Επικοινωνιακό «ρεκτιφιέ» στο Μαξίμου

Το επικοινωνιακό βραχυκύκλωμα που προκλήθηκε τις προηγούμενες εβδομάδες στο Μέγαρο Μαξίμου ανέδειξε ορισμένες από τις δυσλειτουργίες στο κέντρο λήψης των κυβερνητικών αποφάσεων και στον τρόπο δημόσιας αντίδρασης. Με αφορμή περιστατικά όπως εκείνο της Ικαρίας, η διαχείριση των προβλημάτων που προκλήθηκαν λόγω της κακοκαιρίας, αλλά κυρίως η υπόθεση Λιγνάδη και το πώς η κυβέρνηση βρέθηκε αναγκασμένη να απολογείται για τους χειρισμούς της Λίνας Μενδώνη, διαπιστώθηκε και στο στενό επιτελείο συνεργατών του Κυριάκου Μητσοτάκη ότι απαιτούνται διορθωτικές παρεμβάσεις.

Αναντιστοιχίες

Η παραίτηση του Χρήστου Ταραντίλη από τη θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου ήλθε ως επιστέγασμα αυτών των αναταράξεων, ωστόσο δεν είχε το πολιτικό βάθος που ορισμένοι θεώρησαν. Η επιλογή του βουλευτή Επικρατείας σε αντικατάσταση του Στέλιου Πέτσα, επέφερε μεγάλες αλλαγές στο μοντέλο κυβερνητικής επικοινωνίας. Ο κ. Ταραντίλης δεν είχε την καθημερινή παρουσία του προκατόχου του στα μέσα ενημέρωσης, ούτε και οι παρεμβάσεις του συνέπιπταν με το πνεύμα της οξείας και κάποιες φορές εκτός ορίων πολιτικής αντιπαράθεσης. Φάνηκε όμως πως αυτό το μοντέλο ήταν αναντίστοιχο των πολιτικών συνθηκών, πέραν του ότι ο ίδιος ο πρώην υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ είχε γενικότερα διαφορετική προσέγγιση.

Η αποχώρησή του, την οποία ο ίδιος επιδίωξε, αλλά έγινε δίχως καθυστερήσεις και δεύτερες σκέψεις αποδεκτή, έφερε το ζήτημα της επικοινωνιακής διαχείρισης στο τραπέζι των συζητήσεων εντός και εκτός του Μεγάρου Μαξίμου. Αντίθετα όμως με τη διακινούμενη άποψη περί της προτεραιότητας την οποία το επιτελείο του κ. Μητσοτάκη δίνει στην επικοινωνία, φάνηκε ότι στο συγκεκριμένο πεδίο μάλλον διαπιστώνεται ένα έλλειμμα, τουλάχιστον σε καθημερινό επίπεδο. Σκέψεις και συζητήσεις για αλλαγές βρίσκονται σε εξέλιξη, ωστόσο προς το παρόν προκρίνεται μια λελογισμένη αντίδραση και ει δυνατόν σε χρόνο ουδέτερο.

Η επιλογή της αναβάθμισης της Αριστοτελίας Πελώνηστη θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου κρίθηκε ότι ήταν η πλέον λειτουργική και ενδεδειγμένη λύση στη συγκεκριμένη συγκυρία, δεδομένου και ότι σε πολλές από τις δύσκολες στιγμές πήρε πάνω της τη δημόσια εκπροσώπηση της κυβέρνησης. Παρά ταύτα, η αναβάθμισή της δεν συνδυάστηκε με την έκδοση επίσημης κυβερνητικής απόφασης για ανάθεση καθηκόντων, παρά ανακοινώθηκε απλώς ότι θα εκτελεί «χρέη κυβερνητικού εκπροσώπου».

Αξιολόγηση δεδομένων

Η εκκρεμότητα αυτή ερμηνεύθηκε ως ένδειξη των σκέψεων που υπάρχουν στο Μέγαρο Μαξίμου για περαιτέρω παρεμβάσεις στο επικοινωνιακό επιτελείο. Κατά πληροφορίες αναζητείται πρόσωπο για τη θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου, είτε κάποιος επαγγελματίας δημοσιογράφος είτε κάποιος βουλευτής με καλή δημόσια παρουσία και δημόσιο λόγο. Εν όψει της επόμενης περιόδου, η οποία αναγνωρίζεται ότι θα είναι υψηλής κρισιμότητας και έντασης σε πολλά πεδία (πανδημία, υπόθεση Κουφοντίνα, οικονομία, εθνικά θέματα, πολιτική αντιπαράθεση σε μέτωπα όπως το Ασφαλιστικό και τα εργασιακά, κ.ά.), στο επιτελείο της Ηρώδου Αττικού 19 αναγνωρίζεται ότι δεν χωρούν αστοχίες στο επικοινωνιακό πεδίο. Υπό αυτό το πρίσμα ήδη εφαρμόζεται ένα άτυπο, έκτακτο σχέδιο, με συνδυασμένες δημόσιες παρουσίες σε τακτική βάση, αφενός του υπουργού Επικρατείας, Γιώργου Γεραπετρίτη, αφετέρου, του υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ Ακη Σκέρτσου, παράλληλα με την τακτική ενημέρωση ή τις παρεμβάσεις στα μέσα ενημέρωσης της κυρίας Πελώνη. Σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους, συνεργάτες του Πρωθυπουργού αναγνωρίζουν ότι στο πεδίο της πολιτικής επικοινωνίας χρειάζεται επαναξιολόγηση των δεδομένων και πιθανώς κάποιες παρεμβάσεις στο επιτελείο και στη διάρθρωσή του. Προς το παρόν πάντως συγκεκριμένο σχέδιο δεν έχει εκπονηθεί και διατηρείται η εντύπωση ότι ο δημόσιος λόγος της κυβέρνησης έχει πολλές εκδοχές, αναλόγως του ποιος μιλάει και πού.