Μια γάτα που τρέχει αλλά παραμένει αμετακίνητη. Μια παιχνιδιάρικη οφθαλμαπάτη. Ο βιβλιοδείκτης αυτός ήταν τοποθετημένος μέσα στις σελίδες της πρόσφατης γαλλικής έκδοσης Paul Morand (Gallimard, 2020), την οποία ο Νίκος Μπακουνάκης είχε ακουμπήσει σε ένα μικρό τραπέζι του σαλονιού του. Πρόκειται για μια βιογραφία του Πολ Μοράν την οποία συνέγραψε η Πολίν Ντρεφίς. «Ανήκει στους αγαπημένους μου λογοτέχνες. Μια φράση του από τις «Βενετίες» ενέπνευσε και τον τίτλο του βιβλίου μου που μόλις κυκλοφόρησε» δήλωσε ο ίδιος βγάζοντας τα γυαλιά του και σταυρώνοντας τα πόδια του, καθισμένος σε μια αναπαυτική πολυθρόνα. Συνομιλήσαμε μαζί του τις προάλλες, στο σπίτι του, στο κέντρο της Αθήνας. Δημοσιογράφος, ιστορικός και βραβευμένος συγγραφέας, ο Μπακουνάκης οργανώνει το τελευταίο του απολαυστικό αφήγημα Oταν έπεσα στο μελανοδοχείο, ένα πολιτιστικό page-turner όχι μόνο ειδικού αλλά και ευρύτερου ενδιαφέροντος, γύρω από το ένθετο «Βιβλία» του «Βήματος της Κυριακής», το οποίο δημιούργησε το 1997 και διηύθυνε έως και το 2018.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
