Κλιματική κρίση, ψηφιακή μετάβαση, κοινωνική συνοχή και ποιότητα ζωής. Οι 4 αυτοί άξονες αναμένεται να έχουν τη μεγαλύτερη επιρροή στη διαμόρφωση των επόμενων χρόνων, με τις τρεις πρώτες παραμέτρους να καθορίζουν εν πολλοίς την τέταρτη.
Ακόμα και αν η ανθρωπότητα αποφύγει τα χειρότερα, οι ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων στον πλανήτη δεν θα μείνουν ανεπηρέαστες από την κλιματική κρίση. Ηδη, οι συνέπειες γίνονται αισθητές. Σύμφωνα, μάλιστα, με τα επίσημα στοιχεία της Eurostat, η Ελλάδα βρίσκεται στην πρώτη θέση της Ευρωπαϊκής Ενωσης όσον αφορά στο ύψος των ετήσιων οικονομικών απωλειών που της προκαλεί το εν λόγω φαινόμενο, με τον σχετικό δείκτη να είναι για τη χώρα μας στα €91/κάτοικο/έτος, όταν ο μέσος όρος της ΕΕ είναι στα €27/κάτοικο/έτος.
Ταυτόχρονα, η τεχνολογία καταλαμβάνει όλο και μεγαλύτερο ρόλο σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας. Οι πόλεις του μέλλοντος έχουν ήδη αρχίσει να παίρνουν μορφή προσπαθώντας να προβλέψουν, να προλάβουν και ενδεχομένως να προκαταλάβουν τα επερχόμενα, αξιοποιώντας τεχνολογικές εξελίξεις και ψηφιακές εφαρμογές. Εξυπνες κατασκευές και ενεργειακή εξοικονόμηση, είναι μερικά από τα πιο ορατά παραδείγματα του πώς κλιματική κρίση και ψηφιακή μετάβαση αλληλοεπιδρούν και επηρεάζουν τον κόσμο στον οποίο ζούμε.
Επιπλέον, μεγάλες υποδομές σχεδιάζονται λαμβάνοντας υπόψη τα δεδομένα που θέτει η κλιματική κρίση. Αντιπλημμυρικά έργα, φράγματα, λιμενοβραχίονες, συγκαταλέγονται όλο και πιο συχνά στα έργα που δημοπρατούνται. Παράλληλα, πληθαίνουν τα έργα υποδομών που αναβαθμίζουν την ενεργειακή ασφάλεια, όπως διασυνδετήριοι αγωγοί και ηλεκτρικές διασυνδέσεις, πλωτές εγκαταστάσεις υγροποίησης και αεριοποίησης φυσικού αερίου, επενδύσεις σε Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και λύσεις όπως το υδρογόνο.
Πολύ περισσότερο, αναδεικνύεται η συνάφεια μεταξύ του επιπέδου της ποιότητας ζωής που απολαμβάνουν οι πολίτες και της ποιότητας των υποδομών και των μεταφορών που διατίθενται. Κατοικίες, δημόσια κτίρια και επαγγελματικοί χώροι, που αλλάζουν το προφίλ, την αισθητική αλλά και τη λειτουργικότητα των πόλεων, μεταφορές που σχεδιάζονται λαμβάνοντας υπόψη όχι μόνο την ασφάλεια, αλλά και την άνεση, την εξοικονόμηση χρόνου και ενέργειας, την προστασία του περιβάλλοντος, απαντώνται όλο και πιο συχνά διεθνώς.
Η προστασία από την κλιματική κρίση, η εργασιακή ασφάλεια, η αξιοπρεπής διαβίωση και η ισότιμη πρόσβαση στις φυσικές και ψηφιακές υποδομές, αποτελούν ως εκ τούτου αναγκαίες συνθήκες για την κοινωνική ειρήνη
Οσο όμως οι προκλήσεις του περιβάλλοντος αυξάνονται, η διείσδυση της τεχνολογίας δημιουργεί νέους κανόνες αλληλεπίδρασης και η απαίτηση για ποιότητα ζωής εντείνεται, τόσο θα δοκιμάζεται η κοινωνική συνοχή. Το χάσμα ανάμεσα σε εκείνους που απειλούνται από την κλιματική κρίση περισσότερο, που έχουν περιορισμένη πρόσβαση στο ψηφιακό περιβάλλον και που δυσκολεύονται να εξασφαλίσουν ένα ποιοτικό βιοτικό επίπεδο και στους περισσότερο τυχερούς, ευνοημένους ή προστατευμένους, θα διχάζει βαθιά τις κοινωνίες. Η προστασία από την κλιματική κρίση, η εργασιακή ασφάλεια, η αξιοπρεπής διαβίωση και η ισότιμη πρόσβαση στις φυσικές και ψηφιακές υποδομές, αποτελούν ως εκ τούτου αναγκαίες συνθήκες για την κοινωνική ειρήνη.
Σήμερα, συνεπώς, γίνονται ολοένα και πιο ευδιάκριτες οι βάσεις του τίθενται προς μία νέα πραγματικότητα που θα επικρατήσει τα επόμενα χρόνια. Η ανάγκη για προστασία από την κλιματική κρίση, διασταυρώνεται με τις αναρίθμητες δυνατότητες που προσφέρει η ψηφιακή εξέλιξη, και σε συνδυασμό με την επιτακτική απαίτηση του σύγχρονου ανθρώπου για αξιοπρεπή διαβίωση και ουσιαστική ποιότητα ζωής, ασκούν αναπόφευκτα τεράστια επιρροή στις οικονομίες, στις κοινωνίες και στις επιχειρήσεις, αλλάζοντας άρδην τις προτεραιότητες, τη στόχευση και τελικά τις επιλογές, ειδικά σε τομείς όπως η ενέργεια, οι υποδομές και οι μεταφορές.