Αρκτικό φως
Πραγματοποιώντας το παιδικό της όνειρο, μια τολμηρή Σουηδή αναζητεί το Βόρειο Σέλας στο τιμόνι μιας νέας Bentley Bentayga.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ: Σύνδεση μέλους
Ο Γουόλτ Γουίτμαν, ο μεγάλος αμερικανός ποιητής, έγραψε στο αριστούργημά του, «Φύλλα Χλόης»: «Οχι εγώ, ούτε κανείς άλλος μπορεί να ταξιδέψει εκείνον τον δρόμο για εσάς. Πρέπει να τον ταξιδέψετε μόνοι σας. Δεν είναι μακριά. Είναι προσβάσιμος. Ισως το έχετε κάνει από τότε που γεννηθήκατε και δεν το ξέρατε». Πίσω από τη φράση που αναφέρει η Εμμα Ελίασον, πρωταγωνίστρια της ιστορίας μας, περιγράφεται η αιτία για ένα συναρπαστικό ταξίδι, από τη Στοκχόλμη προς το Στόρλιεν της Σουηδίας όπως το περιγράφει η ίδια.
«Ως νεαρό κορίτσι, άκουσα τη γιαγιά μου να λέει μαγικές ιστορίες για το φως που χόρευε στον ουρανό, την Aurora Borealis, που επίσης συχνά αναφέρεται ως Βόρειο Σέλας.
Η Aurora είναι ένα φαινόμενο που εμφανίζεται κατά τη διάρκεια σκοτεινών χειμωνιάτικων βραδιών στα βόρεια της Σκανδιναβίας. Oσο πιο βόρεια ταξιδεύετε τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες παρατήρησής της. Η γιαγιά μου γεννήθηκε στο Στόρλιεν, στα σύνορα με τη Νορβηγία, 670 χλμ. μακριά από τη Στοκχόλμη. Δεν είχα δει ποτέ το φαινόμενο στην πραγματική ζωή, έτσι στα μέσα Δεκεμβρίου 2020 έδωσα στον εαυτό μου χρόνο για να ταξιδέψω βόρεια αναζητώντας το μαγικό φως.
Κάθε δευτερόλεπτο του ταξιδιού ένιωθα μια απόλυτη ευδαιμονία. Ημουν σε μία ολοκαίνουργια Bentley Bentayga V8, βιώνοντας την αίσθηση της οδήγησης μιας από τις πιο διάσημες μάρκες αυτοκινήτων κύρους στον κόσμο, νιώθοντας ελεύθερη σαν πουλί. Καθώς οδήγησα βόρεια, το τοπίο έγινε πιο παγωμένο και πιο χειμωνιάτικο. Μου θύμιζε συνεχώς τη δύναμη που παράγεται από τον κινητήρα V8. Το βάρος της Bentayga παρέχει μια εξαιρετική αίσθηση στιβαρότητας και ασφάλειας και το αυτοκίνητο λειτουργεί ομαλά στους βόρειους παγωμένους χειμερινούς δρόμους. Η λειτουργία άνεσης έχει επιλεγεί, και δεν θέλω πραγματικά να τελειώσει το ταξίδι, ακόμη κι αν ξέρω ότι ο προορισμός μου μπορεί να ολοκληρώσει το εδώ και πολλά χρόνια όνειρό μου.
Αργά το απόγευμα έφτασα επιτέλους στο Στόρλιεν. Ηταν αναζωογονητικό να βγαίνεις στον κρύο και καθαρό βόρειο αέρα μετά από τη μεγάλη διαδρομή. Μου είπαν ότι η πρόβλεψη για να δω τα «Βόρεια Φώτα» φαινόταν πολλά υποσχόμενη για τις επόμενες νύχτες.
Την επόμενη ημέρα το χιόνι είχε σταματήσει, ήταν ακόμα συννεφιασμένα. Στο γεωγραφικό πλάτος 630 Βόρεια δεν υπάρχουν πολλές ώρες φωτός τον Δεκέμβριο. Ο ήλιος ανατέλλει στις 09.30 π.μ. και δύει στις 14.30 μ.μ. Ελεγξα τον χάρτη και αποφάσισα να οδηγήσω ανατολικά για να βρω ενδιαφέρουσες τοποθεσίες για τις φωτογραφίες μου, καταλήγοντας σε μια μικρή ορεινή λίμνη. Μετά από 45 λεπτά οδήγησης, μπήκα στον μικρό δρόμο που οδηγούσε μέσα από το δάσος στη λίμνη. Η εντύπωση του περιβάλλοντος ήταν σχεδόν υπερφυσική. Ο δρόμος ήταν καλυμμένος με χιόνι 25 εκατοστών και εγώ άλλαξα το επίπεδο του αυτοκινήτου στην υψηλή θέση και επέλεξα τη λειτουργία οδήγησης SNOW. Ημουν λίγο νευρική μην κολλήσω, αλλά το αυτοκίνητο πέρασε από το χιόνι χωρίς κανένα πρόβλημα.
Περίπου το μεσημέρι παρατήρησα ότι ο καιρός άλλαζε προς το καλύτερο, μπορούσα να δω τον ουρανό και η θερμοκρασία είχε πέσει κάτω στους -18°C. Οδήγησα πίσω, δυτικά, και σταμάτησα σε μία από τις μεγαλύτερες λίμνες της περιοχής, τη λίμνη Ånnsjön
Καθώς ο ήλιος έδυε, το φως πάνω από τα δυτικά υψίπεδα μαγεύει! Το ηλιοβασίλεμα πάνω από τα βουνά ήταν τόσο όμορφο και το σούρουπο έφτασε αργά. Ηρθε η ώρα να αρχίσω να ψάχνω για την Aurora Borealis. Πέρασε μία ώρα και δεν υπήρχε τίποτα περισσότερο από το φεγγάρι και μυριάδες αστέρια. Ξαφνικά άρχισα να βλέπω σημάδια πράσινου φωτός στον ουρανό. Επιτέλους, εδώ ήταν! Ελεγξα την εφαρμογή Aurora και η πρόβλεψη έδειχνε αύξηση του δείκτη μέχρι τις 11 μ.μ. Αποφάσισα να πάω ψηλότερα, σε έναν ορεινό δρόμο ελαφρώς στα βόρεια της θέσης μου, για να δω αν θα ήμουν ακόμη πιο τυχερή. Εφτασα στο υψηλότερο σημείο όπου άνοιξε το τοπίο. Για άλλη μία φορά εντελώς μόνη. Βγήκα από το αυτοκίνητο και στάθηκα εκεί με τα μάτια μου κλειστά για να τους δώσω μια στιγμή να προσαρμοστούν. Ανοίγοντάς τα, είδα το πράσινο φως στον ουρανό. Αυτή τη φορά ήταν ορατό από τα δυτικά προς τα ανατολικά σε όλον τον ορίζοντα και γινόταν ολοένα και πιο δυνατό. Εκεί, και αφού το όνειρό μου να δω το Βόρειο Σέλας εκπληρώθηκε, έφτασα στον στόχο μου. Οι ιστορίες της γιαγιάς μου ήταν αληθινές, το φως πραγματικά χορεύει στον ουρανό».

