Παρότι για πολλές δεκαετίες, στον απόηχο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, το φάντασμα της ακροδεξιάς έμοιαζε να αποτελεί παρελθόν για την Ευρώπη, την τελευταία δεκαετία έχοντας επενδύσει ρητορικά στην αύξηση των μεταναστευτικών ροών, η άνοδος των δυνάμεων της είναι αξιοσημείωτη, με εκλογικές επιτυχίες σε μια σειρά από χώρες της Γηραιάς Ηπείρου.
Το 2024 μάλιστα ήταν μία χρονιά στην οποία η ακροδεξιά κατάφερε να εδραιώσει εκλογικά τη δύναμη της, την ώρα που η νίκη του Ντόναλντ Τραμπ στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ και η στήριξη των ακροδεξιών ευρωπαϊκών κομμάτων από τον στενό του συνεργάτη, Ίλον Μασκ, δημιουργεί ευνοϊκές συνθήκες και για περεταίρω άνοδό της.
Οι εκλογικές επιτυχίες του 2024
Αναλυτικότερα, η ακροδεξιά κατάφερε μέσα στο 2024 να ανεβάσει τα ποσοστά της σε μια σειρά από εκλογικές αναμετρήσεις, συμπεριλαμβανομένων και των Eυρωεκλογών που έλαβαν χώρα τον Ιούνιο. Συγκεκριμένα, κατάφερε να ισχυροποιήσει την παρουσία της στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με την πολιτική ομάδα Πατριώτες για την Ευρώπη να είναι πλέον η τρίτη πολιτική δύναμη με 86 έδρες, ενώ τέταρτη δύναμη είναι οι Ευρωπαίοι Συντηρητικοί και Μεταρρυθμιστές με 80 έδρες. Στις δυνάμεις της ακροδεξιάς συμπεριλαμβάνεται και η πολιτική ομάδα Ευρώπη των Κυρίαρχων Εθνών, η οποία διαθέτει 25 έδρες στη σημερινή σύνθεση της ολομέλειας.
Οι γαλλικές εκλογές
Μεγάλη επιτυχία για την ακροδεξιά ήταν και η εκλογική της επίδοση στις εκλογές για τη γαλλική εθνοσυνέλευση που διεξήχθησαν σε δύο γύρους, τον Ιούνιο και τον Ιούλιο. Στον πρώτο γύρο μάλιστα, η Εθνική Συσπείρωση με επικεφαλής τον Ζορντάν Μπαρντελά, κατάφερε να κόψει πρώτη το νήμα, συγκεντρώνοντας το 33,2% των ψήφων.
Το γαλλικό εκλογικό σύστημα, σε συνδυασμό με τη στρατηγική συμμαχία πριν τον δεύτερο γύρο μεταξύ του κεντρώου συνασπισμού Αναγέννηση και του αριστερού Νέου Λαϊκού Μετώπου, έστειλαν την ακροδεξιά Εθνική Συσπείρωση στην τρίτη θέση όσον αφορά την κατανομή των εδρών, παρότι και πάλι συγκέντρωσε μεγαλύτερο ποσοστό σε εθνικό επίπεδο από τις υπόλοιπες παρατάξεις.
Η πρωτιά στην Αυστρία
Η ακροδεξιά κατάφερε να επιτύχει μέσα στο 2024 μία ακόμα εκλογική πρωτιά και σε ένα άλλο κράτος-μέλος της ΕΕ, την Αυστρία. Το FPÖ, όπως ονομάζεται το ακροδεξιό κόμμα της Αυστρίας, με 28,8% κατάφερε να πάρει την πρώτη θέση στις κοινοβουλευτικές εκλογές που διεξήχθησαν τον Σεπτέμβριο.
Οι συνομιλίες που ακολούθησαν για τον σχηματισμό κυβέρνησης μεταξύ του κεντροδεξιού Λαϊκού Κόμματος, των Σοσιαλιστών και του κεντρώου NEOS απέβησαν άκαρπες, βυθίζοντας αυτή τη στιγμή την Αυστρία σε πολιτική κρίση. Αυτή τη στιγμή μάλιστα είναι πιθανό το ενδεχόμενο η ακροδεξιά να συμμετάσχει στην επόμενη κυβέρνηση, με το ενδεχόμενο ο νέος πρωθυπουργός να προέρχεται από τους κόλπους της να είναι ορατό για πρώτη φορά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Οι προεδρικές εκλογές στη Ρουμανία και η ρωσική ανάμειξη
Ιδιαίτερα ενδιαφέρον και ενδεικτικό όσον αφορά τη σχέση της εκλογικής ανόδου της ακροδεξιάς και της ρωσικής επιρροής στα πολιτικά ζητήματα της Ευρώπης ήταν και το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών στη Ρουμανία.
Στον πρώτο γύρο, ο οποίος διεξήχθη στις 24 Νοεμβρίου, ο ακροδεξιός φιλορώσος υποψήφιος, Καλίν Γκεοργκέσκου, ανέτρεψε όλα τα προγνωστικά παίρνοντας την πρώτη θέση με 22,9%. Καθώς όμως διατυπώθηκαν υποψίες για ανάμιξη της Ρωσίας, το Ανώτατο Δικαστήριο ακύρωσε τις προεδρικές εκλογές και διέταξε τον κυβερνητικό συνασπισμό να τις οργανώσει από την αρχή. Ο απερχόμενος πρόεδρος Κλάους Γιοχάνις θα παραμείνει επικεφαλής του κράτους μέχρι τις εκλογές του Μαΐου.
Οι μάχες που έρχονται
Την ίδια στιγμή, μέσα στο 2025 είναι προγραμματισμένες να διεξαχθούν μια σειρά εκλογικές αναμετρήσεις που εν πολλοίς θα διαμορφώσουν τις πολιτικές ισορροπίες στην Ευρώπη τα επόμενα χρόνια, με κομβικότερη ίσως όλων εκείνη στη Γερμανία, η οποία είναι προγραμματισμένη για τις 23 Φεβρουαρίου.
Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, η ακροδεξιά και σε αυτήν την περίπτωση αναμένεται να βγει ωφελημένη, καθώς το AfD βρίσκεται στη δεύτερη θέση με ποσοστά που κυμαίνονται από το 18% έως το 22%, πίσω μόνο από τους Χριστιανοδημοκράτες που καταγράφουν ποσοστά μεταξύ 29% και 33%.
Παράλληλα, όπως προαναφέρθηκε, τον Μάιο θα διεξαχθούν από την αρχή οι προεδρικές εκλογές στη Ρουμανία, με τον πρώτο γύρο να είναι προγραμματισμένος για τις 4 του μήνα και τον δεύτερο για τις 18. Ακόμα δεν είναι ξεκάθαρο εάν ο Καλίν Γκεοργκέσκου θα πάρει το «πράσινο φως» από την αρμόδια εκλογική επιτροπή για να συμμετάσχει ξανά, ωστόσο η εκλογική μάχη αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς το αποτέλεσμα της θα καταδείξει και το μέγεθος της ρωσικής επιρροής στη χώρα αλλά και το εάν οι Ρουμάνοι πολίτες θα αποφασίσουν να στηρίξουν και πάλι κάποιον ακροδεξιό υποψήφιο.
Η στήριξη από Τραμπ-Μασκ
Σε όλη αυτήν την κατάσταση που δημιουργείται φαίνεται πως ρόλο υπέρ της ενδυνάμωσης της ακροδεξιάς παίζει ο Έλον Μασκ, ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου και στενός σύμμαχος του εκλεγμένου προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ.
«Μόνο το AfD μπορεί να σώσει τη Γερμανία», έγραψε ο Μασκ στο X εν όψει των γερμανικών εκλογών της 23ης Φεβρουαρίου. Δεν δίστασε μάλιστα να συζητήσει ζωντανά στο X με τη συμπρόεδρο του AfD Άλις Βάιντελ. Επιπλέον, άρθρο γνώμης του Μασκ υπέρ του AfD δημοσιεύτηκε στη μεγάλη γερμανική εφημερίδα Die Welt του πανίσχυρου μιντιακού ομίλου Axel Springer.
Ο Μασκ δεν δίστασε επίσης να εμπλακεί και στα πολιτικά πράγματα του Ηνωμένου Βασιλείου, θέτοντας στους εκατομμύρια ακολούθους του στο Χ το ερώτημα εάν «η Αμερική πρέπει να απελευθερώσει τον βρετανικό λαό από την τυραννική του κυβέρνηση». Προσπάθησε μάλιστα να διεγείρει τα ακροδεξιά αντανακλαστικά των πολιτών, κατηγορώντας ανοιχτά τον πρωθυπουργό της Κιρ Στάρμερ ότι στη θητεία του ως Διευθυντής της Υπηρεσίας Διώξεων για την Αγγλία και την Ουαλία δεν απέδωσε Δικαιοσύνη για την πολύκροτη υπόθεση κακοποίησης και αποπλάνησης παιδιών (κυρίως λευκών κοριτσιών) από ομάδες μεταναστών (κυρίως Πακιστανών), οι οποίοι αργότερα καταδικάστηκαν.
Γνωστή είναι ακόμα η στενή σχέση του Μασκ με την πρωθυπουργό της Ιταλίας, Τζόρτζια Μελόνι, την οποία όμως έφερε σε δύσκολη θέση όταν επέκρινε τους Ιταλούς δικαστές οι οποίοι ακύρωσαν το σχέδιό της να στέλνει μετανάστες στην Αλβανία.
Τέλος, ο Μασκ στηρίζει ανοιχτά και τον ακροδεξιό και ανοιχτά ρωσόφιλο, Ούγγρο πρωθυπουργό, Βίκτορ Όρμπαν, με τον οποίο συναντήθηκε πρόσφατα μαζί του, όπως και ο Τραμπ.
