Το σκυλάκι του η Φωφώ ακούγεται να γαβγίζει από το βάθος. «Μικρός ήθελα να γίνω κτηνίατρος. Να περιθάλπω άγρια ζώα όπως έβλεπα στα ντοκιμαντέρ» ομολογεί. Το παιδικό όνειρο δεν έγινε πραγματικότητα. Αντίθετα ο Δημήτρης Κίτσος σπούδασε υποκριτική στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, κάνοντας πρώτα μία στάση από το Τμήμα Τοπογράφων Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ. Σήμερα θεωρείται ένας από τους πιο αξιόλογους ηθοποιούς της γενιάς του μετρώντας πέντε ταινίες μεγάλου μήκους, μία υποψηφιότητα για Α’ ανδρικό ρόλο στα βραβεία της Ακαδημίας Κινηματογράφου και συνεργασίες με καλλιτέχνες όπως ο Δημήτρης Παπαϊωάννου, ο Δημήτρης Καραντζάς και η Αλίκη Δανέζη-Knutsen.
Αυτός ο χειμώνας τον βρίσκει στο Θέατρο του Νέου Κόσμου στην παράσταση «Ο γιος», ένα έργο του πολυβραβευμένου Φλοριάν Ζελέρ σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου. Ερμηνεύει τον Νικολά, έναν έφηβο που η ζωή του τού φαντάζει αβάσταχτη. «Με τον Βαγγέλη Θεοδωρόπουλο γνωριζόμαστε. Εχουμε μία καλή σχέση. Υπήρξε καθηγητής μου στο δεύτερο έτος της Σχολής του Εθνικού Θεάτρου. Ο ήρωας μου ο Νικολά έχει ενδιαφέρον. Είναι ένα παιδί κοντά στην κατάθλιψη που φέρει ένα σκοτεινό κομμάτι. Μοιάζει να κουβαλά ένα τεράστιο βάρος. Δεν ξέρει πώς να αντιμετωπίσει τη ζωή».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
