Ενα από τα «πουλάκια» που κατοικοεδρεύουν πέριξ της Ηρώδου Αττικού μού ψιθύρισε τις προάλλες ότι στο Μέγαρο Μαξίμου όντως υπήρξε συζήτηση για ανασχηματισμό ή, εάν θέλετε, για «διορθωτικές κινήσεις», όπως επιμένει να τις ονομάζει ο Πρωθυπουργός. Και η συζήτηση αυτή έχει τη σημασία της, αφού έγινε αμέσως μετά την ανακοίνωση της πρότασης για την υποψηφιότητα του Κώστα Τασούλα για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Φαίνεται – και αυτό το επιβεβαιώνουν οι συνομιλητές του Κυριάκου Μητσοτάκη – ότι με την επιλογή Τασούλα ο Πρωθυπουργός δεν έχει να κανέναν λόγο να προχωρήσει τώρα σε ανασχηματισμό, αφού επανήλθαν τα ήρεμα νερά στην Κοινοβουλευτική Ομάδα.

Ωστόσο ο ανασχηματισμός μπορεί να μην είναι στις προθέσεις του Πρωθυπουργού να γίνει άμεσα, θα πραγματοποιηθεί όμως, όπως προτάθηκε, το καλοκαίρι και κατά πάσα πιθανότητα τον Ιούνιο, με τη συμπλήρωση δύο ετών από τη νίκη της ΝΔ στις βουλευτικές εκλογές, και θα είναι μάλιστα εκλογικός. Υπήρξε ωστόσο και μια δεύτερη πρόταση, όπως μου αποκαλύπτει αυτό το μαρτυριάρικο «πουλάκι», να γίνει ο ανασχηματισμός τον Μάρτιο, με την πρόταση αυτή να λαμβάνει θετικές και αρνητικές γνώμες. Θετικές γιατί αμέσως μετά, τον Απρίλιο, αρχίζει να ισχύει ο νέος κατώτατος μισθός, ενώ αρνητικές γιατί μεσούσης της χρονιάς περισσότερα προβλήματα πιθανόν να προκαλέσει ένας ανασχηματισμός παρά να λύσει και δεν πρόκειται να προσδώσει καμιά αλλαγή στην εικόνα της κυβέρνησης. Και οι δύο προτάσεις κρατήθηκαν από τον Πρωθυπουργό, ο οποίος αυτός άλλωστε αποφασίζει.

***

Μπορεί ο ανασχηματισμός να αργεί, όμως σας πληροφορώ ότι τα λεγόμενα «ραντάρ» του Πρωθυπουργού είναι στραμμένα σε τρία υπουργεία και παρακολουθούν προσεκτικά την πολιτική των υπουργών τους. Πρόκειται για τα υπουργεία Μεταναστευτικής Πολιτικής, Ναυτιλίας, Υποδομών και (κυρίως) στον τομέα των Μεταφορών, που το Μαξίμου ζήτησε να υπάρξει γρήγορο αποτέλεσμα στην εξυπηρέτηση των πολιτών στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.

Πρόθεση, λοιπόν, του Πρωθυπουργού στον επερχόμενο ανασχηματισμό είναι να δώσει περισσότερο κοινοβουλευτικό προφίλ στην κυβέρνησή του. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να αντικατασταθούν ορισμένοι εξωκοινοβουλευτικοί υπουργοί με κοινοβουλευτικούς (όπως έγινε τώρα με τον Τάσο Χατζηβασιλείου) και ότι επανέρχονται στο κυβερνητικό σχήμα ορισμένοι υπουργοί που είχαν παραιτηθεί ή απομακρυνθεί, όπως οι Σταύρος Παπασταύρου, Κώστας Σκρέκας, ενώ πλέον υπουργός ή υφυπουργός εν αναμονή θεωρείται και ο Καβαλιώτης Μακάριος Λαζαρίδης.

***

Ta Viper έπιασαν δουλειά

Είχε αρκετό καιρό να σημειωθούν παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου. Παραβιάσεις και όχι παραβάσεις των κανόνων εναέριας κυκλοφορίας που σημειώνονται καθημερινώς. Ηρθε όμως η τουρκική άσκηση «Γαλάζια Πατρίδα» και η λεγόμενη μηδενική πτητική δραστηριότητα ανατράπηκε. Σημειώθηκαν μαζικές παραβάσεις αλλά και δύο παραβιάσεις των εθνικού εναέριου χώρου. Οχι όμως από μαχητικά, αλλά από δύο ελικοφόρα κατασκοπευτικά και μεταγωγικά αεροσκάφη τύπου ΑΤR-72. Τα ελληνικά συστήματα εντοπισμού εναέριων εισβολέων τα κατέγραψαν αμέσως. Δόθηκε εντολή Scrabble (άμεσης απογείωσης) σε ένα ζεύγος ελληνικών F-16 Viper. Απογειώθηκαν από την Κρήτη, ήταν και η πρώτη αποστολή αναχαίτισης αεροσκαφών (που δεν ήταν άσκηση) με αεροσκάφη Viper. Είναι κάτι που οι τούρκοι πιλότοι των ATR σίγουρα θα θυμούνται για πολύ ακόμα καιρό.

***

Αμυνα και έρευνα

Την ώρα που το Ελληνικό Κέντρο Αμυντικής Καινοτομίας έχει σηκώσει τα μανίκια για τα καλά για την ανάπτυξη καινοτόμων προϊόντων αμυντικής τεχνολογίας, μεγάλη έμφαση δίνει το υπουργείο Εθνικής Αμυνας, υλοποιώντας τις οδηγίες του Νίκου Δένδια, στην ανάπτυξη ερευνητικών προγραμμάτων σε συνεργασία με τα πανεπιστήμια της χώρας μας. Σε αυτά περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων προγράμματα εντοπισμών υποθαλάσσιων απειλών και ανάπτυξης συστημάτων επιτήρησης που θα μπορούν να προειδοποιούν εγκαίρως για πιθανό κίνδυνο.

Τα όσα έχουν να κάνουν με την «υποθαλάσσια αμυντική τεχνολογία» δεν σταματούν εδώ, καθώς σε εξέλιξη βρίσκονται ερευνητικά προγράμματα, επίσης σε συνεργασία με πανεπιστήμια και ινστιτούτα της χώρας μας, για αυτονόμως κινούμενα συστήματα είτε κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας ή πάνω σε αυτή. Διερευνάται επίσης η δυνατότητα και για την ανάπτυξη υβριδικών συστημάτων που θα έχουν και τις δύο δυνατότητες. Οπως φαίνεται, σε λίγα χρόνια το τοπίο για τη χώρα μας στον τομέα της αμυντικής τεχνολογίας θα είναι εντελώς διαφορετικό.

 ***

Φοβού την οργή της

Δεν θέλω να γίνω μάντης κακών, αλλά η παρουσία του βουλευτή της Πλεύσης Ελευθερίας κ. Μπιμπίλα στην παρουσίαση του βιβλίου του Στέφανου Κασσελάκη στο Πολεμικό Μουσείο τράβηξε την προσοχή όσων δεν βλέπουν ως τυχαίο το γεγονός, κάτι φαντάζομαι που θα πρόσεξε και η πρόεδρος του (μονοπρόσωπου) κόμματός του Ζωή Κωνσταντοπούλου και μάλλον δεν θα ένιωσε και ιδιαίτερα ευτυχής. Και αυτό καθώς κάποιοι, προφανώς αυθαίρετα, αν θέλετε τη γνώμη μου, εικάζουν ότι η εμφάνιση του κ. Μπιμπίλα μπορεί να μην είναι απλώς τυχαία. Δεν μπορώ να γνωρίζω τι υπονοούν, εν όψει μάλιστα της επαγγελλόμενης συγκρότησης Κοινοβουλευτικής Ομάδας από τους «κασσελίστας» βουλευτές, αλλά σε κάθε περίπτωση είμαι σίγουρος ότι η κυρία Κωνσταντοπούλου θα επιληφθεί άμεσα του θέματος, αν και όπως μου λένε άνθρωποι του καλλιτεχνικού χώρου που γνωρίζουν άριστα το ταμπεραμέντο του εν λόγω βουλευτή-ηθοποιού, «ο Μπιμπίλας δεν μασάει…».

***

Η μάχη της βασιλόπιτας

Αν νομίζετε ότι με την πρωθυπουργική πρόταση για την υποψηφιότητα του Κώστα Τασούλα έφεραν τα ήρεμα νερά στη γαλάζια Κοινοβουλευτική Ομάδα, μάλλον ξεχνάτε τη μάχη που δίνουν κάθε Σαββατοκύριακο οι υπουργοί, οι υφυπουργοί και οι βουλευτές της ΝΔ με τις… βασιλόπιτες. Το «κοπή τη πίτα» (που έλεγε παλιά ένας τηλεπωλητής σε περιφερειακό κανάλι) έγινε σημείο ανταγωνισμού ανάμεσα σε κυβερνητικά στελέχη. Το θέμα δεν είναι πόσες πίτες κόβει κάποιος, αλλά πόσο κόσμο συγκεντρώνει στις δικές του βασιλόπιτες, πόσοι υπουργοί έρχονται, πόσοι από το Μέγαρο Μαξίμου (συνεργάτες Πρωθυπουργού), πόσοι άρχοντες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και ακόμα πόσοι… μητροπολίτες παρίστανται. Η πιο top βασιλόπιτα γαλάζιου στελέχους είναι σε αυτή που είναι παρόντες υπουργοί και τουλάχιστον ένας μητροπολίτης.

Φαίνεται ότι τα πρωτεία στις βασιλόπιτες κατέχει η Νίκη Κεραμέως, εάν κρίνω από τις εκδηλώσεις βασιλόπιτας που αναρτά στον προσωπικό της λογαριασμό στα σόσιαλ μίντια. Κάτι που μπορεί να σημαίνει, όπως λένε συνάδελφοί της στην κυβέρνηση, ότι έχει βλέψεις και για άλλα αξιώματα. Ρεκόρ υπουργών παρισταμένων σε εκδήλωση πίτας έχει η πρώην υφυπουργός Μαρία Κεφάλα, η οποία στη βασιλόπιτά της στα Γιάννενα είχαν παραστεί τρεις υπουργοί (Βορίδης, Λιβάνιος και Σδούκου). Υπουργό και μητροπολίτη και πάνω από 2.000 άτομα (δηλαδή… τζάκποτ στις βασιλόπιτες) κατάφερε να έχει η Ζέττα Μακρή στον Βόλο, με τον Κυριάκο Πιερρακάκη και τον Μητροπολίτη Φθιώτιδος.

Υπάρχει, λοιπόν, ένας άτυπος διαγκωνισμός ανάμεσα στους γαλάζιους ποιος θα φέρει τους περισσότερους υπουργούς, αλλά και κόσμο. Η κοπή της (γαλάζιας) πίτας κοντεύει να διαταράξει την ενότητα της ΝΔ κυρίως στις εκλογικές περιφέρειες που υπάρχουν πέραν του ενός βουλευτές. Εκεί δίνεται πραγματική μάχη. Ετσι η ΝΔ και το Μαξίμο, για να διαφυλάξουν την ενότητα του κόμματος, εξέδωσαν κομματική… οδηγία οι υπουργοί να πηγαίνουν μόνο σε μονοεδρικές περιφέρειες, όπου δεν υπάρχει κίνδυνος ανταγωνισμού ανάμεσα σε βουλευτές της ίδιας περιφέρειας.

***

Η «επιβράβευση» Κακλαμάνη

Η επιλογή του Νικήτα Κακλαμάνη για τη θέση του Προέδρου της Βουλής φάνταζε σε πολλούς ως αναμενόμενη. Εκ των παλαιότερων κοινοβουλευτικών, με 30 χρόνια στην ενεργό πολιτική, διεκδικούσε τη διαδοχή του Κώστα Τασούλα αν και την προεδρία της Βουλής διεκδικούσαν και άλλοι τρεις, όπως ειπώθηκε, οι Τσιάρας, Πλακιωτάκης και Μπούρας. Ως εκ τούτου θα έλεγε κανείς ότι είναι μια «τιμητική αποστρατεία» για τον βουλευτή της Α’ Αθήνας, ο οποίος έχει διατελέσει υπουργός Υγείας, αντιπρόεδρος της Βουλής, ευρωβουλευτής και φυσικά δήμαρχος της Αθήνας.

Αν και η απόφαση του Πρωθυπουργού φαίνεται εκ πρώτης όψεως «εύκολη», η αλήθεια είναι ότι επικράτησαν δεύτερες σκέψεις. Και τούτο γιατί η επιλογή ενός προσώπου της λεγόμενης «λαϊκής Δεξιάς» είναι μακριά από τη… mentalite του κ. Μητσοτάκη. Δείχνει, όπως ειπώθηκε, «παράταιρη» με τη γενικότερη στρατηγική της ανανέωσης προσώπων και ιδεών και της διεύρυνσης προς το Κέντρο. Στο Μαξίμου θυμούνται πολύ καλά ότι ο Νικήτας Κακλαμάνης ήταν μεταξύ των 11 που υπέγραψαν την ερώτηση κατά του Κωστή Χατζηδάκη για τα κόκκινα δάνεια. Εξ ου και ο προβληματισμός για την «επιβράβευση» ενός εξ αυτών.

Κανείς δεν αμφισβητεί ότι ο νέος Πρόεδρος θα προσπαθήσει να προστατέψει με κάθε τρόπο τους δημοκρατικούς κανόνες συζήτησης και κοινοβουλευτικού διαλόγου και θα τηρήσει το γράμμα και το πνεύμα του Κανονισμού της Βουλής. Ωστόσο, το ρίσκο της επιλογής του έγκειται στο γεγονός ότι μπορεί να φανεί ως αλλαγή πλεύσης του Πρωθυπουργού. Ως υποχώρηση στις λαϊκοδεξιές φωνές που μοιάζουν με τους έλληνες καφενόβιους οι οποίοι στον ρωσοϊαπωνικό πόλεμο του 1904 συμβούλευαν τον ρώσο στρατηγό… «δεξιότερα, Κουροπάτκιν».