«Ας δημιουργήσουμε επιτέλους τη δική μας Γη»

Τα Υπόγεια Ρεύματα, ένα από τα πιο σημαντικά και δημιουργικά συγκροτήματα των τελευταίων 25 ετών, επιστρέφει, εν μέσω πανδημίας, με τη νέα του δισκογραφική δουλειά «Η Γη που αφήνω» (Ogdoo Music Group). Τα πέντε τελευταία χρόνια το συγκρότημα, ως τρίο, με τον Γρηγόρη Κλιούμη (φωνή και κιθάρα), τον Τάσο Πέππα (τύμπανα και φωνητικά) και τον Νίκο Γιούσεφ (μπάσο και φωνητικά) έχει κατορθώσει να εξελίξει τον ήχο του, τη στιχουργία του, να ωριμάσει και κυρίως να βλέπει το μέλλον πολύ πιο καθαρά. Τα τραγούδια του δίσκου δοκιμάστηκαν πριν τον κορωνοϊό σε δεκάδες συναυλίες του γκρουπ και στη συνέχεια τα μέλη του συγκροτήματος άρχισαν να τα γράφουν μεταξύ τους μέσω Διαδικτύου προτού οδηγηθούν στο στούντιο για την τελική ενορχήστρωση και ηχογράφηση.

Το άλμπουμ περιλαμβάνει 12 τραγούδια, ανάμεσά τους βρίσκονται, με νέα ενορχήστρωση, «Ο καλός νοικοκύρης», που έγραψαν μετά τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου, καθώς και το «Μισή ζωή», που είχαν κυκλοφορήσει ψηφιακά κατά τη διάρκεια της ανοιξιάτικης καραντίνας. Η ποίηση παραμένει ένα σημαντικό στοιχείο επιρροής και έμπνευσης του συγκροτήματος, και αυτή τη φορά επέλεξαν, όχι ασχέτως της εποχής μας φυσικά, να μελοποιήσουν το ποίημα του Κωστή Παλαμά «Ο Γκρεμιστής».

Στη συνέντευξη στο «Βήμα της Κυριακής», τα Υπόγεια Ρεύματα μιλούν για τη νέα τους δουλειά αλλά και τη ζωή του μουσικού στην εποχή της καραντίνας και της COVID, ενώ ανυπομονούν να εμφανιστούν και πάλι live. Αλλωστε εκεί βρίσκεται η μεγάλη δύναμή τους.

Μουσική και κορωνοϊός… Πώς βλέπετε το μέλλον της πρώτης τα επόμενα χρόνια ;

«Η μουσική κοινότητα της χώρας βάλλεται πολλά χρόνια τώρα από τα προβλήματα της μουσικής βιομηχανίας. Ηρθε και ο κορωνοϊός να χτυπήσει τις ζωντανές εμφανίσεις, το μόνο υγιές τμήμα της. Οι μουσικοί θα βρουν πάντα ένα ερέθισμα να συνεχίσουν, απλώς θα είναι πιο δύσκολο μιας και πολλές μουσικές σκηνές θα δυσκολευτούν να λειτουργήσουν λόγω οικονομικών δυσχερειών».

Η δεινή κατάσταση των καλλιτεχνών / δημιουργών / μουσικών θα αλλάξει, πιστεύετε, τον τρόπο επικοινωνίας και δημιουργίας;

«Θα κοιτάξουν πιο σοβαρά πλέον προς το Διαδίκτυο ώστε να προωθήσουν τη δουλειά τους ακόμα και αυτοί που δεν ασχολούνταν έως σήμερα με την τεχνολογία, αν και οι περισσότεροι μουσικοί το έχουν κάνει ήδη μιας και ο σύγχρονος τρόπος δράσης και προώθησης ξεκινάει ως επί το πλείστον από τον προσωπικό υπολογιστή του καθενός. Δεν πιστεύουμε όμως ότι θα χαθεί η ζωντανή εμφάνιση στο κοινό αλλά θα αργήσει να είναι και πάλι «ελεύθερη» ως δικαίωμα στην έκφραση και στη διασκέδαση».

Ποια είναι η Γη που αφήνουμε;

«Ρωτήστε όλον αυτόν τον κόσμο που πνίγεται προσπαθώντας να περάσει τα σύνορα για μια καλύτερη ζωή για αυτόν και τα παιδιά του μακριά από τις βόμβες. Ρωτήστε ολόκληρες φυλές που ξεσπιτώθηκαν από τα τεράστια δάση του Αμαζονίου μετά τις πυρκαγιές. Τους φτωχούς που διώχθηκαν στη Βραζιλία για να μην ενοχλούν τα φράγματα. Μη ρωτάτε εμάς».

Αυτά τα 25 χρόνια πώς θα τα περιγράφατε;

«Αξιζε η κάθε στιγμή που βιώσαμε. Αυτά έχουν μείνει και μας συντροφεύουν τώρα στην απομόνωση της καραντίνας, αυτά θα θυμόμαστε όταν γεράσουμε. Ολα, καλά και κακά. Το να είσαι μέρος μιας ομάδας, ενός σχήματος, μιας παρέας, είναι ό,τι πολυτιμότερο μπορεί να σου μείνει αν χαθεί όλος ο υλικός πλούτος του σύγχρονου κόσμου».

Πώς ορίζετε την επιτυχία;

«Συνήθως η επιτυχία ορίζεται με τον αριθμό ακολούθων, followers και likes στην εποχή μας. Με αναγνωρισιμότητα κοινώς. Για εμάς όμως η επιτυχία είναι συνώνυμο με την ευτυχία. Αν μας αρέσει πραγματικά αυτό που κάνουμε και δεν προδίδουμε τα πιστεύω μας, τότε νιώθουμε πετυχημένοι. Καλύτερα μιας χούφτας ζωντανοί νεαροί που σε κοιτάνε στα μάτια παρά σαράντα χιλιάδες κόσμου που σε γυρνάνε βίντεο ενώ παίζεις μπροστά τους».

Πώς προέκυψε η μελοποίηση του Παλαμά;

«Μια νύχτα γυρίζοντας από συναυλία είδαμε ότι ακροδεξιά παράταξη είχε ανεβάσει ένα προπαγανδιστικό βίντεο με τους στίχους του «Γκρεμιστή». Σοκαριστήκαμε. Πολλά έχουν σφετεριστεί όλοι οι καιροσκόποι αλλά κάπου πρέπει να υπάρχει ένα τέλος. Ο Παλαμάς ήταν τελείως αντίθετος με όλους αυτούς. Ετσι, αποφασίσαμε τελικά να μελοποιήσουμε το ποίημά του στην πρώτη ευκαιρία».

Τελικά είμαστε «καλοί νοικοκύρηδες»; (σ.σ.: Πριν από δύο χρόνια είχαν γράψει τον «Καλό νοικοκύρη» με αφορμή τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου)

«Οχι όλοι. Εμείς βλέπουμε χιλιάδες κόσμο όλα τα χρόνια που ταξιδεύουμε για συναυλίες, με ευαισθησίες και αγάπη για τον συνάνθρωπό του. Ανθρώπους με όνειρα, χωρίς προκαταλήψεις και μισαλλοδοξίες, που παλεύουν να δημιουργήσουν μια καλύτερη κοινωνία που δεν θα τρώει το μεγαλύτερο ψάρι το μικρότερο. Αν βέβαια δεν βοηθήσουν και όλοι αυτοί που δεν παίρνουν θέση όταν μπροστά τους καθημερινά εμφανίζεται μια αδικία, οι χατζηαβάτηδες θα πολλαπλασιάζονται, με οδυνηρά κοινωνικά αποτελέσματα».

Τι θέλετε να πάρουν οι ακροατές από τη «Γη»;

«Ας μην πάρουν πάλι κάτι από τη Γη. Να δώσουν θέλουμε. Να δώσουν προσοχή, να ακούσουν τι έχει να τους πει και να τους ευαισθητοποιήσει να δημιουργήσουν τη δική τους «Γη» όπως τη φαντάζονται».

Τα επόμενα σχέδιά σας;

«Να παρουσιάσουμε ζωντανά το άλμπουμ μας όταν με το καλό βρεθούμε κοντά στους φίλους ακροατές μας. Ηδη πάντως σκεφτόμαστε και κάποιες συνεργασίες για την επόμενή μας πρόταση».