O νέος υπουργός Οικονομίας κ. Γιάννης Παπαθανασίου δεν ανέμενε τη θέση του υπουργού Οικονομίας. Ισως φιλοδοξούσε να αναλάβει το υπουργείο Ανάπτυξης, αλλά ούτε αυτή την προαγωγή θεωρούσε πολύ πιθανή. Γι΄ αυτό και εξεπλάγη, πιστεύοντας βαθιά ότι ο Πρωθυπουργός τού έκανε μεγάλη τιμή.
Η αλήθεια είναι ότι ο κ. Παπαθανασίου δεν ανήκει στους αστέρες της πολιτικής, δεν διακρίνεται για τις υψηλές επαφές στις Βρυξέλλες, ούτε τον συνοδεύουν περγαμηνές και ακαδημαϊκοί τίτλοι.
Είναι ένας μικρομεσαίος επιχειρηματίας, που διακρίθηκε στα νιάτα του ως εκπρόσωπος του εμπορίου και της βιομηχανίας, ένας πολιτικός που κέρδισε τη βουλευτική έδρα στο καμίνι της λαϊκής Β΄ Αθηνών, ένας συντηρητικός που πιστεύει βαθιά στη φιλελεύθερη σχολή των ανοιχτών αγορών, αλλά ταυτόχρονα ως άνθρωπος της πιάτσας ξέρει να διαβουλεύεται και να διαπραγματεύεται. Στις προηγούμενες θέσεις που υπηρέτησε δεν μπορεί να πει κανείς ότι αρίστευσε, αλλά με βεβαιότητα κινήθηκε βάσει των αντιλήψεων και των γενικότερων συμφερόντων που εκπροσωπεί και ουδέποτε έκρυψε.
Εχει όμως ένα προνόμιο. Εκ της ιδιωτικής επιχειρηματικής δραστηριότητάς του γνωρίζει ότι ανέλαβε το υπουργείο Οικονομίας στη χειρότερη στιγμή, σε εποχή μεγάλης κρίσης, σε καιρούς δύσκολους και απαιτητικούς. Γνωρίζει την αλυσίδα κρίσης που τείνει να διαμορφωθεί στην οικονομία, ξέρει από πρώτο χέρι ότι η επιχειρηματική αγορά υποχρηματοδοτείται, ότι στεγνώνει από ρευστό, ότι οι πληρωμές πάνε πίσω και αναβιώνουν τα γραμμάτια, οι συναλλαγματικές, τα ξεχασμένα συναλλακτικά ήθη. Και επιπλέον αντιλαμβάνεται τι σημαίνει για τα μαγαζιά και τις αγορές να μην έχει ο κόσμος λεφτά, να μην μπορεί να ξοδέψει.
Το ερώτημα που τίθεται είναι πώς θα αξιοποιήσει αυτή τη γνώση και την εμπειρία που διαθέτει.
Εχει άραγε τη δύναμη να επιβάλει στους πέντε μεγάλους τραπεζίτες μας συνεννόηση και συνευθύνη;
Μπορεί να απαιτήσει ακύρωση του καταστροφικού ανταγωνισμού για τη συγκέντρωση των καταθέσεων που έχει ανεβάσει το οριακό κόστος του χρήματος για τις τράπεζες στο 6,5% και για την πελατεία τους στο 10%;
Δύναται έστω να διεκδικήσει τη συναίνεση και τη συνδρομή τους για την επαναλειτουργία της εγχώριας διατραπεζικής αγοράς;
Από τέτοιες πρωτοβουλίες και επιλογές θα κριθεί ο νέος υπουργός.
Αλλωστε «αρχή άνδρα δείκνυσι» που έλεγαν και οι πρόγονοί μας.
