Δημιουργήθηκε πριν από 25 χρόνια και παρά την δυσκολία των καιρών μας το φεστιβάλ ντοκιμαντέρ «Κινηματογράφος και πραγματικότητα» αποφάσισε και εφέτος να γιορτάσει τα γενέθλιά του. Για πρώτη φορά όμως θα διεξαχθεί κάτω από την ομπρέλα δυο πασίγνωστων ξένων οργανισμών στην Ελλάδα, του Γαλλικού Ινστιτούτου και του Γερμανικού Ινστιτούτου Γκαίτε. Ως γνωστόν, το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος ήταν εκείνο που αγκάλιασε πρώτο το φεστιβάλ υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευµάτων και υπό την διεύθυνση του δηµιουργού του, Ανδρέα Παγουλάτου, το έργο του οποίου εξακολουθεί να μνημονεύεται θετικά.

Στην παρέα των διοργανωτών όμως, ανήκει πλέον και το Γκαίτε, λόγος που συνέβαλλε στην πραγματοποίηση της εφετινής διοργάνωσης. Και τα δυο Ινστιτούτα πιστεύουν και υποστηρίζουν τέτοιου είδους υγιείς συνεργασίες θετικής ενέργειας, πόσο μάλλον όταν στηρίζονται από κοινό «κουμπαρά», το ταμείο Ελιζέ που δημιουργήθηκε ύστερα από την συμφωνία φιλίας που υπογράφηκε πριν από αρκετά χρόνια ανάμεσα στην Γερμανία και την Γαλλία.
Επίσης, ανοίγοντας ακόμα περισσότερο τα φτερά του, το εφετινό φεστιβάλ θα γίνει σημείο συνάντησης δύο µεγάλων ευρωπαϊκών φεστιβάλ ντοκιμαντέρ, του Cinéma du Réel της Γαλλίας και του doxs! ντοκιµαντέρ για παιδιά και εφήβους της Γερµανίας.
{{{ moto }}}
Οι πέντε βασικές ενότητες στις οποίες εντάσσονται οι παραπάνω από 40 μικρού και μεγάλου μήκους ταινίες που θα προβληθούν στο auditorium του Γαλλικού Ινστιτούτου είναι οι «Σε πρώτο πρόσωπο», «Σύγχρονες ελληνικές παραγωγές», «Τα βραβεία του φεστιβάλ Cinema du Reel», «Μικροί ήρωας και Οι άγνωστες ζωές των άλλων» και «Φτώχεια γιατί;».
Το ανανεωµένο Φεστιβάλ «Κινηµατογράφος και Πραγµατικότητα» καλεί δυο από τα παλαιότερα και
πιο πρωτοποριακά διεθνή φεστιβάλ ντοκιµαντέρ στην Αθήνα, Η συζήτηση που θα πραγματοποιηθεί την Δευτέρα 3 Δεκεµβρίου στις 20.00 στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών στόχο θα έχει την διερεύνηση των δυνατοτήτων συνεργασίας µαζί τους και της προώθησης του ντοκιµαντέρ ως έργο τέχνης και πολιτισµού όχι µόνον στο σινεµά, αλλά και στην εκπαίδευση. Θα συμµετέχουν οι Γκούντρουν Ζόµερ, διευθύντρια του φεστιβάλ doxs!, και Αρνό Ε, υπεύθυνος προγραµµατισµού του φεστιβάλ Cinéma du Réel. Ο συντονισµός θα είναι του κριτικού κινηµατογράφου Μανώλη Κρανάκη (Flix.gr)
Να σημειωθεί τέλος ότι εφέτος, για πρώτη φορά οι είσοδοι δεν θα είναι δωρεάν. Το εισιτήριο κοστίζει μόλις τρία ευρώ και ο λόγος που υπάρχει εισιτήριο είναι ο στόχος ενός μίνιμουμ εσόδων ούτως ώστε το φεστιβάλ να επαναληφθεί και του χρόνου. Για δυο εισιτήρια που αγοράζονται για τις προβολές Μικροί Ήρωες (ώρα 17.30΄) το τρίτο είναι δωρεάν και για δυο εισιτήρια που αγοράζονται για δύο προβολές την ίδια ηµέρα, το τρίτο είναι δωρεάν.
Κάρτα/πάσο φεστιβάλ 25 € για όλες τις προβολές
Ανάλυτικά το πρόγραμμα
Α) ΣΕ ΠΡΩΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ
Το υποκειμενικό αφήγημα ως τεκμηρίωση στον 21ο αιώνα
Αδιαφορώντας για το στενό ορισµό του ντοκιµαντέρ, οι δηµιουργοί που παρουσιάζουν ταινίες σε αυτήν την ενότητα, µιλούν «Σε πρώτο πρόσωπο» και εξερευνούν την πραγµατικότητα ως εκδοχή µιας εσωτερικής «αλήθειας».Στο έργο τους κυριαρχεί η υποκειµενικότητα αλλά συχνά είναι ποιητές της εικόνας, υπηρέτες του γνήσιου κινηµατογράφου (Επιλογή ταινιών Γιάννης Ανδρέου – cineTAZ)
Παρασκευή 30/11, 20.00
«Μόνες» (Alone – San Zimei) | 2012
Γουάνγκ Μπινγκ, Κίνα, 89′, Έγχρ.
Τρία κορίτσια, 4, 6 και 10 ετών µεγαλώνουν σχεδόν µόνα σ’ ένα µακρινό ορεινό χωριό. Ο Γουάνγκ Μπινγκ εστιάζει πάλι στους παρίες του νεοκαπιταλιστικού Κινεζικού Ονείρου και σαρώνει τα φετινά βραβεία µ’ έναν έξοχο κινηµατογραφικό διαλογισµό που καθιστά το πεζό αλλόκοτα µαγικό.
Παρασκευή 30/11, 21.45
«NY77, Η Πιο Δροσερή Χρονιά στην Κόλαση» (NY77, The Coolest Year In Hell) | 2007
Χένρι Κόρα, ΗΠΑ, 87′, Έγχρ.
Πολιτική και σεξ, κατά συρροή δολοφόνοι και µαζικό µπλακάουτ, η ακµή της ντίσκο και η γένεση του πανκ και του χιπχόπ. Σε μια εµπεριστατωµένη επιστροφή στη χρονιά του 1977, όταν η Νέα Υόρκη άλλαξε για πάντα.
Σάββατο 01/12, 21.45
«Ποιήµατα του Τόκυο» (Tokyo Rendering Kashu) | 2009
Τζουν Ιτσικάβα, Ιαπωνία, 24′, Έγχρ.
Συγκλονισµένος από την επιδηµία φόνων που έπληξε τη µητρόπολη το 2007, η ταινία αναδεικνύει μια άλλη όψη του Τόκυο µε έναν λυρισµό γειωµένο στην πραγµατικότητά της.
«Πληρότητα» (Content) | 2010
Κρίστοφερ Πετίτ, Αγγλία/ Γερµανία, 76′, Έγχρ.
Στοχασµοί πάνω στην Ταυτότητα και στη Μνήµη, µε φόντο την ανασυγκρότηση µιας απρόσωπης µεταπο – λεµικής Ευρώπης υπό την επίδραση της νέας τεχνολογίας. Από το δηµιουργό του θρυλικού Radio On µια «ambient ταινία δρόµου του 21ου αιώνα».
Κυριακή 02/12, 21.45
«Το Τραγούδι του σώµατος» (Bodysong) | 2003
Σάιμον Πάμελ, Αγγλία, 83′, Έγχρ.
Ένα βίαιο οπτικό τραγούδι για την ανθρώπινη ζωή, σε remix από το YouTube. Χωρίς διαλόγους, χωρίς αφήγηση, φτιαγµένο µόνο µε εκκωφαντικές «δανεικές» εικόνες και µε την καθηλωτική µουσική του Τζόνυ Γκρίνγουντ των Radiohead. (απαραίτητη η γονική συναίνεση)
Δευτέρα 03/12, 21.45
«Αναµνήσεις από ένα μέλλον» (Le Souvenir D’Un Avenir) | 2001
Γιανίκ Μπελόν, Κρις Μαρκέρ, Γαλλία, 42′, Α/Μ
Με πρώτη ύλη τις φωτογραφίες της Ντενίζ Μπελόν, η κόρη της, Γιανίκ, και ο Κρις Μαρκέρ φιλοτεχνούν ένα πολύµορφο, εύθυµο και ιδιοσυγκρασιακό κολάζ της Γαλλίας µεταξύ 1935 – 55 (κυρίως). Αριστουργηµατική βινιέτα ενός σπουδαίου δασκάλου, του Κρις Μαρκέρ.
«Όρτεµ» (Ortem) | 2004
Ντάριους Κοβάλσκι, Αυστρία, 20′, Α/Μ & Έγχρ.
Η κάµερα περιδιαβαίνει τη γεωµετρία και τις υφές ενός ανώνυµου Μετρό, υπενθυµίζοντας ότι αν η Ιστορία είναι Τόπος και Χρόνος, τότε οι υπερµοντερνικοί ΜηΤόποι που εισηγήθηκε ο ανθρωπολόγος Μαρκ Όζε αποτελούν µνηµεία ανιστορικότητας.
«Ανάπαυλα» (Aufschub / Α Respite) | 2007
Hαρούν Φαρόκι, Γερµανία, 38′, Α/Μ
Όταν η µονταζιέρα µετατρέπεται σε τράπεζα ανατοµίας, τα πλάνα αρχείου από ένα ολλανδικό στρατόπεδο συγκέντρωσης µεταστοιχειώνονται σε πρισµατική σπουδή για τη γραφή και – ιδίως – για την ανάγνωση των ντοκουµέντων.
Τρίτη 04/12, 20.30
«Ο Θάνατος μένει στο Γουισκόνσιν» (Wisconsin Death Trip) | 1999
Τζέιμς Μαρς, ΗΠΑ, 76′, Α/Μ & Έγχρ.
Η ελεγεία µιάς κωµόπολης του 1880 κατατροπώνει το στερεότυπο ενός ειρηνικού και ειδυλλιακού παρελθόντος. Εικαστικά άρτια και σχεδόν µακάβρια ανασύσταση εποχής, από τον εµπνευστή του βραβευμένου με Όσκαρ ντοκιμαντέρ «Man on Wire» και σε µουσική του DJ Shadow.
Τρίτη 04/12, 21.45
«Κρίγκου» (Chrigu) | 2007
Γιαν Γκάσμαν, Κρίστιαν Ζιόρτζεν, Ελβετία, 87′, Έγχρ.
Docuempathy – Νεαρός σκηνοθέτης αντιµετωπίζει τον καρκίνο και καταγράφει πιστά τη µάχη του. Με την κάµερα στο χέρι και µε κοφτό µοντάζ, το κύκνειο άσµα του υµνεί το πάθος και τον ηρωισµό της καθηµερινότητας.
Β) ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΕΣ
Το ελληνικό πρόγραµµα φιλοξενεί φέτος επτά ταινίες, εκ των οποίων δύο αποτελούν φόρο τιµής στους φίλους και συνεργάτες του Φεστιβάλ, σκηνοθέτες Λουκία Ρικάκη και Γιάννη Λάµπρου που πέθαναν. Οι υπόλοιπες πέντε (δύο σπουδαστικές), αν και διαφέρουν µεταξύ τους ως προς τον τρόπο γραφής, παρουσιάζουν κοινά χαρακτηριστικά που υπήρξαν καθοριστικά για την επιλογή τους (επιλογή ταινιών: Εύα Στέφανη – Βασίλης Σπηλιόπουλος)
Παρασκευή 30/11, 18.30
«Πλαστογραφηµένες προσδοκίες»| 2000
Λουκία Ρικάκη, 30′, Έγχρ.
Οι µαθητικές κινητοποιήσεις του 1998 διανθισµένες µε κείµενα του Καµύ, του Νίτσε και του Μπέκετ: «Λόγια και εικόνες για τα πράγµατα που δεν είναι έτσι όπως θα έπρεπε να είναι».
«Ξύπνησε ο Σουλτάν Αχµέτ» | 2012
Νίκος Λυγγούρης, 63′, Έγχρ.
Στα 25 του χρόνια ο Κωνσταντίνος (Τιμ) Φίσερ ήρθε από το Αµβούργο στα Χανιά, όπου ζει επί µία 20ετία αφιερωµένος στα εικαστικά και στον εθελοντισµό. Πορτρέτο µιας ευγενούς φυσιογνωµίας που ταυτίζει τη ζωή µε τη δηµιουργία.
Σάββατο 01/12, 18.30
«Σταυρούλα» | 2012
Ήρα Ντίκα, 29′, Έγχρ.
Μία συνηθισµένη µέρα από τη ζωή µιας 86χρονης γυναίκας συµπυκνωµένη σε 29 λεπτά που µιλούν µε ευαισθησία για το γήρας, για τη φθορά του χρόνου και για τη µνήµη.
«Κατινούλα» | 2010
Μύρνα Τσάπα, 47′, Έγχρ.
Κάιρο, 2010. H Κατινούλα γέρασε, αλλά υπηρετεί ακόμα την συνοµήλική της Ελληνίδα της Αιγύπτου. Τιµάει την κάθε ηµέρα κι ας έχουν γίνει όλοι οι αγαπηµένοι της γελαστές φωτογραφίες. Πού πήγαν τόσοι άνθρωποι; Πού πήγαν τα χρόνια; «Δε βαριέσαι. Άσ’ τα να πάνε εκεί που πάνε…»
Κυριακή 02/12, 18.30
«100» | 2012
Γεράσιµος Ρήγας, 61′, Έγχρ.
Μια ξενάγηση στο Κέντρο Επιχειρήσεων της Άµεσης Δράσης Αττικής που κάθε 24ωρο δέχεται πάνω από 12.000 κλήσεις.
Τρίτη 04/12, 18.30
«Ιδρωµένα αλώνια» | 1995
Γιάννης Λάµπρου, 25′, Έγχρ.
Στο Σοχό της Θεσσαλονίκης η παράδοση ζωντανεύει µπροστά σε µια αντισυµβατική κάµερα: νεαροί από τα γύρω χωριά παλεύουν στο αλώνι, ενώ 20 και πλέον οργανοπαίκτες από την οικογένεια των Χιτζίου προσφέρουν εκστατική µουσική υπόκρουση.
«Τι Μέσα, Τι Έξω» | 2011
Βαγγέλης Ρήγας, 74′, Έγχρ.
Η µαρτυρία του βαρυποινίτη Φάνη Ζωγράφου και οι διηγήσεις «διαβόητων» συγκρατουµένων του αποτυπώνουν τα τραύµατα της φυλακής, αλλά και τις τεράστιες δυσκολίες της επανένταξης.
Γ) ΤΑ ΒΡΑΒΕΙΑ ΤΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ CINEMA DU REEL
Επιλογή ταινιών από την ομάδα του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος
Σάββατο 01/12, 20.00
«5 Σπασµένες Κάµερες» (5 Broken Cameras) | 2011
Εμπάντ Μπουρνάτ, Γκάι Νταβίντι, Παλαιστίνη/Ισραήλ/Γαλλία, 94′, Έγχρ.
Μακριά από το στεγνό επαγγελµατισµό και την προσποιητή αµεροληψία, ένας Παλαιστίνιος αγρότης ξεκινά να καταγράφει το µεγάλωµα του γιου του και τελικά παραδίδει µια lo – fi εκδοχή της Ιστορίας, βιντεοσκοπηµένη από την πλευρά εκείνων που την υφίστανται.
Κυριακή 02/12, 19.30
«Βαρκελώνη ή Θάνατος» (Barcelone ou la mort) | 2007
Ιντρισα Γκουίρο, Σενεγάλη/Γαλλία, 51′, Έγχρ.
Σπάνια µατιά στην οικονοµική µετανάστευση, αναδεικνύει την ανθρώπινή της διάσταση, αλλά και τη συνδέει µε την υπεραλίευση των υδάτων της Δυτικής Αφρικής από τις ευρωπαϊκές µηχανότρατες, που στερούν από τους ντόπιους τα προς το ζην και ανατροφοδοτούν το φαύλο κύκλο του αγώνα για επιβίωση.
Κυριακή 02/12, 20.30
«Η Μπαλάντα του Τζένεσις και της Λέιντι Τζέι» (The Ballad of Genesis and Lady Jaye) | 2011
Μαρί Λοζιέ, Γαλλία/ΗΠΑ, 72′, Έγχρ.
Δύο ερωτευµένοι µετατρέπουν το γάµο τους σε ζωντανό και διαρκές έργο τέχνης, φτάνοντας ακόµη και σε πλαστικές εγχειρήσεις για να γίνουν ένα και µόνο ον – το πανδρόγυνο. Ο σύγχρονος amour fou µιας ντοµινάτριξ µε τον Τζένεσις Π – Όριτζ, εµβληµατική µορφή της πειραµατικής τέχνης και της industrial µουσικής (απαραίτητη η γονική συναίνεση)
Δευτέρα 03/12, 17.30
«Το ανάκτορο των αετών» (Palazzo delle Aquile) | 2011
Στέφανο Σαβόνα, Αλεσιά Πόρτο, Εστερ Σπαρατόρε, Ιταλία, 128′, Έγχρ.
Είκοσι οικογένειες αστέγων εγκαθίστανται στο Δηµαρχείο του Παλέρµο και οι κάµερες µελετούν το χαοτικό χρονικό της κατάληψης όσο και τη διφορούµενη σχέση εκλογέων και εκλεγοµένων. Μια ταινία καυτά επίκαιρη για εµάς.
Τρίτη 04/12, 17.30
«Θραύσµατα µιας Επανάστασης» (Fragments d’une Révolution) | 2011
Ανωνύµου, Ιράν/Γαλλία, 55′, Έγχρ.
Ιρανός εµιγκρές ζει από µακριά την «Πράσινη Επανάσταση» του 2009, βασισµένος στις ετερόκλητες πηγές που διαµορφώνουν τον κόσµο µας – από πλάνα ερασιτεχνών ως τις εκδοχές των ΜΜΕ, και από e – mail φίλων και συγγενών ως τις ανακοινώσεις των αξιωµατούχων.
Δ) ΜΙΚΡΟΙ ΉΡΩΕΣ – Η ΑΓΝΩΣΤΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ
«Μικροί ήρωες» είναι ο γενικός τίτλος ενός προγράµµατος για όλη την οικογένεια που επιμελήθηκε το Φεστιβάλ doxs! ενώ «Η άγνωστη ζωή των άλλων» περιλαμβάνει τις ταινίες που με την στήριξη του Ινστιτούτου Γκαίτε γύρισαν από κοινού νέοι από την Ελλάδα και την Γερμανία καταγράφοντας με την κάµερά τους άγνωστες πτυχές από τη ζωή του εκάστοτε Άλλου (επιλογή ταινιών Γκούντρουν Ζόµερ, Γερμανικό Ινστοιτούτο Γκέτε Αθήνας και Story Doc)
Παρασκευή 30/11
ΜΙΚΡΟΙ ΉΡΩΕΣ Α΄, με ταινίες γυρισμένες από παιδιά Δ΄ Δηµοτικού
«Οι εικόνες του Λούναρ» (A dios) | 2000
Ζαν Στεφάν Σοβέρ, Γαλλία, 5΄
Η ζωή ενός αγοριού από την Κολοµβία µέσα από πολλές εικόνες.
«Σάµουελ, καταδικασµένος να φορά σιδεράκια» (Samuel, veroordeelt tot de beugel) | 2002
Νοουντ Χόλτμαν, Ολλανδία, 15΄
Ο Σάµουελ πρέπει να φοράει σιδεράκια – σιδεράκια που δε βγαίνουν και σιδεράκια που βγαίνουν, δηλαδή δυο φορές σιδεράκια που µπορούν να σου σπάνε τα νεύρα.
«Παίζουµε» (Jouons) | 2003
Φρανσουά Λεκασουά, Γαλλία, 13΄
Ο 10χρονος Σεµπαστιν ζει στο γαλλικό κοµµάτι της χώρας των Βάσκων. Και παίζει µε τους φίλους του ένα ιδιαίτερο παιχνίδι µε µπάλα, κάτι σαν οµαδικό σκουός.
«Σχολικές ανταλλαγές» Wisselklaas – De frije School) | 2003
Ινγκερμποργκ Γιάνσεν, Ολλανδία, 15΄
Ο Ζούνιορ είναι στα 12 και για µια βδοµάδα δεν πάει στο σχολειό του, αλλά σ’ ένα άλλο που ονοµάζεται «ελεύθερο».Τι σηµαίνει όµως «ελεύθερο» σχολείο;
Σάββατο 01/12
Η ΑΓΝΩΣΤΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ από μαθητές Γυµνασίου – Λυκείου
«The Bridge» | 2012
Χρήστος Γαµπρίτσος, Adna Islamovic, Όλγα Λατουσάκη, Αγγέλα Ντέρου, Γερµανία/Ελλάδα, 20΄, Έγχρ.
Ο µαθητής Σόλων Καρυδάκης χάνει τη ζωή του σε τροχαίο δυστύχηµα στη Λεωφόρο Κηφισιάς. Το σχολειό του αγωνίστηκε δύο ολόκληρα χρόνια για µια γέφυρα πεζών στο επικίνδυνο σηµείο, και τα κατάφερε.
«Call the Cops» ! | 2012
Ρούμπεν Μπόχνετ, Αντνα Ισλάμοβιτς, Όλγα Λατουσάκη, Αγγέλα Ντέρου, Γερµανία/Ελλάδα, 15΄, Έγχρ.
Σ’ ένα σπίτι υπό κατάληψη στην Κολωνία παρατηρούµε πώς οι νεαροί κάτοικοί του αυτοοργανώνουν τη ζωή τους, ενώ ο χώρος απειλείται διαρκώς µε κλείσιµο.
«Private Talks – A German – Greek Video Session» | 2012
Χρήστος Γαµπρίτσος, Γιοζεφίνε Μάντερ, Μαριάννα Σερβετά, Φέλιξ Τσιλές Πέρελς
Γερµανία/ Ελλάδα, 20΄, Έγχρ.
Οι κινηµατογραφιστές αφηγούνται τη συνάντησή τους στην Αθήνα και στο Μπέργκις – Γκλάντµπαχ.
Μια συνάντηση κόντρα στη δυσπιστία και στην εχθρότητα.
Κυριακή 02/12
ΜΙΚΡΟΙ ΗΡΩΕΣ Β΄ | από μαθητές Ε΄ Δηµοτικού – Γυµνάσιο
«Τοµ Β.» (Tomek W.) | 2004
Ανα Βιεκόφσκα, Πολωνία, 28΄
Ο 12χρονος Τοµ ζει στην Πολωνία. Στον ελεύθερο χρόνο του φροντίζει την οικογένειά του.
«Άυλα, το κορίτσι του τσουνάµι» (Ayla, het tsunami meisje) | 2005
Βίλμα Λίγκτχαρτ, Ολλανδία, 15΄
Η Άυλα βλέπει ακόµα εφιάλτες κάποιες φορές. Το Δεκέµβριο του 2004 ήταν στη Σρι Λάνκα κι έζησε από κοντά το καταστροφικό τσουνάµι.
«Κρυµµένος» (Gömd) | 2002
Χάνα Χάιλμπορν κ.ά., Σουηδία, 8΄
O Τζιανκάρλο, 12 χρονών, κατάγεται από το Περού και ζει παράνοµα στη Σουηδία. Πώς είναι να κρύβεσαι και να νιώθεις κυνηγηµένος από την αστυνοµία και από τους ανθρώπους;
Σε ότι αφορά το Πρωϊνό Πρόγραμμα του φεστιβάλ που επιμελείται και παρουσιάζει ο Λέοπολντ Γκρυν, κινηµατογραφιστής, παιδαγωγός και σύµβουλος προγράµµατος του φεστιβάλ doxs! οι προβολές αφορούν µόνο σχολεία και οι δηλώσει συμμετοχών μπορούν να γίνουν στο τηλ. 210 3398682 (e – mail: ngiannaraki@ifa.gr).

Ε) ΦΤΩΧΕΙΑ, ΓΙΑΤΙ; (WHY POVERTY?)
Διεθνής πρωτοβουλία µε σκοπό την συµπαραγωγή οκτώ µεγάλου µήκους και 32 µικρού µήκους ντοκιµαντέρ µε θέµα την καταπολέµηση της φτώχειας. Συµµετέχουν περισσότεροι από 70 ραδιοτηλεοπτικοί φορείς σε όλο τον κόσµο, µεταξύ των οποίων:
BBC/UK, ARTE & ZDF – France/Germany, YLE/Finland, RAI/Italy, PBS/USA, NHK/Japan, ABC/Australia, ERT/Greece, TV3/Catalonia – Spain
Τετάρτη 05/12, 17.30΄
ΦΤΩΧΕΙΑ ΓΙΑΤΙ; Μέρος Α’
«Η Παρκ Άβενιου δεν είναι μία» (Park Avenue)
Αλεξ Γκίμπνεϊ, ΗΠΑ, 52′, Έγχρ.
Η περίφηµη λεωφόρος της Νέας Υόρκης ταυτίζεται µε τη γειτονιά του πλούτου, αλλά φιλοξενεί και την ανέχεια του Μπρονξ. Ο πάντα ευφυής Άλεξ Τζίµπνεϊ οπτικοποιεί τη ραγδαία αύξηση της ανισότητας στις ΗΠΑ και τη σχολιάζει.
«Νανούρισµα» (Lullaby)
Βίκτωρ Κοσακόφσκι, Γερµανία, 3′
Στην αίγλη του Βερολίνου, για να σηκώσεις χρήµατα από το ΑΤΜ πρέπει να περάσεις πάνω από τους άστεγους που κοιµούνται. Ενοχλητικό – αλλά για ποιον;
«Κακά για τους φτωχούς» (Poop on Poverty)
Βιγιαι Γιόντα, Ινδία, 5′
Μια λαµπρή θρησκευτική γιορτή προσφέρει στις φτωχές οικογένειες την ευκαιρία να συλλέξουν ένα πολύτιµο καύσιµο: κοπριά καµήλας.
«Το νήµα» (The Thread)
Αλίσια Κανό, Ουρουγουάη, 7′
Η χειραφέτηση µιας έφηβης µέσα από τη ρήξη της µε µια παράδοση που υπερβαίνει τα όρια των κοινωνικών τάξεων.
«Γουίλµπουρ» (Wilbur)
Αντριεν Ρότσε, Ινδία, 3 ταινίες, 13′
Βγάζοντας τη γλώσσα στην κοµψότητα και στην καλαισθησία, ο πρώτος Ινδός σταρ του YouTube παρουσιάζει χιουµοριστικά την ανισότητα στη χώρα του.
Τετάρτη 05/12, 19.00΄
ΦΤΩΧΕΙΑ ΓΙΑΤΙ; Μέρος Β’
«Δώστε τα λεφτά σε μας (Give Us The Money)
Μποσε Λίντκβιστ, Σουηδία, 52′
Ο Μποµπ Γκέλντοφ (Live Aid), και ο Μπόνο (Make Poverty History), είναι δύο µόνο από τους διάσηµους που ασχολήθηκαν µε τον κοινωνικό ακτιβισµό. Είχαν όµως οι προσπάθειές τους αποτέλεσµα; Αρκεί η καλή θέληση για να σώσει τον κόσµο;
«Η τσάντα του Μόρις « (Morris’ Bag)
Μικέλε Μελάρα, Αλεσάντρο Ρόσι, Κένυα, 3′
Η λιγοστή πρασινάδα στην παραγκούπολη του Ναϊρόµπι δεν είναι απλώς διακοσµητική – είναι πηγή ζωής.
«Βρίσκοντας την Τζόζεφιν» (Finding Josephine)
Τόμας Σέρινταν, Ουγκάντα/ Αγγλία, 10′
Τι µπορεί να συµβεί όταν µια δυτική οικογένεια θελήσει να βρει από κοντά το παιδί που έχει «υιοθετήσει» στην Ουγκάντα;
«Κακή εκπαίδευση» (Miseducation)
Ναντίν Κλοέτ, Νότια Αφρική, 4′
Ένα 9χρονο κορίτσι ξεκινάει για το σχολείο και µας ξεναγεί στις επικράτειες συµµοριών που έχει να διασχίσει καθηµερινά.
«Αφοί ΟΚ» (OK Brothers)
Kουνάλ Σεν, Ινδία, 3′
Animation για δυο αδέλφια που κάνουν µια από τις χειρότερες δουλειές από καταβολής κόσµου.
Οι προβολές του εφετινού φεστιβάλ πάντως θα πραγματοποιηθούν μόνον στο auditorium του Γαλλικού Ινστιτούτου στη οδό Σίνα.
Αναλυτικότερες πληροφορίες για όλες τις ταινίες, καθώς και κείµενα στις τρεις γλώσσες µπορείτε να βρείτε στις διευθύνσεις www.ifa.gr και www.goethe.de/athen