Γεννήθηκε στη Μόσχα, μεγάλωσε στην Πάτρα. Οταν ήταν 5 ετών οι γονείς του τον ρώτησαν αν ήθελε να μάθει βιολί και εκείνος απάντησε καταφατικά. «Παρ’ όλα αυτά, η παιδική μου ηλικία ήταν περισσότερο συνδεδεμένη με την ανάγκη να τρέξω για ποδόσφαιρο ή μπάσκετ» θυμάται ο Δημήτρης Μποτίνης. «Μεγάλη αγάπη και μεγάλη ανάγκη τότε, ιδιαίτερα το μπάσκετ. Αυτή η ορμή και η θέληση για άθληση δεν έμεναν ποτέ ανεκπλήρωτες. Το βιολί, όμως, ήταν πάντα μέρος της ζωής μου. Μεγάλωνα σε ένα περιβάλλον εμποτισμένο με μουσική». Ο πατέρας του ήταν ιδρυτής και καλλιτεχνικός διευθυντής των «Σολίστ της Πάτρας» (αργότερα «Ορχήστρα Πατρών»), η μητέρα του ήταν μέλος της ορχήστρας που εμφανιζόταν επίσης και ως σολίστ. Ο Δημήτρης βρέθηκε να παρακολουθεί από μικρός τη δουλειά της ορχήστρας. «Ημουν αυτό που λέμε γέννημα-θρέμμα της. Η κλασική μουσική ήταν μέρος της ζωής μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Με τον καιρό τα πράγματα άρχισαν να αντιστρέφονται (σε σχέση με το μπάσκετ) και το ενδιαφέρον μου για τη μουσική μεγάλωνε». Ετσι, ανοίχτηκε μπροστά του ο δρόμος που σήμερα τον φέρνει στο πόντιουμ σημαντικών ορχηστρών ως έναν από τους ταχέως ανερχόμενους μαέστρους της εποχής μας.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
