Σε μια σκηνή που συνεχώς μεταμορφώνεται, η Marseaux δεν είναι απλώς μια φωνή της γενιάς της, είναι ένα σύμβολο έκφρασης και αλήθειας. Έχει καταφέρει να στήσει ένα δικό της κόσμο, αυθεντικό και απρόβλεπτο, για όλους εκείνους που νιώθουν πως δεν χωρούν σε στερεότυπα. Από τους πρώτους στίχους της μέχρι τα sold-out lives της, δεν σταματά να πειραματίζεται, να τολμά και να ονειρεύεται. Με πίστη στον εαυτό της, μας μιλά ανοιχτά για τη μουσική, την ελευθερία, τις ανησυχίες της αλλά και για τα μυστικά ομορφιάς της.
Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τη μουσική; Υπήρξε κάποια συγκεκριμένη στιγμή που σας ώθησε να ακολουθήσετε αυτήν τη διαδρομή;
Ήρθαν στο δρόμο μου ο Solmeister και οι WNC σε μια φάση που, ενώ ήξερα ότι ήθελα να κάνω κάτι που να αφορά την τέχνη, δεν είχα σκεφτεί να γίνω τραγουδίστρια. Τα παιδιά με ενέπνευσαν από το πρώτο λεπτό και ξαφνικά απέκτησα καινούριο όνειρο. Άνοιξε ένας νέος κόσμος μπροστά μου με τη διαδικασία του γραψίματος, της παραγωγής και της ηχογράφησης ενός τραγουδιού. Ειδικά όταν επρόκειτο να δώσω πανελλήνιες, ήμουν μπερδεμένη γιατί είχα και την πίεση από τον περίγυρο να μπω σε ένα πανεπιστήμιο. Ο Solmeister μου είπε «έλα να κάνουμε αυτό που αγαπά η ψυχούλα σου» και δεν έδωσα ποτέ. Το πόσο χαίρομαι που τον εμπιστεύτηκα δεν λέγεται!
Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε αντιμετωπίσει ως νέα γυναίκα στην ελληνική μουσική βιομηχανία;
Όταν ξεκίνησα, δεν είχα –και εξακολουθώ να μην έχω– το παρουσιαστικό των νέων pop stars που βλέπουμε σήμερα. Πάντα δίναμε βάση μόνο στη μουσική και την τέχνη μας, και θεωρώ ότι το κοινό το εκτίμησε. Ίσως αυτό να ήταν μια πρόκληση για μένα και την ομάδα μου, την οποία, όπως φαίνεται, φέραμε εις πέρας. Ο κόσμος αναγνωρίζει την αλήθεια και το πότε η μουσική βγαίνει από την καρδιά του καλλιτέχνη.