Ο Ζορζ Σιμενόν (1903-1989), που έγινε διάσημος με τις αστυνομικές περιπέτειες του επιθεωρητή Μεγκρέ, έχει γράψει και μυθιστορήματα με εγκλήματα, χωρίς όμως αστυνομικούς και έρευνες. Σε αυτά εστιάζει το ενδιαφέρον του στον ψυχισμό των ηρώων του, προσπαθώντας να ερμηνεύσει τη συμπεριφορά τους, φροντίζοντας να δείξει τις σκοτεινές πλευρές της ανθρώπινης προσωπικότητας. Πρόθεσή του είναι να αιτιολογήσει το πώς ένας άνθρωπος φθάνει στο σημείο να σκοτώσει έναν άλλον. Εδώ, στο Γράμμα στον δικαστή μου (εκδ. Αγρα), ένας γιατρός από την επαρχία, ο Σαρλ Αλαβουάν, μετά την καταδίκη του γράφει γράμμα στον δικαστή του, τον Ερνέστ Κομελιό, εξομολογούμενος την προσωπική του ιστορία. Λέει για τον φόνο της αγαπημένης του, της Μαρτίν, εκθέτει τα γεγονότα που προηγήθηκαν και εξηγεί τι τον ώθησε στο έγκλημα. Μπορούσε άραγε να το αποφύγει;
Ο ήρωας ανοίγει την καρδιά του και μιλάει με ειλικρίνεια για όλα εκείνα που τον έκαναν φονιά. Δεν θέλει να ζητήσει ελαφρυντικά για την πράξη του, η επιθυμία του είναι να διευκολύνει τον δικαστή να καταλάβει. Εχοντας παντρευτεί με δύο γυναίκες, τις οποίες δεν αγάπησε – και δεν τον αγάπησαν -, δημιουργεί σχέσεις με άλλες, εν πολλοίς ασήμαντες, ώσπου συναντάει τυχαία τη Μαρτίν, ένα ανερμάτιστο θηλυκό που συνηθίζει να κοιμάται με άνδρες κάθε λογής. Πηγαίνουν κατευθείαν σε ξενοδοχείο και το σμίξιμό τους τον σημαδεύει ανεξίτηλα. Πρόκειται για έναν ξαφνικό έρωτα από εκείνους που τραντάζουν συθέμελα τον ψυχισμό ενός ώριμου άνδρα και τον κάνουν να απαρνηθεί μια για πάντα όχι μόνο τις συνήθειές του, αλλά και την ίδια του την υπόσταση. Ο γιατρός, ανατρέποντας κάθε συμβατικότητα και κάθε έννοια ηθικής, οδηγεί τη Μαρτίν στο σπίτι του, τη γνωρίζει στη σύζυγο, στις κόρες και στη μητέρα του, την εγκαθιστά σ’ ένα διαμέρισμα και την προσλαμβάνει ως γραμματέα. Κι όταν ο Σαρλ της δίνει την αγάπη του, εκείνη του προσφέρει τη δική της στο πλαίσιο της αμοιβαιότητας.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
