«Αν μιλούσαμε μόνο με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, θα είχαμε κλείσει τη συμφωνία». Το στίγμα αυτό δίνουν κυβερνητικά στελέχη και πρόσωπα που βρίσκονται πολύ κοντά στις διαπραγματεύσεις, γνώστες των προσπαθειών που καταβάλλουν η Κομισιόν και ο πρόεδρός της Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ προκειμένου να γεφυρωθεί το χάσμα των ελληνικών θέσεων με τους θεσμούς.
Το χάσμα όμως μοιάζει αγεφύρωτο με το ΔΝΤ. Την ώρα που η Κομισιόν ζητεί δημοσιονομικά μέτρα για το δεύτερο εξάμηνο του 2015 και το 2016 μεταξύ 4 και 5 δισ. ευρώ (πακέτο το οποίο έχει αποδεχθεί η ελληνική κυβέρνηση), το ΔΝΤ θεωρεί ότι τα μέτρα που θα ληφθούν δεν θα έχουν καμία επίπτωση το 2015. Και έτσι απαιτεί μέτρα ύψους 7 δισ. ευρώ που θα επιβαρύνουν σχεδόν εξ ολοκλήρου τον προϋπολογισμό της επόμενης χρονιάς.
Και αναρωτιούνται: «Ποιος μπορεί να υπογράψει περικοπές 2,7 δισ. ευρώ (1,5% του ΑΕΠ) στις συντάξεις –κύριες και επικουρικές –ως το τέλος του 2016, όπως προτείνει το Ταμείο;».
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει πάρει τη διαπραγμάτευση πάνω της και λείπουν μόνο οι συντελεστές του ΦΠΑ από το «σημείωμα βοήθειας για την Ελλάδα» που έχει ήδη συνταχθεί και κατ’ ουσίαν αποτελεί πλαίσιο συμφωνίας. Για να φτάσουμε όμως εκεί θα πρέπει η κυβέρνηση να περάσει από τις συμπληγάδες Σόιμπλε και ΔΝΤ και ασφαλώς η συμφωνία να εγκριθεί από το Eurogroup.
Μέσα σε αυτό το κλίμα και μετά την τηλεδιάσκεψη που είχε την Πέμπτη το απόγευμα ο Πρωθυπουργός με την Ανγκελα Μέρκελ και τον Φρανσουά Ολάντ εξακολουθεί να μεταδίδει αισιοδοξία ότι μπορεί να φτάσουμε σε συμφωνία, αν όχι την Κυριακή, όπως είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γαβριήλ Σακελλαρίδης στην επίσημη ενημέρωση, τότε τη Δευτέρα.
Ο ίδιος μιλώντας πρoς «Το Βήμα» τόνισε ότι οι διαφορές έχουν περιοριστεί στις πρόωρες συντάξεις και στον ΦΠΑ, όπου την Πέμπτη και την Παρασκευή στο Brussels Group γίνονταν ασκήσεις επί σεναρίων με δύο ή τρεις συντελεστές για την απόδοση του μέτρου, με την ελληνική πλευρά να τοποθετεί στον χαμηλό συντελεστή φάρμακα και τρόφιμα.
Η εξίσωση, εκτιμά, θα λυθεί και η συμφωνία θα προχωρήσει και τονίζει αναφερόμενος στις σκληρές δηλώσεις της Κριστίν Λαγκάρντ περί του ενδεχόμενου Grexit ότι όσο πλησιάζουμε στο τέλος της διαπραγμάτευσης οι δανειστές και ειδικά το ΔΝΤ «τραβάνε το σχοινί».
Πόλεμος Κομισιόν – ΔΝΤ


Το κείμενο εργασίας που έχει παρουσιάσει η Κομισιόν και αποδέχεται σχεδόν στο σύνολό του η ελληνική πλευρά είναι συνοπτικό, έχει συνταχθεί υπό μορφή Μνημονίου αλλά δεν είναι Μνημόνιο και αναφέρεται στη «Στρατηγική βιωσιμότητας για την ανάπτυξη» στην Ελλάδα.
Χωρίζεται σε τρία κεφάλαια:
  • Στη δημοσιονομική πολιτική για τη διετία 2015-2016.
  • Στον χρηματοπιστωτικό τομέα.
  • Στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που τοποθετούνται χρονικά στο φθινόπωρο.
Τα δημοσιονομικά μέτρα
Αφού προσδιορίζονται οι δημοσιονομικοί στόχοι για την Ελλάδα την προσεχή τετραετία, με χαμηλά πρωτογενή πλεονάσματα για τη διετία 2015-2016 (0,75% και 2% του ΑΕΠ αντίστοιχα στο βασικό σενάριο) και υψηλότερα (3% και 3,5% του ΑΕΠ) για τη διετία 2017-2018, περιγράφονται όλα τα συμφωνηθέντα (και μη) δημοσιονομικά μέτρα που θα πρέπει να ψηφιστούν εντός του Ιουνίου.
Τα μέτρα στο σκέλος των εσόδων είναι:
  • Η μεταρρύθμιση του ΦΠΑ (συζητούνται οι νέοι συντελεστές και η κατάταξη προϊόντων και υπηρεσιών) με στόχο την αύξηση των εσόδων κατά 1% του ΑΕΠ (1,8 δισ. ευρώ) σε ετήσια βάση.
  • Η αύξηση της έκτακτης εισφοράς κατά 30% στα εισοδήματα άνω των 30.000 ευρώ.
  • Η αύξηση του φόρου πολυτελείας στα ΙΧ και στα σκάφη αναψυχής.
  • Η επιβολή φόρου διαφημίσεων στην TV και στο Διαδίκτυο.
  • Η αύξηση των εσόδων από την καταπολέμηση του λαθρεμπορίου τσιγάρων και καυσίμων.
Οι αποκρατικοποιήσεις


Για τις αποκρατικοποιήσεις ζητείται χρονοδιάγραμμα με ημερομηνίες για τις δεσμευτικές προσφορές πώλησης πακέτων των ΟΛΠ, ΟΛΘ, ΤΡΕΝΟΣΕ και της μικρής συμμετοχής του Δημοσίου στον ΟΤΕ.
Τα μέτρα στο σκέλος των δαπανών είναι:
  • Η επέκταση του ενιαίου μισθολογίου στις ΔΕΚΟ και η ένταξη όλων των εργαζομένων στην Ενιαία Αρχή Πληρωμών.
  • Η μείωση των μη μισθολογικών επιδομάτων στο Δημόσιο (οδοιπορικά, συμμετοχή σε επιτροπές και συμβούλια).
  • Η θέσπιση αντικινήτρων και περιορισμών για να αποτραπούν οι πρόωρες συνταξιοδοτήσεις στο Δημόσιο και στις ΔΕΚΟ και να αυξηθεί έτσι ο μέσος όρος ηλικίας εξόδου.
  • Η μείωση «επιλεκτικών», όπως χαρακτηρίζονται, δαπανών του Δημοσίου, όπως οι καταναλωτικές, οι αμυντικές και οι δαπάνες ΔΕΚΟ και δημοτικών επιχειρήσεων.
  • Η μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης και των τιμών των εκτός πατέντας φαρμάκων.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ