«Οχι στη λογική της χαμένης ψήφου» λένε οι Πράσινοι των ΗΠΑ

Να μην προσχωρήσουν στον «πολιτικό συμβιβασμό που εκφράζει η λογική του μικρότερου κακού» και να μη διστάσουν να ψηφίσουν το κόμμα των Πρασίνων καλούν τους αμερικανούς ψηφοφόρους η υποψήφια πρόεδρος Τζιλ Στάιν και ο υποψήφιος αντιπρόεδρος Ατζαμου Μπαράκα. Με άρθρο τους στη βρετανική εφημερίδα «Guardian» οι δύο υποψήφιοι υποστηρίζουν ότι αποτελούν τη μοναδική εναλλακτική λύση έναντι του «επικίνδυνα ανόητου» Ντόναλντ Τραμπ και της Χίλαρι Κλίντον που αντιπροσωπεύει το κατεστημένο της πολιτικής και των μεγάλων ιδιωτικών εταιρειών.

«Η ζημιά που έχει προκαλέσει ο ίδιος ο Ντόναλντ Τραμπ στον εαυτό του και η τάση του για δημόσια ξεσπάσματα έχει οδηγήσει το κοινό προς τη Χίλαρι Κλίντον, σύμφωνα με πρόσφατες δημοσκοπήσεις. Αυτό μπορεί να άλλαξε λίγο μετά την έρευνα του FBI για τα e-mail της Κλίντον. Αλλά ακόμη και έτσι, οι φόβοι πολλών ψηφοφόρων για μία προεδρία του Ντόναλντ Τραμπ έχουν υποχωρήσει. Δεν είναι αβάσιμοι φόβοι. Οι αποτυχίες του Τραμπ ως υποψηφίου και ως ανθρώπου είναι έκδηλες και θα φέρει την καταστροφή αν εκλεγεί» γράφουν.

Ωστόσο, υποστηρίζουν στη συνέχεια, «αυτό που τα μέσα ενημέρωσης απέτυχαν να παρουσιάσουν είναι το τι θα σημαίνει για τη χώρα μία προεδρία της Κλίντον», με όλα τα σκάνδαλα που περιβάλλουν την ίδια και την οικογένειά της. Η έρευνα του FBI, οι πληροφορίες για σύγκρουση συμφερόντων στο ίδρυμα Κλίντον, οι αποκαλύψεις του WikiLeaks για χειρισμό των μίντια και της δημοκρατικής διαδικασίας, όλα αυτά «σηματοδοτούν ένα πλουτοκρατικό στυλ διακυβέρνησης» και το συμπέρασμα είναι απλό: η Χίλαρι Κλίντον αντιπροσωπεύει τα παγιωμένα συμφέροντα του κατεστημένου.

«Η εκλογή της θα διευρύνει τις υπερβολές της παγκόσμιας επεμβατικότητας και της ευνοϊκής μεταχείρισης των επιχειρήσεων, που χαρακτηρίζουν τις αμερικανικές πολιτικές εδώ και αρκετές δεκαετίες – με τεράστιο, σχεδόν ανυπολόγιστο κόστος τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό» αναφέρει το άρθρο. Στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας η Κλίντον προσπάθησε να αντιστρέψει την εικόνα που έχουν πολλοί για το Δημοκρατικό Κόμμα, ως ανίσχυρου σε ζητήματα άμυνας και εξωτερικής πολιτικής. Καταφέρθηκε ενάντια στον ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν για την άτεγκτη στάση του και τη στρατιωτική εμπλοκή στην Ουκρανία και στη Συρία και επαναδιαβεβαίωσε την πίστη της στην «ευθύνη για προστασία» την οποία αναλαμβάνουν μονομερώς οι ΗΠΑ έναντι κρατών και λαών στη διεθνή σκακιέρα –ακόμη και αν αυτή η πολιτική επέφερε μεγάλες καταστροφές στη Μέση Ανατολή, στη Νότια Αμερική και αλλού.

Συγκρούσεις και «ελεύθερο αλλά όχι δίκαιο» εμπόριο

«Μία μπερδεμένη και υποκριτική εξωτερική πολιτική έχει δημιουργήσει εχθρούς σε όλη την υφήλιο και έχει εξοργίσει τους συμμάχους των ΗΠΑ, αλλά η Κλίντον υποστηρίζει την ακυβερνησία και τις αναποτελεσματικές προσπάθειες του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα χωρίς δισταγμό» γράφουν οι Αμερικανοί Πράσινοι. Το αιματοκύλισμα στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν συνεχίζεται και παρότι η αντίθεση του Ομπάμα σε αυτούς τους πολέμους τον βοήθησε να εκλεγεί στον Λευκό Οίκο, οι προσπάθειες να τους σταματήσει και να αποτρέψει νέους, υπονομεύτηκαν από τον συνεχιζόμενο πόλεμο της αμερικανικής κυβέρνησης κατά της τρομοκρατίας.

Πέρα από το πεδίο της μάχης, η ένθερμη υποστήριξη της Κλίντον «για το ελεύθερο αλλά όχι και δίκαιο εμπόριο, αποδεικνύει ότι προτίθεται να θυσιάσει την ευημερία των εργαζομένων για τα κέρδη των επιχειρηματικών ελίτ, τα οποία πάντα υπηρετούσε». Ως υπουργός Εξωτερικών η Κλίντον είχε την ευκαιρία να προωθήσει τα συμφέροντα των εργαζομένων σε όλον τον κόσμο αλλά δεν το έκανε. «Γιατί περιμένει κανείς ότι θα αλλάξει τώρα;» διερωτώνται οι υποψήφιοι των Πρασίνων.

Και καταλήγουν: «Η εμπρηστική ρητορική και οι πράξεις τόσο της Χίλαρι Κλίντον όσο και του Ντόναλντ Τραμπ έρχονται σε αντίθεση με το πρόγραμμα και την κατεύθυνση του κόμματος των Πρασίνων, το οποίο αποτελεί τη μοναδική εναλλακτική σε αυτές τις εκλογές, που θα είναι καθοριστικές για το εάν οι ΗΠΑ θα καταφέρουν να περιορίσουν τις στρατιωτικές επεμβάσεις στο εξωτερικό και να μειώσουν τον αμυντικό προϋπολογισμό σε λογικά επίπεδα, ανακατευθύνοντας παράλληλα πόρους στο κοινωνικό δίκτυο ασφαλείας και στην ενίσχυση όσων χρειάζονται βοήθεια στο εσωτερικό των ΗΠΑ. Αυτές οι εκλογές αφορούν πολλά περισσότερα από τη συλλογική αποστροφή μας σε ένα υπερ-φουσκωμένο εγώ και η αντικατάσταση της επικίνδυνης ανοησίας και των προσωπικών προσβολών του Ντόναλντ Τραμπ με τον ξεκάθαρο και υπαρκτό κίνδυνο της κορπορατικής λογικής της Κλίντον δεν θα έπρεπε να αποτελεί επιλογή».