Διαμαντοπούλου Αννα Πρόεδρος του Δικτύου, πρόεδρος της Επιτροπής της ΕΕ για το μέλλον του κοινωνικού κράτους, πρώην επίτροπο ΕΕ, πρώην υπουργός

Οι προκλήσεις του νέου αιώνα για «Το Βήμα»

1922! Σε μια από τις πιο κρίσιμες στιγμές της ιστορίας μας, μια ομάδα ξεχωριστών ανθρώπων ιδρύουν το «Ελεύθερον Βήμα», με διευθυντή τον Δημήτρη Λαμπράκη, διατυπώνοντας την πρόθεσή τους να φέρουν «νέο φως».

Μελετώντας κανείς τα βιογραφικά  των ιδρυτών (δύο μετέπειτα Πρωθυπουργοί) και την καθαρή τοποθέτησή τους στο πλευρό του Ελευθερίου Βενιζέλου και κυρίως της πολιτικής του, κατανοεί ότι πρόκειται για ένα εγχείρημα μεγάλης εμβέλειας και σημασίας.

Πέρα από την εμφανή πολιτική σημασία και τη μαχητική υποστήριξη του δημοκρατικού και δυτικού προσανατολισμού της χώρας, στις σελίδες του κατά τη διάρκεια αυτού του αιώνα, οι σημαντικότεροι πολιτικοί, λογοτέχνες, επιστήμονες, οικονομολόγοι, από την Ελλάδα, αλλά και το εξωτερικό, γράφουν την ιστορία κάθε περιόδου.

Ο πυρήνας της πολιτικής φυσιογνωμίας του παραμένει σταθερός. Είναι η υποστήριξη της δημοκρατίας, της πολιτικής του Κέντρου είτε στην κεντροαριστερή είτε στην κεντροδεξιά εκδοχή του, του εκσυγχρονισμού και της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας,

Η σχέση της εφημερίδας «Το Βήμα» με τους αναγνώστες της είναι ζωντανή, πολιτική και θα τολμούσα να πω συναισθηματική.

Αναπτύσσεται μέσα στον χρόνο, κρίνεται διαρκώς για την αξιοπιστία και τη συνέπεια, την αισθητική, την ευπρέπεια, τον σεβασμό της γλώσσας, το εύρος και το βάθος της ενημέρωσης.

Στην πορεία έγιναν φυσικά και λάθη και ιδιαίτερα όταν σε κάποιες κρίσιμες πολιτικές στιγμές η εφημερίδα επεχείρησε να κατευθύνει την πολιτική εξουσία. Οι αναγνώστες του «Βήματος», άνθρωποι με δημοκρατικό φρόνημα, μετριοπαθείς και οπαδοί του ορθού λόγου, ήταν αυτοί που διόρθωσαν λάθη της πορείας, αποδεικνύοντας πόσο βαθιά είναι η σχέση μιας εφημερίδας-συμβόλου με τους αναγνώστες της.

Στις προηγούμενες γενιές, η σχέση με μια εφημερίδα είχε και «κληρονομικά» στοιχεία .Το φύλλο της εφημερίδας που έμπαινε καθημερινά στο σπίτι, οι μεγάλοι τίτλοι, οι συζητήσεις γύρω από την αρθρογραφία, οι διαφωνίες, επηρέαζαν παιδιά, εφήβους και δημιουργούσαν νέους αναγνώστες.

Σήμερα δεν συμβαίνει το ίδιο. Η νέα γενιά απομακρύνεται, σχεδόν ολοσχερώς, από την έντυπη ενημέρωση και είναι ένα μεγάλο στοίχημα για κάθε ιστορική εφημερίδα, όπως φάνηκε σε όλη την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, να διατηρήσει τους αναγνώστες της και να προσελκύσει νέους.

«Το Βήμα» μέσα στην πολυκύμαντη ιστορία του υπήρξε πρωτοπόρο στη χρήση νέων τεχνολογιών και μεθόδων ενημέρωσης. Τα ένθετα και οι ειδικές εκδόσεις, έδωσαν νέες διαστάσεις όχι απλά στην πληροφορία, αλλά στη γνώση και στους νέους ορίζοντες.

Στην εποχή της ψηφιακής ενημέρωσης, το ηλεκτρονικό «Βήμα» συνδυάζει την απόλαυση της εφημερίδας με την ταχύτητα και την εύκολη πρόσβαση.

«Το Βήμα» καλείται να δει το μέλλον μέσα από νέες, σύνθετες επιλογές. Πρωταρχικά όμως, να εκφράσει με αξιοπιστία και συνέπεια και μετριοπάθεια, μέσω των  σπουδαίων δημοσιογράφων του, τα νέα πολιτικά διακυβεύματα, τον πατριωτισμό και την εθνική ομοψυχία

Και οι νέες προκλήσεις πάλι μπροστά: το βίντεο που πρέπει να συνδυάζεται με το κείμενο, τα podcasts, οι διαδικτυακές αναλύσεις για τους συνδρομητές, απαιτούν νέες τεχνικές και νέες δεξιότητες. «Το Βήμα» των 100 χρόνων καλείται να δει το μέλλον μέσα από νέες, σύνθετες επιλογές.

Πρωταρχικά όμως, να εκφράσει με αξιοπιστία και συνέπεια και μετριοπάθεια, μέσω των  σπουδαίων δημοσιογράφων του, τα νέα πολιτικά διακυβεύματα, τον πατριωτισμό και την εθνική ομοψυχία. Το πρώτο κύριο άρθρο το 1922 έγραφε για «το δαιμόνιον της έριδος», το οποίο, δυστυχώς, είναι ακόμα εδώ.

ΓΡΑΦΟΥΝ ΓΙΑ ΤΑ 100 ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΒΗΜΑΤΟΣ