Τα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα έχουν μικρύνει… Υστερούν όλο και περισσότερο σε επιρροή∙ δεν έχουν χρήματα να κινηθούν και έχουν προεισπράξει μεγάλο μέρος της οικονομικής ενισχύσεως που τους δίνει το Κράτος∙ έχουν απολέσει την αξιοπιστία τους, δύσκολα γίνονται πιστευτά τα λόγια τους∙ η περιώνυμη «κομματική πειθαρχία» έχει –ευτυχώς; –εγκλειστεί στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας.
Παράδειγμα; Διαβάστε τι συνέβη προ ημερών.
Ο αρχηγός κάλεσε προ ημερών στο γραφείο του μία βουλευτή του κόμματός του. Εκείνη, προφανώς πληροφορημένη για το αντικείμενο της συζητήσεως, προσήλθε συνοδευόμενη από τον… επικοινωνιολόγο της.
Η συζήτηση διεξήχθη σε ήρεμους τόνους μεταξύ του αρχηγού του κόμματος και του… επικοινωνιολόγου της βουλευτού! Ο αρχηγός έθεσε αμέσως το ζήτημα και διετύπωσε την πρόταση να είναι η κυρία βουλευτής υποψήφια για Δήμαρχος.
Εκείνη παραμένουσα μονίμως σιωπηλή έκανε νόημα στον συνοδό της να απαντήσει εκείνος.
Ο επικοινωνιολόγος απάντησε αμέσως ορθά-κοφτά:
«Η πρόταση δεν είναι του επιπέδου της κυρίας (…), δεν μπορεί να έχει αντίπαλο τον Κασιδιάρη…».
Η συζήτηση έληξε με τον αρχηγό να μουρμουρίζει –τι ακριβώς δεν έγινε γνωστό.
Το επεισόδιο αυτό είναι ίσως ασήμαντο σε σύγκριση με όσα συμβαίνουν την εποχή αυτή, καθώς πλησιάζουν οι δημοτικές (αυτοδιοικητικές) εκλογές. Οι ηγεσίες των κομμάτων και πάσης φύσεως πολιτευάμενοι μετέχουν σε έναν χορό εξευτελισμού της τοπικής αυτοδιοίκησης. Επαγγελματικά στελέχη των κομμάτων και ευκαιριακοί «πολιτικοί» διαπραγματεύονται με αρχηγούς και αρχηγίσκους την περίπτωση να αλλάξουν πολιτικό στρατόπεδο υπό τον όρο το κόμμα στο οποίο θα μετακινηθούν να τους υποστηρίξει ως υποψηφίους δημάρχους σε συγκεκριμένο δήμο.
Είναι φανερό ότι σε πολλές περιπτώσεις οι δημαρχίες καταλαμβανόμενες συνεπάγονται εξουσία σχεδόν κυβερνητική. Είναι προδήλως αρκετοί οι πολιτευάμενοι που πιάνουν στον αέρα την οσμή της εξουσίας –και όσων η χαλαρή διαχείριση… υπόσχεται!
Αυτές οι «διεργασίες» θέτουν σε δοκιμασία τα κόμματα. Η παρατηρούμενη ευκολία στις μετακινήσεις από κόμματα και κομματίδια προς άλλους κομματικούς σχηματισμούς επιτείνει την πολιτική σύγχυση.
Ετσι επιστρέφουμε στην επαναλαμβανόμενη απαίτηση των ψηφοφόρων να γνωρίζουν επακριβώς το συγκεκριμένο πρόγραμμα κάθε πολιτικής παρατάξεως, διότι από συνθήματα και γενικές επαγγελίες έχομε χορτάσει…
Οι έχοντες ώτα ακούειν ακουέτωσαν.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ