Ενας νεαρός αξιωματικός, ευειδής και τολμηρός, εγκαταλείπει την άσημη επαρχιακή γενέτειρά του και φτάνει στις Βερσαλλίες για να διεκδικήσει μια καλή θέση μέσω της οποίας θα επιλύσει το οικονομικό του πρόβλημα. Σκοπός του είναι να ενταχθεί στη φρουρά του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΣΤ΄ της Γαλλίας, λίγο προτού καταρρεύσει η μοναρχία του τελευταίου, στην εκπνοή του 18ου αιώνα. Πέρα από τις αναμενόμενες φιλοδοξίες, ο αξιωματικός φέρει μαζί του και αρκετές συστατικές επιστολές διότι οι γνωριμίες (ιδίως σε μια χώρα «όπου κυριαρχεί το καθεστώς της προστασίας, όπου το παν κινείται από τις μηχανορραφίες») είναι σημαντικές και μπορεί να αποδειχθούν κρίσιμες για την κοινωνική ανέλιξη. Σε αυτόν, λοιπόν, τον ανώνυμο αφηγητή του βιβλίου Η Μεσσαλίνα της Γαλλίας, η τύχη επιφυλάσσει μια αιφνίδια και ανέλπιστη εύνοια. Ας γίνουμε όμως πιο ακριβείς: η τύχη του χαμογελάει πονηρά, του κλείνει το ένα μάτι υποσχετικά και με το άλλο τον κοιτάζει αχόρταγα ανάμεσα στα σκέλια. Κερδίζει σε σύντομο διάστημα όχι μόνο την εμπιστοσύνη του πρίγκιπα ντ’ Ενέν, ενός ευγενούς που διέθετε την εύνοια της Αυλής, αλλά και της ξαναμμένης συζύγου του. Αυτοί οι δύο και κυρίως η κυρία τον βάζουν στο νόημα. Η πριγκίπισσα, όπως μπορείτε εύκολα να φανταστείτε, δεν μπορεί να συγκρατήσει τον ασίγαστο πόθο της, οι φλόγες της λαγνείας την έχουν περιζώσει. Και επειδή διακρίνει την «ακραία ηλιθιότητα» του άβγαλτου νεαρού, αποφασίζει να κάνει η ίδια το πρώτο βήμα, προτείνοντάς του να πάνε έναν περίπατο μετά το δείπνο.
Και πράγματι, έρχεται μια βραδιά που ο άλλος τρυπώνει στο άδυτο του διαμερίσματός της και τη βλέπει να κοιμάται πλαγιασμένη στον καναπέ της, «στην πιο προμελετημένη στάση λαγνείας, γυμνόστηθη». Ερωτική ενέδρα, κοντολογίς.

Τι να κάνει ο άνθρωπος; Υποκύπτει! Αφού ανακτήσει την ανάσα του, την πλησιάζει αθόρυβα, χώνεται προσεκτικά ανάμεσα στους σφριγηλούς, κατάλευκους μηρούς της και, μοιραία, διεισδύει στο «μυστικό άντρο της ηδονής». Από εκείνη τη στιγμή και μετά αρχίζουν οι σεξουαλικές του περιπέτειες, υπέροχα δοσμένες, λογοτεχνικά ανυψωμένες, μια σειρά από «αναίσχυντες σκηνές» και «εικόνες αχαλίνωτης ακολασίας», τις οποίες δεν πρόκειται – προφανώς – να σας αποκαλύψουμε εδώ· όχι επειδή σκανδαλίζουν αναγκαστικά ως πορνογραφικές αναπαραστάσεις αλλά γιατί θα αποκόπτονταν μάλλον «άτιμα» από το «αμαρτωλό» λειτουργικό τους πλαίσιο.

Περιεχόμενο για συνδρομητές

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Έχετε ήδη
συνδρομή;

Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω

Θέλετε να γίνετε συνδρομητής;

Μπορείτε να αποκτήσετε την συνδρομή σας από εδω