«Το μεταπολεμικό όνειρο μιας μεγάλης ένωσης δημοκρατικών κρατών μοιάζει να παραπαίει», γράφει ο Σάϊμον Τίσνταλ σε άρθρο στο CNN υπό τον τίτλο «Είναι νεκρή η Ευρώπη;»
Ακολουθούν αποσπάσματα:
«Η κορύφωση της κρίσης για την Ελλάδα, που ζει μια αδήλωτη, de facto χρεοκοπία ξαναγεννάει οικονομικά και πολιτικά ερωτήματα. Η χώρα έχει χρέος 323 δισ. ευρώ – περισσότερο από 175% του ΑΕΠ. Αν δεν χρηματοδοτηθεί περαιτέρω δεν μπορεί να πληρώσει ό,τι χρωστάει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και στο ΔΝΤ.

Εάν η Ελλάδα βγει από την ευρωζώνη, οι συνέπειες θα μπορούσαν να είναι καταστροφικές και εκτεταμένες. Για τους Ελληνες, η έξοδος από το ευρώ θα μπορούσε να προκαλέσει κατάρρευση των τραπεζών, ελέγχους κεφαλαίων, μη καταβολή μισθών, καθώς και ευρύ κοινωνικό και οικονομικό χάος. Για την ΕΕ, θα μπορούσε να σημάνει το τέλος για το ευρώ εάν καταστραφεί η εμπιστοσύνη των αγορών, και άλλες υπερχρεωμένες χώρες μέλη αποφασίσουν ότι και αυτές επίσης, δεν μπορούν ή δεν θέλουν να αποπληρώσουν τα χρέη.

Η ηγεσία της Μέρκελ δοκιμάζεται και από μια άλλη μεγάλη κρίση που αντιμετωπίζει η ΕΕ – η οποία είναι δυνητικά ακόμα πιο καταστροφική από την πτώχευση στην Ελλάδα. Μέχρι στιγμής φέτος περισσότεροι από 100.000 μετανάστες έχουν ταξιδέψει παράνομα στην Ευρώπη σε όλη τη Μεσόγειο προς την Ιταλία και την Ελλάδα.

Συγκλονισμένη από τις νέες αφίξεις, η Ιταλία έρχεται σε αντίθεση με τη Γαλλία και την Αυστρία, οι οποίες έχουν γυρίσει πίσω τους μετανάστες που κατευθύνονται βόρεια. Χώρες της Ανατολικής Ευρώπης έχουν απορρίψει την ιδέα της Μέρκελ για υποχρεωτική ποσόστωση των μεταναστών για κάθε χώρα της ΕΕ. Συνομιλίες αυτή την εβδομάδα και πάλι δεν κατάφεραν να διαμορφώσουν μια κοινή πολιτική.

Η μετανάστευση είναι από καιρό ένα διχαστικό ζήτημα σε όλη την ΕΕ. Εχει τροφοδότησε την άνοδο ξενοφοβικών, εθνικιστικών αντι-ευρωπαϊκών πολιτικών κομμάτων από τη Γαλλία και τη Βρετανία ως τη Φινλανδία και την Πολωνία.

Ταυτόχρονα, η οικονομική ύφεση μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008 έχει αυξήσει κατακόρυφα την ανεργία των νέων σε πολλά κράτη μέλη της ΕΕ. Εχει ενθαρρύνει τον σχηματισμό λαϊκίστικων κινημάτων αριστερών τάσεων. Ενα τέτοιο, οι Podemos στην Ισπανία, ενδέχεται να προκαλέσουν μεγάλη αναστάτωση στις εκλογές αργότερα εφέτος, όπως ακριβώς έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα.

Αυτοί οι ακτιβιστές, από την Δεξιά και την Αριστερά, λένε ότι η ΕΕ, υπό την κακή επιρροή της συντηρητικής, τσιγγούνικης Γερμανίας έχει γίνει αδιάφορη, διεφθαρμένη και ιδιοτελής. Λένε ότι αγνοεί τις ανάγκες και τα προβλήματα των απλών πολιτών (όπως στην Ελλάδα). Απαιτούν κοινωνική αλληλεγγύη, θέσεις εργασίας, και τέλος στην λιτότητα.

Αυτή η έξαρση της λαϊκής εχθρότητας προς την ΕΕ και προς τα συμβατικά πολιτικά κόμματα συμπίπτει με μια τρίτη βαρυσήμαντη πρόκληση για την ιδέα της ενωμένης Ευρώπης – την απόφαση της κυβέρνησης του Ντέιβιντ Κάμερον να κάνει δημοψήφισμα για την έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ. Οι Συντηρητικοί του Κάμερον λένε ότι η ΕΕ πρέπει να μεταρρυθμιστεί ή να πεθάνει. Μια βασική πρότασή τους, που συνδέεται με το ζήτημα της μετανάστευσης, είναι τροχοπέδη για την ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων εντός της ΕΕ».