Μετά τη νομπελίστα Ναντίν Γκόρντιμερ (1923 – 2014), η Νότιος Αφρική έχασε έναν από τους μεγαλύτερους λογοτέχνες της. Ο Αντρέ Μπρινκ, συγγραφέας που πολέμησε το καθεστώς του απαρτχάιντ και τον ρατσισμό έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 79 ετών. Είχε χαρακτηριστεί «ο Αλμπέρ Καμύ της Νοτίου Αφρικής».
Τον θάνατό του, κατά την επιστροφή του με αεροπλάνο από το Βέλγιο, όπου τιμήθηκε για το έργο του από το Καθολικό Πανεπιστήμιο της Λουβέν, επιβεβαίωσε η σύζυγός του.
Το όνομα του Αντρέ Μπρινκ, ενός παραγωγικότατου μυθιστοριογράφου που υπήρξε καθηγητής Αγγλικής Γλώσσας στο Πανεπιστήμιο του Κέιπ Τάουν, είχε συζητηθεί πολλές φορές για το Νομπέλ Λογοτεχνίας το οποίο όμως δεν απέσπασε ποτέ.
Είχε πάρει τρεις φορές το σημαντικότερο λογοτεχνικό βραβείο της Νοτίου Αφρικής, το CNA Award, και ήταν δύο φορές υποψήφιος για το βραβείο Booker.
Επίσης, του είχαν απονεμηθεί το Prix Medicis Etranger στη Γαλλία και το Premio Mondello στην Ιταλία. Τα μυθιστορήματά του έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες τριάντα γλώσσες και πολλά από αυτά στην ελληνική (από τις εκδόσεις Χατζηνικολή).
Γεννημένος τον Μάιο του 1935 από πατέρα δικαστή και μητέρα καθηγήτρια σε αγγλόφωνο σχολείο, ο Μπρινκ έγραψε τόσο στα αγγλικά όσο και στα αφρικάανς, στην κυρίαρχη γλώσσα της νοτιοαφρικανικής λευκής μειονότητας.
Το τελευταίο του μυθιστόρημα υπό τον τίτλο «Φίλιντα», μια καταδίκη της δουλείας μεταξύ άλλων, κυκλοφόρησε το 2012.
Διετέλεσε μέλος του λογοτεχνικού κινήματος που ύψωσε τη φωνή του ενάντια στην πολιτική φυλετικού διαχωρισμού του Απαρτχάιντ κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960.
Στα ελληνικά έχουν εκδοθεί τα βιβλία του: Η άλλη πλευρά της σιωπής (2006), Το δικαίωμα του πόθου (2001), Η πρώτη ζωή του Αδαμάστορα (1999), Ονειροφαντασίες της άμμου (1998), Μια στιγμή στον άνεμο (1997), Μια τρομοκρατική πράξη (1995), Ο πρεσβευτής (1992), Λένε πως θα βρέξει (1991), Μια ξερή, λευκή εποχή (1990), Κοιτάζοντας στο σκοτάδι (1988), Το τείχος της πανούκλας (1988).
