Σπηλιωτόπουλος και Κακλαμάνης ενάντια στην Αθήνα

Ο κ. Σπηλιωτόπουλος δηλώθηκε ως υποψήφιος δήμαρχος, όταν τον πρότεινε η Νέα Δημοκρατία. Και ως τέτοιος κατήλθε στον εκλογικό στίβο. Δηλαδή, φέρει και τα καλά (;) και τα κακά της προηγούμενης νεοδημοκρατικής διοίκησης του Δήμου Αθηναίων. Ήτοι του κ. Κακλαμάνη, έστω κι αν τελευταία κάκιωσαν.

Και βέβαια ο κ. Κακλαμάνης φέρει το βάρος της ολόδικής του (κακής) διοίκησης, ορισμένα οικονομικά «αποτελέσματα» της οποίας αναμένουν τις σχετικές δικαστικές (καταδικαστικές;) αποφάσεις. Και από τις νεραντζιές που έκοψε για να επεκταθεί καφετέρια όπου συχνάζει, διασώθηκε μόνον μία, αυτή στο σήμα του κ. Σπηλιωτόπουλου.

Αλλά τόσο ο κ. Σπηλιωτόπουλος, όσο και ο κ. Κακλαμάνης, έχουν παρελθόν συγκεκριμένο και, ως εκ τούτου, διαθέσιμο στην αξιολόγηση. Είναι άραγε επιτυχής η θητεία του κ. Κακλαμάνη στο Υπουργείο Υγείας; Δε νομίζω. Συναγωνίζεται την «επιτυχία» του στη δημαρχία της Αθήνας.

Και ο κ. Σπηλιωτόπουλος, μεταξύ άλλων, διετέλεσε και Υπουργός Παιδείας (και Θρησκευμάτων). Ως τέτοιος υπέγραψε και την κατασκευή του τζαμιού και μάλιστα στον Βοτανικό. Τώρα … το ξανασκέφτεται. Αδικείται αν κανείς κάνει την υπόθεση ότι μ’ αυτή τη «νέα» σκέψη του κλείνει το μάτι στην ακροδεξιά, ελπίζοντας σε ακροδεξιές και νεοναζιστικές ψήφους, αν καταφέρει να μπει στον δεύτερο γύρο; Και τι εννοεί ο ποιητής (κ. Σπηλιωτόπουλος) όταν στην ιστοσελίδα του τονίζει με τίτλο «Ό,τι λέω το εννοώ» (28/3/2014, 15:22); Ποιό από όλα τα αντίθετα που έχει πει εννοεί άραγε;

Είναι τραγικό που στις Αθηναίες και τους Αθηναίους προσφέρονται τέτοιες επιλογές. Συνάμα όμως, είναι και εύκολο. Ποιος λογικός συντηρητικός πολίτης δε θα επέλεγε τον Καμίνη; Τον δήμαρχο που παρήγαγε έργο, δεν έκοβε κορδέλες, ούτε έβαζε ταμπέλες «επί δημαρχίας Καμίνη» στα έργα του.

Και ποιος λογικός αριστερός πολίτης θα αγνοούσε την πόλη και τα προβλήματά της για να διαδηλώσει, σε λάθος κάλπη, την όποια αντίθεσή του στην κυβερνητική πολιτική; Ψηφίζοντας κάποιον άγνωστο νεαρό κομματικό που ανεσύρθη από το καπέλο του ταχυδακτυλουργού κ. Τσίπρα, ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, παρέκαμψε τελείως άκομψα την ηγέτιδα της δημοτικής παράταξής τους, κα Ελένη Πορτάλιου.

Και για να πω και για τα ιδιαίτερα ενδιαφέροντά μου, ναι ο Καμίνης –μέσα στις δύσκολες συνθήκες και με προτεραιότητα να μη γονατίσει η πόλη –έκανε κοινωνική πολιτική και για τις άστεγες και για τους αστέγους, και για όσες και όσους έχουν ανάγκη σίτισης και τις γυναίκες θύματα βίας. Μπορούν να γίνουν παραπάνω πράγματα; Ασφαλώς! Η νέα θητεία Καμίνη θα είναι η θητεία της ανάκαμψης, η θητεία που θα μας κάνει να ξανα-αγαπήσουμε την πόλη μας. Και ναι, θα είναι η θητεία που εμείς οι γυναίκες θα αναγνωρίσουμε στα έργα την ιδιαίτερη μέριμνα και για τις γυναίκες. Αυτό είναι κάτι για το οποίο είμαι και προσωπικά στρατευμένη.