«Επόμενος… τίτλος το δικό μας γήπεδο»

Το τρόπαιο του Διηπειρωτικού που κατέκτησε την περασμένη Κυριακή η ΑΕΚ στο Ρίο έχει μπει ήδη στην τροπαιοθήκη της, δίπλα σε αυτό του Τσάμπιονς Λιγκ και του Κυπέλλου Ελλάδος από πέρυσι.

Ο άνθρωπος που βλέπει ήδη το όραμά του να παίρνει σάρκα και οστά, ο πρόεδρος της ΚΑΕ, Μάκης Αγγελόπουλος, μιλώντας στο «Βήμα»  σκέφτεται ήδη τον επόμενο τίτλο!

«Που δεν θα είναι απαραίτητα κούπα. Οχι ότι δεν θέλουμε να ξαναπάρουμε το Τσάμπιονς Λιγκ, προς Θεού, αλλά ένα από τα μεγάλα στοιχήματα που βάλαμε όταν αναλάβαμε την ΑΕΚ και το οποίο δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα είναι η έδρα της ομάδας να αποκτήσει το δικό της σπίτι, και αυτό θα είναι ένας τίτλος» λέει ο αναγεννητής της βασίλισσας της Ευρώπης (και όχι μόνο), με το σχέδιο για Ολυμπιακό Γυμναστήριο των Ανω Λιοσίων να είναι σε προχωρημένο στάδιο και τον Μάρτιο να είναι πολύ πιθανό να κλειδώσει η συμφωνία. «Ελπίζουμε και ο κόσμος μας να έρθει πιο μαζικά κοντά μας γιατί στο εξωτερικό όπου παίζουμε οι γηπεδούχοι κάνουν sold out για να δουν την πρωταθλήτρια Ευρώπης».

Ο Σάκοτα και ο Μπάνκι

Ενας άλλος στόχος για έναν – πρώτα απ’ όλα – ρομαντικό άνθρωπο που λατρεύει την ΑΕΚ και τον αθλητισμό είναι η ομάδα του να γίνει η πρώτη «που θα αποσύρει στον ουρανό του γηπέδου της εκτός από φανέλες τεράστιων παικτών και σακάκι προπονητή!».

«Ναι, αυτό του Ντράγκαν Σάκοτα, του πλέον εμβληματικού τεχνικού στην ιστορία μας, με κατακτήσεις όλων των τίτλων, πρωταθλήματος, Κυπέλλου και Ευρωπαϊκού» λέει ο ισχυρός άνδρας της ΑΕΚ που απόλαυσε και αυτός τη σκηνή στη Βραζιλία με τον Λούκα Μπάνκι να παίρνει τάιμ άουτ λίγο πριν από τη λήξη του τελικού για να αποθεώσουν και να αφιερώσουν τον τίτλο στην ΑΕΚ.

«Αυτό δείχνει πόσο έχει δεθεί με την ομάδα ο κόουτς, ήταν μια μεγάλη κίνηση. Γενικά ζήσαμε όμορφες στιγμές και στη Βραζιλία, αν και η ατμόσφαιρα ήταν πολύ συγκινητική, καθώς οι άνθρωποι της Φλαμένγκο είχαν χάσει δέκα παιδιά από τις ακαδημίες στη φωτιά που ξέσπασε στο προπονητικό τους κέντρο».

Ο πρώτος τίτλος

Γυρίζοντας τον χρόνο πίσω ο Μάκης Αγγελόπουλος θυμάται τον πρώτο τίτλο επί θητείας του (προτού αρχίσουν να… αβγατίζουν), το Κύπελλο πέρυσι.

«Μπορεί το Τσάμπιονς Λιγκ και το Διηπειρωτικό να είχαν μεγαλύτερη λάμψη, αλλά ο πιο δύσκολος τίτλος μας ήταν το Κύπελλο. Σπάσαμε ένα δίπολο Παναθηναϊκού – Ολυμπιακού από το 2004 στο Κύπελλο, όπως είχαμε κάνει το 2002 με το Πρωτάθλημα. Και νικώντας τον έναν στον ημιτελικό και τον άλλο στον τελικό. Δεν θα ξεχάσω σε ένα γήπεδο κυρίως με μαθητές όπου το 75% ήταν Ολυμπιακοί, στην Κρήτη, όσο πλησιάζαμε προς το τέλος και την κατάκτηση του τροπαίου, οι μικροί που υποστήριζαν την ΑΕΚ ακούγονταν όλο και πιο έντονα, και ήταν πολύ λιγότεροι. Νομίζω ότι γενικά αυτή η ομάδα φτιάχνει μια νέα γενιά Αεκτζήδων και αυτό είναι επιτυχία».

Οταν το 2013 ο Μάκης Αγγελόπουλος παρακολούθησε το μπαράζ των Τρικάλων (η ΑΕΚ ανέβηκε τότε από τη Β’ Εθνική στην Α2 επικρατώντας του Ηρακλή) στην τηλεόραση άναψε μέσα του η σπίθα.

«Ναι, ήταν τότε που το πρωτοσκέφτηκα. Ανατρίχιαζα να ακούω στα γήπεδα της Β’ Εθνικής να φωνάζουν οι Αεκτζήδες «και ξανά-ξανά θα γίνεις βασίλισσα». «Πρέπει να την ξανακάνουμε βασίλισσα» σκέφτηκα τότε και να ‘μαστε τώρα στην κορυφή της Ευρώπης και του κόσμου. Είναι τιμή και για το ελληνικό μπάσκετ, που είναι το πλέον επιτυχημένο άθλημα στην Ελλάδα, και η ΑΕΚ έχει φέρει τους δύο τελευταίους διεθνείς τίτλους».

Απολογισμός

Αν έκανε τώρα έναν απολογισμό για αυτά τα τρία – και κάτι – χρόνια (από το 2015 έχει αναλάβει ουσιαστικά) τι θα ξεχώριζε εκτός των τίτλων;

«Μα την ταινία, το «1968», ήταν βασικός στόχος να αναδείξουμε την ιστορία μας. Λαός αλλά και ομάδα χωρίς να θυμούνται την ιστορία τους είναι σαν άνθρωπος χωρίς μνήμη. Η συγκίνηση στα μάτια των ανθρώπων που αποτέλεσαν τον σπόρο για την άνθηση του ελληνικού μπάσκετ ήταν η μεγαλύτερη επιβράβευση. Παράλληλα η αγωνιστική πορεία της ομάδας και το παιδομάζωμα που θα βλέπετε να αποδίδει καρπούς χρόνο με τον χρόνο. Και απομένει το στοίχημα του γηπέδου, αλλά τρώγοντας έρχεται η όρεξη, οπότε συνεχίζουμε πιο δυνατοί πάντα ως ομάδα, ως οικογένεια ο καθένας στο πόστο του».

Τσάμπιονς Λιγκ
και Ευρωλίγκα

Και να πάρει Πρωτάθλημα όμως, στην Ευρωλίγκα δεν έχει θέση.

«Η απόλυτη παράνοια, πρόκειται για στρέβλωση και ξεκάθαρα αθέμιτο ανταγωνισμό. Να αποφασίζει σχεδόν το 1%, δηλαδή 11 ομάδες, για 650 ομάδες σε όλη την Ευρώπη. Φανταστείτε η UEFA να μην επέτρεπε στη Λέστερ να παίξει στο Τσάμπιονς Λιγκ, αν είναι δυνατόν. Το μπάσκετ είναι φτωχό άθλημα για να είναι διχασμένο, δεν έχει την πολυτέλεια να «πετάει» και να χωρίζει χορηγούς. Πρέπει άμεσα να κάτσουν όλοι σε ένα τραπέζι και να δουν το καλό του αθλήματος και όχι μόνο. Θα πρέπει να υπάρχουν το πολύ δύο διοργανώσεις-συγκοινωνούντα δοχεία, να έχει σύνδεση το Τσάμπιονς Λιγκ με την Ευρωλίγκα. Εδώ πάνε να απαξιώσουν τα εθνικά πρωταθλήματα. Βλέπουμε ομάδες όπως ο Ολυμπιακός τώρα να λένε θα φύγουμε. Ε, ας φύγουν να πάνε να παίζουν μόνο έξω να δούμε πού θα τους βλέπουν οι χιλιάδες φίλοι τους σε όλα τα μέρη της Ελλάδας. Στο μπάσκετ δεν μπαίνεις για να κερδίσεις, αλλά είναι διαφορετικό να ξέρεις και να έχεις ένα δεκαετές πλάνο με κάποια σταθερά έσοδα. Διαμορφώνεις ανάλογα το μπάτζετ σου. Πέρυσι διοργανώσαμε το καλύτερο φάιναλ φορ σε όλους τους τομείς, πήραμε και το τρόπαιο που είχε μεγάλο χρηματικό έπαθλο και παρ’ όλα αυτά μπήκαμε μέσα 2,7 εκατ. ευρώ. Ομως εδώ στην Ευρωλίγκα μπαίνουν μέσα η Ρεάλ και η Φενέρ με δεκαπλάσια ποσά χασούρας ετησίως. Συνεπώς και το σύστημα της Ευρωλίγκας πάσχει».

Πάθος, μεράκι, τρέλα

Ενας από τους στόχους του Μάκη Αγγελόπουλου είναι όποιος έρχεται στην ομάδα να γουστάρει
να παίζει για αυτήν.
«Ναι, τα χρήματα δεν αρκούν για να γίνουν όλα αυτά αν δεν υπάρχει πάθος, μεράκι και τρέλα. Το καλοκαίρι όταν ήρθε ο Λούκα Μπάνκι να μιλήσουμε μου είπε: “Δεν ξέρω αν θα συνεργαστούμε τελικά γιατί είμαι απαιτητικός, αλλά ήρθα για να δω πώς πετύχατε σε τρία χρόνια ένα πρότζεκτ που εμείς στο εξωτερικό μας παίρνει 12-15 χρόνια! Να δω τι τρώτε και τι πίνετε”».