Την απογοήτευσή της προς τον απερχόμενο πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, Μπαράκ Ομπάμα, για τη στάση που κράτησε προς την Ευρώπη, εκφράζει με άρθρο της στην εφημερίδα Guardian, η γνωστή Γαλλίδα αρθρογράφος Ναταλί Νουγκαρέντ, πρώην διευθύντρια έκδοσης και σύνταξης στην εφημερίδα Le Monde.
«Αγαπητέ Μπαράκ, θα μας λείψεις. Θα μας λείψεις ιδιαίτερα, τώρα που ένας εθνικιστής –λαϊκιστής φανατικός, του οποίου η ιδεολογία είναι «αμερικανισμός, όχι κοσμοπολιτισμός» θα βρεθεί στον Λευκό Οίκο. Θα μας λείψει ο ορθολογισμός σου, η ποιότητά σου, η φινέτσα σου. Αλλά πολλοί από εμάς στην Ευρώπη είμαστε ξαφνιασμένοι και αγχωμένοι με αυτά που μας αφήνεις, όπως και έκπληκτοι με τα σχόλιά σου για «συγκρατημένη αισιοδοξία» για τον διάδοχό σου» γράφει η Νουγκαρέντ.

Και συνεχίζει: «Φυσικά, δεν είσαι υπεύθυνος εσύ για όλα. Στην πρώτη ομιλία που έδωσες σε ευρωπαϊκό έδαφος ως πρόεδρος, τον Απρίλιο του 2009 στο Στρασβούργο, είπες ότι «κάθε έθνος φέρει ευθύνη για όσα πρόκειται να ακολουθήσουν», όχι μόνο η Αμερική. Αυτό το καταλαβαίνουμε. Και καταλαβαίνουμε επίσης από την κρίση της ευρωζώνης ως το Brexit και την άνοδο των δικών μας λαϊκιστών, ότι η Γηραιά Ήπειρος μετρά τις δικές της αποτυχίες. Αλλά τώρα, μετά από αυτό που εσύ περιέγραψες ως «τη μεγαλύτερη πολιτική αναστάτωση στη σύγχρονη αμερικανική ιστορία», είμαστε συγκλονισμένοι».

Συνεχίζοντας να απευθύνεται προς τον Ομπάμα, η Νουγκαρέντ λέει ότι παρότι οι Ευρωπαίοι έχουν υπνοβατήσει προς την καταστροφή αρκετές φορές τον περασμένο αιώνα, οι Ηνωμένες Πολιτείες παρενέβησαν για να τους σώσουν από τις αυτοκαταστροφικές δυνάμεις. «Σε αυτή τη τελευταία ευρωπαϊκή περιοδεία σου, είπες ότι «παραμένεις αισιόδοξος για την κατεύθυνση που έχει πάρει ο κόσμος». Ωστόσο, είναι δύσκολο να μην δεις τα μαύρα σύννεφα που συγκεντρώνονται.

Η Ευρώπη τώρα βρίσκεται μεταξύ μίας Αμερικής που γύρισε την πλάτη στις φιλελεύθερες δημοκρατικές αξίες, μία επιθετική Ρωσία που είναι έτοιμη να το εκμεταλλευτεί και το χάος της Μέσης Ανατολής. Μπαράκ, μας αφήνεις με όμορφες και συγκινητικές ομιλίες, όπως αυτές για μία Ευρώπη που οι πολιτικοί μας ηγέτες δεν μπορούν να δημιουργήσουν. Αποκάλεσες την Ευρώπη «ένα από τα μεγαλύτερα πολιτικά και οικονομικά επιτεύγματα της ανθρώπινης ιστορίας». Θα μας λείψει αυτή η ευφράδεια. Δεν θα μας την προσφέρει ο Τραμπ.

Είναι εμφανές ότι βασίζεσαι στην Άνγκελα Μέρκελ για να αναλάβει την ευθύνη της Δύσης τώρα. Την ενθάρρυνες να είναι ξανά υποψήφια –λέγοντας ότι θα την ψήφιζες αν μπορούσες. Στο κάτω κάτω η Βρετανία περιθωριοποιείται από μόνη της και η Γαλλία έχει οικονομικά προβλήματα. Εν όψει των ευρωπαϊκών εκλογών τον επόμενο χρόνο, ο εξτρεμισμός βρίσκεται σε άνοδο» συνεχίζει το άρθρο, προσθέτοντας ότι η Ευρώπη έδειξε ξεκάθαρα τον ενθουσιασμό της όταν ο Ομπάμα εξελέγη για πρώτη φορά καθώς θεωρήθηκε το αντίδοτο για τα χρόνια του Μπους.

Όμως, γράφει η Νουγκαρέντ, «λυπάμαι για δύο πράγματα. Πρώτον, δεν αισθανθήκαμε ότι ενδιαφέρθηκες ποτέ για την Ευρώπη. Η Ασία ήταν το μεγαλύτερο πάθος της εξωτερικής σου πολιτικής (…) Τώρα δείχνεις να έχεις αλλάξει γνώμη, τουλάχιστον όσον αφορά τη Γερμανία, αφού είναι ένας από τους εναπομείναντες φάρους αξιών. Θα έπρεπε ίσως να είχες προσέξει την Ευρώπη περισσότερο και πιο νωρίς.

Η προφανής ψυχρότητα έστελνε το μήνυμα ότι πλέον η Ευρώπη δεν είχε τόση σημασία για την Αμερική. Αυτό άνοιξε τον δρόμο στον Πούτιν και σε εκείνους τους ευρωπαίους πολιτικούς που τον θαυμάζουν. Επειδή η επιρροή της Αμερικής έχει ιστορικά βοηθήσει τη θεμελίωση της Ευρώπης, αυτός ο περισπασμός είχε το κόστος του (…) Δεύτερον, παράβλεψες τα αποτελέσματα που είχαν οι πολιτικές σου στη Μέση Ανατολή για την Ευρώπη. Ο πόλεμος ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος ήταν η νούμερο ένα προτεραιότητά σου και λιγότερο οι σφαγές του καθεστώτος Άσαντ. Αυτό στη Δυτική Ευρώπη κατέστη εμφανές με μία ανθρωπιστική καταστροφή. Το προσφυγικό κύμα, επηρέασε την πολιτική στην ήπειρο. Όπως είπε η Μέρκελ, η μεγάλη πλειοψηφία των Σύριων που κατέφυγαν στη Γερμανία, ήθελε να σωθεί από τον Άσαντ και όχι από το Ισλαμικό Κράτος».