Η στασιμότητα που παρατηρείται σε σχέση με τα ποσοστά του Κινήματος Αλλαγής στις τελευταίες δημοσκοπήσεις δεν προοιωνίζονται δεινά μόνο για τον χώρο της Κεντροαριστεράς. Προδιαγράφουν, και αυτό είναι ίσως το σοβαρότερο, ότι η ακραία πόλωση που λογικά θα επικρατήσει στις προσεχείς εκλογές έχει ήδη τα πρώτα σοβαρά αποτελέσματά της.
Το Κίνημα Αλλαγής, που πέρυσι τέτοιο καιρό «ζέστανε» τον κόσμο της Κεντροαριστεράς με τη δημιουργία του, δείχνει ότι δυστυχώς δεν μπόρεσε να κρατήσει ζωντανή την ελπίδα ότι το ιστορικό Κέντρο βγαίνει πια από την αφάνεια και τη μιζέρια. Και δεν είναι θέμα ηγεσίας, ούτε δημόσιας παρουσίας αυτή η αποτυχία.
Η ηγεσία έχει, στο μέτρο που της αναλογεί, τις δικές της ευθύνες. Ομως, αν θέλουμε να προσεγγίσουμε τα πράγματα με τη σοβαρότητα που επιβάλλει η κατάσταση, αυτοί που συνέβαλαν, και συμβάλλουν, στην καθίζηση του χώρου είναι πολύ περισσότεροι. Είναι εκείνοι που εξακολουθούν να φλερτάρουν με την ιδέα να γίνει ο χώρος δεκανίκι του ΣΥΡΙΖΑ για να διαιωνιστεί η παραμονή του στην εξουσία. Και είναι και οι άλλοι που έχουν «στραβολαιμιάσει» κοιτώντας προς τη Δεξιά για μια πιθανή συμμαχία με τον προαιώνιο εχθρό της παράταξης, τη ΝΔ. Ο καθένας χωριστά και όλοι μαζί είναι αυτοί που έχουν συμβάλει στη σύγχυση των δημοκρατικών ψηφοφόρων και, εν τέλει, στον αποπροσανατολισμό τους.
Απορούν πολλοί πώς είναι δυνατόν η κοινωνική πλειοψηφία της Κεντροαριστεράς να μην μπορεί να εκφραστεί και πολιτικά. Την απάντηση στο ερώτημα τη δίνουν τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ, που διατηρείται πάνω από 20% παρά τις τόσες καταστροφικές πολιτικές που εφάρμοσε. Το γιατί συμβαίνει αυτό είναι, νομίζω, απλό: οι ψηφοφόροι του, που είναι κατά βάση πρώην ψηφοφόροι του ΠαΣοΚ, είναι εκ πεποιθήσεως αντιδεξιοί ψηφοφόροι. Και τρομάζουν στην ιδέα ότι θα επαναπατρισθούν σε έναν πολιτικό φορέα ο οποίος μπορεί την επομένη των εκλογών να συνεργαστεί με τη Δεξιά, και δη μια Δεξιά που έχει επικεφαλής έναν Μητσοτάκη.
Το ξέρω, ακούγεται παράλογο. Αλλά είναι η αλήθεια. Γι’ αυτό πρέπει, θεωρώ, το ΚΙΝΑΛ να διακηρύξει σε όλους τους τόνους ότι δεν υπάρχει περίπτωση να συνεργαστεί με κανέναν εκ των δυο. Οτι θα ακολουθήσει αυτόνομη πορεία και πως τα διλήμματα του είδους «πώς θα κυβερνηθεί η χώρα» θα πρέπει να απασχολήσουν πρώτα και κύρια αυτούς που δημιούργησαν και συντηρούν την πολιτική αστάθεια. Τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ. Αλλιώς, όχι ρυθμιστής της κατάστασης δεν θα γίνει, αλλά ούτε 4ο κόμμα δεν θα τερματίσει…
