Έντυπη Έκδοση Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ: Σύνδεση μέλους Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους Τι μπορεί να συμβεί όταν ένας γλυφαδιώτης νεαρός επιχειρηματίας αναγκάζεται να μεταφερθεί στην περιοχή του Παπάγου και να κατοικήσει στο σπίτι του αποθανόντος στρατιωτικού παππού του;
Ο νεαρός (Μιχάλης Σαράντης) αρχίζει να σκαλίζει το παρελθόν του, να μαθαίνει όλο και περισσότερες πληροφορίες για τον παππού και, φυσικά, σιγά-σιγά ν’ αλλάζει τρόπο σκέψης – κάτι στο οποίο ρόλο θα παίξει ένας μυστηριώδης γείτονας (Θανάσης Παπαγεωργίου), ο οποίος παρότι αριστερός διατηρούσε στενές επαφές με τον εκλιπόντα από την εποχή του εμφυλίου πολέμου.
Ολα τα παραπάνω (και πολλά ακόμη) λαμβάνουν χώρα στον «Απόστρατο», δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του σκηνοθέτη Ζαχαρία Μαυροειδή («Ο ξεναγός») και μια από τις εκπλήξεις του περσινού φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης όπου «σκλάβωσε» το κοινό με αποτέλεσμα εκείνο να του δώσει το βραβείο του (Βραβείο Κοινού Fischer και Βραβείο Νεότητας).
«O «Απόστρατος» γεννήθηκε μέσα από ένα φαινόμενο αρκετά διαδεδομένο στα πρώτα χρόνια της κρίσης» λέει ο σκηνοθέτης αναφερόμενος σε πολλούς τριαντάρηδες, οι οποίοι λόγω οικονομικής δυσχέρειας άρχισαν να μετακομίζουν στα σπίτια των παππούδων και των γιαγιάδων τους.
«Τα θύματα της κρίσης, οι γενιές που «ανδρώθηκαν» στην ευμάρεια της Μεταπολίτευσης, βρέθηκαν να αναμετρούνται με την τεράστια παρακαταθήκη ηρωισμού που κληρονόμησαν από τους παππούδες τους. Ενας ηρωισμός εξίσου πραγματικός όσο και μυθοπλαστικός».
Στις αίθουσες Δαναός, Ιντεάλ, Αίγλη, Διάνα Μαρούσι, Μικρόκοσμος, Ατλαντίς Village Ρέντη της Αθήνας και Ολύμπιον, Odeon Μακεδονία της Θεσσαλονίκης.
Γ.Ζ.