Πώς χτίστηκε το «εκπαιδευτικό οικοδόμημα» στη Λιβαδειά; Ποια ήταν τα πρώτα σχολεία της και ποιοι τα στήριξαν; Ταξιδεύοντας στο παρελθόν θα συναντήσουμε στα 1889 τον παλαιότερο πρόγονο του σχολείου μας, το «Ελληνικόν σχολείο εν Λεβαδεία», που αποτέλεσε και τον πρόγονο συνολικά της εκπαίδευσης στην επαρχία της Λιβαδειάς.

Στα 1921 ιδρύθηκε, ύστερα από πρωτοβουλία βουλευτή της περιοχής, το «Γυμνάσιο εν Λεβαδεία», παίρνοντας τη θέση του ιδιωτικού γυμνασίου που λειτουργούσε μέχρι τότε στην πόλη μας με την επωνυμία «Ο Πλούταρχος». Ο Ι. Γιαννούτσος μάλιστα, γυμνασιάρχης του «Πλουτάρχου», θα γίνει και ο πρώτος γυμνασιάρχης του «Γυμνασίου εν Λεβαδεία». Το νέο σχολείο θα στεγαστεί σε ένα λιθόκτιστο αρχοντικό με μεγάλα δωμάτια που χρησίμευσαν ως αίθουσες διδασκαλίας.

Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή το κτίριο αυτό θα φιλοξενήσει τους πρώτους μικρασιάτες πρόσφυγες, περιορίζοντας έτσι κατά πολύ τους χώρους διδασκαλίας.

Το1929-30, με την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση της περιόδου, θα συγχωνευθεί με το Γυμνάσιο και θα προκύψει το εξατάξιο «Γυμνάσιο εν Λεβαδεία». Η μεγάλη δε αύξηση του μαθητικού πληθυσμού θα υποχρεώσει την πολιτεία να προχωρήσει σε ανέγερση νέου κτιρίου. Ετσι το 1932 θεμελιώνεται από τον πρωθυπουργό της χώρας Ελευθέριο Βενιζέλο το νέο κτίριο του «Εν Λεβαδεία Γυμνασίου». Το 1934 γίνονται τα εγκαίνια του νέου σχολείου από τον υπουργό Παιδείας, Γεώργιο Παπανδρέου.

Μέχρι τον Οκτώβριο του 1940 το σχολείο λειτούργησε κανονικά, αν και πολλοί καθηγητές του επιστρατεύθηκαν. Η λειτουργία του θα διακοπεί για μικρό χρονικό διάστημα, από τον Απρίλιο μέχρι τον Ιούνιο του 1941, λόγω έλλειψης προσωπικού.

Στα τέλη του 1941 με αρχές του 1942 οι Ιταλοί μετέτρεψαν το κτίριο σε στρατώνα. Οι μαρτυρίες αυτού του γεγονότος φαίνονται ακόμη στους τοίχους του σχολείου. Στα τέλη του πολέμου χρησιμοποιήθηκε ως στρατιωτικό νοσοκομείο και ο μεγάλος ζωγραφισμένος Ερυθρός Σταυρός διατηρήθηκε για πολλά χρόνια.

Για μια περίοδο περίπου 20 χρόνων το Γυμνάσιό μας λειτούργησε κανονικά και το 1964 λόγω του μεγάλου αριθμού μαθητών χωρίστηκε στα δύο, το «Γυμνάσιο Αρρένων» και το «Γυμνάσιο Θηλέων». Στη δεκαετία του ’70 θεσπίστηκε ο θεσμός του Λυκείου και έτσι στην πόλη μας προέκυψαν το 1ο και το 2ο Λύκειο. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’90 τα δύο λύκεια συστεγάζονται και το 1997 το 1ο Λύκειο μεταστεγάζεται στο κτίριο που βρίσκεται και σήμερα. Σήμερα έχει 290 μαθητές και μαθήτριες, 33 καθηγητές, προγράμματα, βραβεία και διακρίσεις.