίησα ότι τελικά οι πετυχημένοι founders είναι κατά βάση προϊοντοκεντρικοί μηχανικοί, οι οποίοι προσπαθούν να δώσουν λύσεις σε προβλήματα μέσω της δημιουργίας τεχνολογικών προϊόντων. Αυτό για εμένα φάνταζε άκρως δημιουργικό και ταυτόχρονα η απόλυτη πρόκληση: πώς μπορώ να δώσω λύση δηλαδή σε ένα μεγάλο πρόβλημα δημιουργώντας ουσιαστικά ένα καινούργιο προϊόν».

Ετσι γεννήθηκε η Pushme;

«Ναι. Ολα ξεκίνησαν όταν δημιούργησα μια συσκευή που μετέτρεπε συμβατικά ποδήλατα σε ηλεκτρικά και μαζί ένα δίκτυο άμεσης επαναφόρτισης. Αυτή την ιδέα εξέλιξε η Pushme, δημιουργώντας ένα δίκτυο επαναφόρτισης για μικρά ηλεκτρικά οχήματα όπως ηλεκτρικά πατίνια και ηλεκτρικά ποδήλατα. Ουσιαστικά χρησιμοποιούμε κεντρικά καταστήματα, όπως περίπτερα και σουπερμάρκετ, τοποθετώντας σταθμούς εναλλαγής μπαταριών. Οι χρήστες λοιπόν των ηλεκτρικών ποδηλάτων και πατινιών μπορούν να σταματήσουν καθ’ οδόν σε ένα τέτοιο κατάστημα που διαθέτει σταθμό επαναφόρτισης και μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα να επαναφορτίσουν το όχημά τους, επιστρέφοντας τη χρησιμοποιημένη μπαταρία τους για μία φορτισμένη. Σημειώνω ότι οι σταθμοί αυτοί επαναφόρτισης δεν χρειάζονται εγκατάσταση και λειτουργούν απλώς με ρεύμα από την πρίζα. Επιπλέον, χάρη στο μικρό τους μέγεθος, δεν καταλαμβάνουν πολύ χώρο».

Η Pushme εξαγοράστηκε από την TIER τον Ιανουάριο του 2020. Πώς ήταν αυτή η µετάβαση;

«Η TIER αποτελεί μια πολύ δυναμική startup με κουλτούρα ταυτόσημη με τη δική μας. Θα έλεγα ότι νιώσαμε πολύ γρήγορα «στο σπίτι μας». Τονίζω επίσης ότι όλοι οι εργαζόμενοι της Pushme απορροφήθηκαν από την TIER και συνεχίζουν μέχρι και σήμερα να εξελίσσουν προϊόντα για την εταιρεία. Οπότε η μετάβαση ήταν αρκετά ομαλή. Aλλωστε η TIER ήταν από τους πρώτους μας πελάτες και είχαμε ήδη αναπτύξει στενές σχέσεις. Η ηγεσία της απαρτίζεται από επιτυχημένους founders με δυνατό όραμα για το μέλλον της μικροκινητικότητας. Εν ολίγοις, το startup ταξίδι μας δεν σταμάτησε στην εξαγορά, καθώς συνεχίσαμε ως ομάδα να χτίζουμε την ΤΙΕR».

Σήµερα είστε διευθυντής Hardware στην TIER. Πάνω σε ποια αντικείµενα εργάζεστε;

«Στο ξεκίνημα με την ΤΙΕR είχαμε ήδη δημιουργήσει μια ομάδα που εξέλισσε τους φορτιστές της Pushme. Αυτό ήταν και το πρώτο μας εσωτερικά σχεδιασμένο προϊόν. Από εκείνο το σημείο και έπειτα η ομάδα εξελίχθηκε περαιτέρω. Πλέον στο κομμάτι του hardware έχουμε πάνω από 30 μηχανικούς και 80 επιπλέον συναδέλφους κατά βάση σε Γερμανία, Αγγλία, Πολωνία αλλά και Ελλάδα. Μαζί εξελίσσουμε ηλεκτρικά οχήματα, μπαταρίες, εγκαταστάσεις φόρτισης, πάρκινγκ και συστήματα συνδεσιμότητας IoT».

Ποιο διαβλέπετε ότι θα είναι το µέλλον των µετακινήσεων; Η χρήση του αυτοκινήτου αναµένεται να µειωθεί;

«Η ηλεκτροκίνηση υπόσχεται να φέρει την πράσινη μετακίνηση, αλλά το πρόβλημα με το αυτοκίνητο δεν έγκειται μόνο εκεί. Είναι επιπροσθέτως και πρόβλημα της κίνησης και του μποτιλιαρίσματος στους δρόμους, όπως και του πάρκινγκ. Και εδώ να τονίσουμε το γεγονός ότι οι ευρωπαϊκές πόλεις δεν έχουν σχεδιαστεί γύρω από το αυτοκίνητο, σε αντίθεση με τις αμερικανικές. Δεν υπάρχει δηλαδή αρκετός χώρος για όλα τα αυτοκίνητα και πολύς χώρος έχει ήδη θυσιαστεί για τη μετακίνηση και τη στάθμευσή τους. Πρέπει λοιπόν ο χώρος αυτός να επιστραφεί στους πολίτες. Και αυτό είναι κάτι που το διαπιστώνουν όλοι. Καθώς η αστικοποίηση αυξάνεται, η κίνηση στους δρόμους θα γίνεται αφόρητη και πολλές ευρωπαϊκές πόλεις προσπαθούν ήδη να απωθήσουν τα αυτοκίνητα από το κέντρο τους».

Θα λείπει λοιπόν το αυτοκίνητο από το µέλλον των αστικών µετακινήσεων;

«Οχι, όμως το μερίδιο χρήσης του θα μειωθεί αισθητά, ειδικά το μερίδιο χρήσης των ΙΧ και των ταξί. Κατά βάση λοιπόν οι μετακινήσεις στο κέντρο θα πραγματοποιούνται πεζή, με ΜΜΜ και οχήματα μικροκινητικότητας (όπως ποδήλατα, ηλεκτρικά πατίνια κ.λπ.). Θα υπάρξουν στο μέλλον μάλιστα διάφορα είδη οχημάτων, πέραν του ποδηλάτου, του σκούτερ και του πατινιού. Ενα μεγάλο πρόβλημα που ωστόσο παραμένει με αυτές τις επιλογές μικροκινητικότητας είναι αυτό του καιρού. Γιατί η μικροκινητικότητα τώρα είναι κατά βάση εποχική. Στο μέλλον θα υπάρξουν όμως μικρά οχήματα που θα σε προφυλάσσουν από τη βροχή και το κρύο».

Οι Ελληνες δεν φαίνεται να προτιµούν το ποδήλατο, ούτε το ηλεκτρικό πατίνι. Αυτό µπορεί να αντιστραφεί;

«Η Ελλάδα προσφέρεται ως χώρα για χρήση ποδηλάτου εξαιτίας των καλών καιρικών συνθηκών της. Μία όμως από τις κύριες αιτίες που αυτό δεν συμβαίνει είναι η έλλειψη ασφάλειας. Αν δημιουργηθούν ποδηλατόδρομοι, η μεγαλύτερη χρήση ποδηλάτων θα ακολουθήσει. Περισσότεροι πολίτες θα δοκιμάσουν τη μετακίνηση με ποδήλατο και εν τέλει μπορεί να την υιοθετήσουν εποχικά και – γιατί όχι; – ακόμα και μόνιμα».

Θεωρείτε ότι η Ελλάδα µπορεί να παίξει το χαρτί της καινοτοµίας εν γένει;

«Η Ελλάδα προσελκύει μεγάλες τεχνολογικές εταιρείες που ανοίγουν γραφεία στη χώρα μας για τρεις λόγους: εξαιτίας των εργαζομένων υψηλής κατάρτισης που διαθέτει, του χαμηλού κόστους ζωής και ακολούθως του χαμηλού κόστους απασχόλησης προσωπικού που προσφέρει, όπως και των ελκυστικών φορολογικών και άλλων επιπλέον κίνητρων που παρέχει σε εταιρείες οι οποίες δημιουργούν εδώ την έδρα τους. Θεωρώ λοιπόν ότι προοδευτικά η χώρα μας θα μετατραπεί σε ένα από τα κύρια tech hubs στην Ευρώπη, εξάγοντας καινοτομία για τις εταιρείες του εξωτερικού αλλά και ανεβάζοντας το επίπεδο της εγχώριας αγοράς. Για παράδειγμα, η ΤΙΕR, η οποία είναι πλέον μια εταιρεία που προσλαμβάνει εκατοντάδες developers κάθε χρόνο, εξετάζει να ανοίξει γραφεία tech hubs και εκτός Βερολίνου. Πραγματοποιήσαμε μια έρευνα αγοράς και, μεταξύ Πολωνίας, Πορτογαλίας, Ισπανίας και Ουγγαρίας, επιλέξαμε την Ελλάδα. Τα φορολογικά κίνητρα έπαιξαν σημαντικό ρόλο, όπως και μια σειρά άλλοι παράγοντες που δείχνουν μια χώρα ανοιχτή να φιλοξενήσει τεχνολογικό ταλέντο».

Αλήθεια, πώς ήταν να δουλεύετε για την Tesla;

«Ηταν ένα μοναδικό συναίσθημα. Είχες την επίγνωση ότι δούλευες ανάμεσα στα καλύτερα μυαλά του κόσμου. Το πνεύμα της Τesla είναι καινοτόμο. Δεν υπήρχε γραφειοκρατία, ούτε αυστηρή ιεραρχία. Την ίδια στιγμή όμως οι πάντες γνώριζαν ακριβώς τι έπρεπε να κάνουν».

Συναντήσατε ποτέ από κοντά τον Ελον Μασκ;

«Δεν είχα την ευκαιρία να τον γνωρίσω αυτοπροσώπως, αλλά τον έβλεπα συχνά στο γραφείο του, το οποίο ήταν κοντά στο δικό μας. Το μοναδικό μας τετ-α-τετ ήταν ένα πρωί στο εργοστάσιο της Τesla στο Φρίμοντ. Καθώς περπατούσα σε έναν μακρύ διάδρομο είδα έναν άνδρα να πλησιάζει. Φορούσε το μπλουζάκι που φοράνε οι εργάτες στη γραμμή παραγωγής και εκ πρώτης όψης δεν κατάλαβα ποιος ήταν. Καθώς πλησίαζε όλο και περισσότερο, συνειδητοποίησα ότι εκείνος ο εργάτης μού ήταν γνώριμος, και μάλιστα πολύ – ήταν ο Ελον Μασκ. Είναι γενικά ένας άνθρωπος που ντύνεται απλά, περνάει τον περισσότερο χρόνο μαζί με τους μηχανικούς του και ασχολείται με το προϊόν».

Πώς τον κρίνετε ως προσωπικότητα;

«Αυτή τη στιγμή είναι ο δεύτερος πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο, σύμφωνα με τη λίστα του περιοδικού «Forbes». Eίναι ένας άνθρωπος που πλούτισε και γνώρισε την επιτυχία πολύ νωρίς. Πλέον κυνηγάει αγνούς στόχους και επικεντρώνεται στην ουσία. Θεωρώ ότι ο Ελον Μασκ αποτελεί μία από τις κορυφαίες προσωπικότητες που θα σφραγίσουν τον αιώνα τον οποίο διανύουμε. Οταν εργαζόμουν στην Τesla πριν από επτά χρόνια, αυτό δεν ήταν δεδομένο – τώρα είναι αδιαμφισβήτητο».

Ποια ήταν η µεγαλύτερη δυσκολία που συναντήσατε δηµιουργώντας τη δική σας startup;

«Ξέρετε, τις περισσότερες φορές δεν πάνε τα πράγματα όπως τα έχεις φανταστεί. Μπορεί, για παράδειγμα, το προϊόν που δημιούργησες να μην έχει απήχηση ή να σου τελειώνουν τα χρήματα ή να σε απορρίπτουν οι επενδυτές ή να σε εγκαταλείπουν οι υπάλληλοί σου ή να λανσάρουν οι ανταγωνιστές το ίδιο προϊόν με το δικό σου ή να συμβαίνουν όλα αυτά μαζί. Πράγματι, έρχονται στιγμές που φθάνεις να έχεις μηδαμινά αποθέματα ενέργειας και θες να τα παρατήσεις. Είναι σημαντικό λοιπόν αυτό που κάνεις να σε παθιάζει ώστε να μπορείς να αντέξεις τον μαραθώνιο δρόμο που σε περιμένει. Αν ο λόγος για τον οποίο χτίζεις μια εταιρεία δεν είναι βαθιά ριζωμένος μέσα σου, τότε θα είναι δύσκολο να βρεις δύναμη να συνεχίζεις ενάντια στο κύμα. Γιατί τελικά πολλές φορές η επιτυχία κρίνεται στο να καταφέρεις να μείνεις στο «παιχνίδι» για αρκετό διάστημα».

Πώς βλέπετε τον εαυτό σας σε 10 χρόνια;

«Δεν ξέρεις πώς τα φέρνει η ζωή, αλλά ιδανικά θα ήθελα η έδρα μου να βρίσκεται στην Ελλάδα, ενώ θα «μεγαλώνω» ένα βιομηχανικό ή τεχνολογικό εγχείρημα, το οποίο θα έχει ξεκινήσει από την πατρίδα μου και θα επεκτείνεται πανευρωπαϊκά».