Στην πρώτη σελίδα θα διαβάσετε για τις υπόγειες συναλλαγές της μαφίας του Ζωγράφου, της σπείρας της Πολυτεχνειούπολης, με βομβιστές και τρομοκράτες που παρ’ ολίγον να σκοτώσουν τον πρώην πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο. Εδώ θα σας ενημερώσουμε ότι η δίκη του προφυλακισμένου κατηγορουμένου για εκείνη την άνανδρη επίθεση με βόμβα-φάκελο δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί. Από το 2017 που έγινε η απόπειρα έχουν περάσει πέντε ολόκληρα χρόνια. Η δίκη πήγε να ξεκινήσει μετά πολλών κόπων και βασάνων το 2021, αλλά οι δικηγόροι του κατηγορουμένου ζήτησαν και έλαβαν πάμπολλες αναβολές επικαλούμενοι την πανδημία. Τελικά άρχισε την άνοιξη του 2022, ο κ. Παπαδήμος εκλήθη και κατέθεσε, αλλά η δίκη ακόμη διεξάγεται και απόφαση προφανώς δεν έχει υπάρξει. Τι άλλη μαρτυρία χρειαζόμαστε για να βεβαιωθούμε ότι η Δικαιοσύνη στη χώρα μας πάσχει ή, καλύτερα, νοσεί βαριά;

Οι απειλές και τα πλήγματα

Ο ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν, ανακοινώνοντας την προσάρτηση του 15% του ουκρανικού εδάφους, κάλεσε τον Ζελένσκι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Και μαζί έθεσε εμμέσως ζήτημα χρήσης πυρηνικών όπλων, υπογραμμίζοντας ότι μέχρι τώρα μόνο οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν κάνει χρήση τέτοιων όπλων, για να διευκρινίσει αμέσως μετά ότι «παρεμπιπτόντως έχουν δημιουργήσει προηγούμενο…». Η απειλή είναι ευθεία. Κάτι που επέβαλε στον Ζελένσκι να καταθέσει αίτηση ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ. Ωστόσο αμερικανικές πηγές μεταφέρουν στην Αθήνα ότι ο Πούτιν μάλλον εσπευσμένα ανακοίνωσε την προσάρτηση και πλέον μάλλον ανοίγει δρόμους για τον τερματισμό του πολέμου, παρά για τη διαιώνισή του. Και αυτό γιατί, όπως μας μετέφεραν αρμοδίως, οι Αμερικανοί πιστεύουν ότι ο Πούτιν έχει δεχθεί ισχυρά πλήγματα τόσο στα πεδία των μαχών όσο και στο μέτωπο της επιστράτευσης. Επιμένουν ότι επιζητεί έστω «πύρρειο» λύση. Οι Αμερικανοί θεωρούν ότι ο ρωσικός στρατός έχει χάσει το κύρος και την υπόληψή του, ότι οι στρατηγοί πιέζουν αφόρητα τον Πούτιν γιατί αποκαλύφθηκαν ελλείμματα και κενά και θεωρούν ότι πριν από οποιαδήποτε άλλη επιλογή επιβάλλεται η ανασύνταξη και αποκατάσταση του κύρους και της αποτελεσματικότητάς του. Κοινώς τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται ή όπως μεταδίδονται. Μας περιμένουν πολλές εκπλήξεις ακόμη…

Οι κυρίες της Google

Πολύς ο κόσμος που είχε συγκεντρωθεί τις προάλλες στον Θόλο του Κέντρου Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος για να ακούσει από κοντά τις ανακοινώσεις της Google για τη μεγάλη επένδυση που θα κάνει στην Ελλάδα. Η εισφορά της στην εθνική οικονομία θα είναι 2,2 δισ. ευρώ ως το 2030.

Επίτιμος καλεσμένος ήταν βέβαια ο Πρωθυπουργός, ο οποίος χαιρέτισε την πρωτοβουλία του αμερικανικού κολοσσού να δημιουργήσει το πρώτο του CloudRegion στη χώρα μας, υποστηρίζοντας κοντά 20.000 νέες θέσεις εργασίας. Είχε μάλιστα έναν θερμό χαιρετισμό με τη σιδηρά κυρία της Google στη χώρα μας Πέγκυ Αντωνάκου, όταν εκείνη τον κάλεσε στο βήμα.

Μέσα σε κλίμα γενικότερης ευφορίας, ανάμεσα στα πηγαδάκια, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που έχει συχνά εκφράσει τον θαυμασμό του στη γυναικεία επιχειρηματικότητα, δεν έχασε την ευκαιρία να φωτογραφηθεί με τις γυναίκες που κρατούν τα ηνία του τεχνολογικού γίγαντα. Η δυνατή πεντάδα είναι: Πέγκυ Αντωνάκου, διευθύντρια για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη, Adaire Fox-Martin, πρόεδρος της Google Cloud International, Lie Junius, VP Govt Affairs & Public Policy Cloud, Ευγενία Μπόζου, υπεύθυνη Government Affairs & Public Policy για την Ελλάδα, και Βικτωρία Καλφάκη, υπεύθυνη Public Sector για Ελλάδα και Κύπρο, Google Cloud.

Mission impossible

Eιδική εκδήλωση με αφορμή τον μηδενισμό των εκκρεμών κύριων συντάξεων θα πραγματοποιηθεί τον επόμενο μήνα παρουσία του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη. Είκοσι μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του στο υπουργείο Εργασίας, ο Κωστής Χατζηδάκης φαίνεται ότι διεκπεραίωσε με επιτυχία ένα… mission impossible επιλύοντας το χρόνιο πρόβλημα του «στοκ» των αιτήσεων συνταξιοδότησης που για χρόνια είχαν ξεχαστεί σε υπόγεια και αποθήκες. Οι αριθμοί μιλάνε από μόνοι τους: το 97% των κύριων συντάξεων έχει ήδη εκδοθεί καθώς μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα απονεμήθηκαν πάνω από 400.000 συντάξεις, Και από εκεί που ο ΕΦΚΑ χρωστούσε 700 εκατομμύρια ευρώ σε συντάξεις και αναδρομικά, τώρα οφείλει μόλις 40 εκατ. που αναμένεται να δώσει μέσα στον Οκτώβριο.

Προς μαθητευόμενους μάγους

Σε έναν σπουδαίο Ελληνα, πατέρα της μελέτης των δημόσιων οικονομικών στη χώρα μας, ήταν αφιερωμένη ειδική εκδήλωση που φιλοξενήθηκε την περασμένη Πέμπτη στην Τράπεζα της Ελλάδος. Ο λόγος για τον Ανδρέα Μ. Ανδρεάδη, το μέγεθος του οποίου θα αντιληφθείτε εάν σας πω ότι ελάμπρυνε με το πνεύμα του την οικονομική επιστήμη όταν ακόμη το νεοελληνικό κράτος έκανε τα πρώτα του βήματα και η ανώτατη εκπαίδευση βρισκόταν στα σπάργανα. Ηταν όμως τέτοια η ακτινοβολία του ανδρός που ξεπέρασε τα σύνορα του νεότευκτου κράτους ή – για να είμαι πιο πιστός στην πραγματικότητα – της Ψωροκώσταινας.

Ο χώρος δεν επιτρέπει να σας μεταφέρω τα όσα – διθυραμβικά μεν, ακριβή δε – ανέφεραν για τον καθηγητή Ανδρεάδη οι Γιάννης Στουρνάρας, Βασίλης Ράπανος, Μιχάλης Ψαλιδόπουλος, αλλά και ο εκδότης Μανώλης Βασιλάκης. Θα πω μόνο, ως παλαιός θαυμαστής του πονημάτων του, πως καλό θα ήταν οι μαθητευόμενοι μάγοι των δημόσιων οικονομικών να εντρυφήσουν στο έργο του. Θα εντυπωσιαστούν τόσο από τη σχέση του με τα θεμελιώδη ερωτήματα των καιρών μας όσο και από τη γλαφυρότητά του.

Δούλεψαν ψύχραιμα και αθόρυβα

Την ενόχληση της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας του υπουργείου Εθνικής Αμυνας προκάλεσαν κάποια πολεμικά… σενάρια στο Αιγαίο, υπό τον γενικό τίτλο «Τι θα γίνει εάν οι Τούρκοι…», τα οποία επεξεργάστηκαν διάφοροι αναλυτές (διεθνολόγοι, τουρκολόγοι, απόστρατοι αξιωματικοί κ.λπ.) αλλά και ορισμένα ΜΜΕ. Την ώρα μάλιστα που η Τουρκία διά στόματος Ερντογάν κλιμάκωνε τη ρητορική επίθεση εναντίον της χώρας μας. Αυτή τη συγκεκριμένη ώρα, τόσο η πολιτική όσο και η στρατιωτική ηγεσία στο ελληνικό Πεντάγωνο παρέμεναν ψύχραιμες, χωρίς δηλώσεις ή κινήσεις που μπορούσαν να πυροδοτήσουν εντάσεις.

Μπορεί, εκείνες τις ώρες, να συνεδρίαζε το Συμβούλιο Αρχηγών Επιτελείων (ΣΑΓΕ), όπως είχε καθοριστεί, αλλά δεν υπήρξε ανάγκη να συνεδριάσει και το Συμβούλιο Αμύνης (ΣΑΜ) που λαμβάνει και τις αποφάσεις. Οταν όμως στην Αγκυρα συνεδρίαζε με θέμα την Ελλάδα το (πανίσχυρο) Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας υπό τον Ερντογάν, οι Ενοπλες Δυνάμεις έκαναν αθόρυβα τη δουλειά τους, πραγματοποιώντας τις προγραμματισμένες από καιρό ασκήσεις τους (στο Αιγαίο, στον Σαρωνικό και στο Μυρτώο Πέλαγος). Τέθηκαν αμέσως σε ετοιμότητα (όπως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις), αλλά δεν βγήκε κανείς επιτελάρχης ή υπουργός (όπως έκανε στην απέναντι όχθη ο Ακάρ) να διαλαλήσει την ετοιμότητά τους, τον οπλισμό τους, την αποφασιστικότητά τους και να παρουσιάσει χάρτες με επιτελικά σχέδια.

Κύκλοι και ατζέντες

Πολιτική, ως γνωστόν, δεν παράγει πλέον ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Φροντίζει όμως με τις παρεμβάσεις του να παράγουν πολιτικά αποτελέσματα τα γεγονότα – η υπόθεση των παρακολουθήσεων είναι μόνο το τελευταίο παράδειγμα. Στο πλαίσιο αυτό, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το έκτο συνέδριο του Κύκλου Ιδεών που θα φιλοξενηθεί σε κεντρικό ξενοδοχείο των Αθηνών το διήμερο 3-4 Οκτωβρίου. Δεν θα αναφερθώ ονομαστικά στο αξιόλογο πλήθος των συνέδρων που θα φωτίσουν – ο καθένας με τον τρόπο του – το κοινό. Θα σταθώ μόνο στον εξαιρετικά επίκαιρο γενικό τίτλο του συνεδρίου που είναι «Εθνική στρατηγική και διεθνής περιδίνηση», αλλά και στον τίτλο της εισαγωγικής ομιλίας του ιδίου: «Από μια δημόσια συζήτηση εκτός θέματος σε μια Ελλάδα εντός θέματος». Δεν είπαμε; Αν και εκτός πολιτικής, ο Ευάγγελος επιδεικνύει μια αξιοθαύμαστη ικανότητα στη διαμόρφωση της πολιτικής ατζέντας.

Ο Ζάχος Χατζηφωτίου, δημοσιογράφος και συγγραφέας που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 99 ετών, ήταν ένας από τους πιο γνωστούς μπον βιβέρ της Αθήνας, ένας θρύλος, όπως τον ονόμασαν, της κοσμικής ζωής. Εκείνο που ίσως οι περισσότεροι να μη γνωρίζουν είναι ότι στην Κατοχή, σε ηλικία 17 ετών, έφυγε στην Αίγυπτο, όπου έλαβε μέρος σε πολεμικές επιχειρήσεις, πρώτα ως στρατιώτης στους Ποντικούς της Ερήμου στην πολιορκία του Τομπρούκ και μετά συμμετέχοντας στην 3η Ορεινή Ταξιαρχία – Ρίμινι, η οποία μπήκε πρώτη στην πόλη, όπου και παρασημοφορήθηκε.

Την περίοδο 1962-1970 δραστηριοποιήθηκε στη ναυτιλία και από το 1970 άρχισε να εμφανίζεται πλέον ως συγγραφέας και δημοσιογράφος. Χρονογράφος στην εφημερίδα «Καθημερινή» (1974-1977), στον «Ταχυδρόμο» με το ψευδώνυμο «Ιακχος» από το 1975 και στα «ΝΕΑ» ως «Ο Διακριτικός» από το 1977.

Πριν πεθάνει είχε φροντίσει τα του τάφου στο Α’ Νεκροταφείο: «Στον οικογενειακό μας οίκο στο Α’ Νεκροταφείο», είπε σε μια συνέντευξή του, «έχω τοποθετήσει μια προτομή μου, μπρούντζινη. Και δίπλα φιγουράρει η φράση: “Εζησα όπως ήθελα”. Πολλοί που δεν με ξέρουν προσωπικά θεωρούν ότι έχω πεθάνει και είμαι θαμμένος εκεί. Με συναντούν λοιπόν στον δρόμο και μου λένε λίγο σοκαρισμένοι: “Ζάχο, ζεις”;».