Η ζωή του Μίκη Θεοδωράκη ήταν σαν τον ανεμοστρόβιλο. Στροβιλιζόταν και στροβιλίζονταν μαζί του όποιος και ό,τι υπήρχε δίπλα του. Ανθρωποι, ιδέες, μουσική, τραγούδι. Είχε όμως και τις σταθερές του. Τα σημεία αναφοράς του, όπου σε τακτά χρονικά διαστήματα επέστρεφε και παρήγε έργο. Μουσικό και πολιτικό. Μία από αυτές τις σταθερές ήταν και η Νέα Σμύρνη. Εκεί από το 1938 έως τη Δικτατορία, όχι μόνο έζησε – με διαλείμματα φυσικά λόγω φυλακίσεων και εξοριών – αλλά και γνώρισε τη μουσική, ακούγοντας την 9η του Μπετόβεν σε έναν συνοικιακό κινηματογράφο. Εκεί αγωνίστηκε ως μαχητής του ΕΛΑΣ στη Μάχη των Δεκεμβριανών (1944), εκεί στη δεκαετία του ’60 οριοθετήθηκαν ο «Επιτάφιος», το «Αξιον Εστί», το «Αρχιπέλαγος». Στο τελευταίο περιλαμβάνεται και ένα από τα πλέον δημοφιλή κομμάτια του και απολύτως προσωπικό. Ο λόγος για τη «Μαργαρίτα τη Μαργαρώ».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
