Η δρυς έπεσε… O Θεόκλητος δεν είναι πια κοντά μας!

Ο σεμνός Ιεράρχης με το οξύτατο πνεύμα, τη θεολογική παιδεία, τη διακριτικότητα και το σεβασμό του Άλλου, δεν βρίσκεται βιολογικά ανάμεσά μας. Όμως, ο τρόπος που λειτούργησε ως ποιμενάρχης και έζησε ως άνθρωπος θα κάνουν την παρουσία του διαρκή και μέτρο αξιολόγησης των διαδόχων του.

Είχαμε την καλή τύχη να συζητήσουμε πολλές φορές μαζί του και να αποκρυπτογραφήσουμε σε κάποιο βαθμό τον τρόπο που ανέλυε τα πράγματα και αναζητούσε το μέτρο. Ξεκινούσε πάντα από τον αδύναμο άνθρωπο και αναζητούσε τον τρόπο να τον κάνει δυνατό, ελεύθερο και απαλλαγμένο από μικρότητες.

Είχε τη δύναμη να ανοίγει την ψυχή σου και να τη γεμίζει αγάπη, πρώτα για τον Άλλο και μετά για τον εαυτό σου.

Δεν ήταν λίγες οι φορές που κάποιοι τον πίκραναν, αλλά η απάντησή του ήταν η σιωπή και η κατανόηση των ανθρώπινων αδυναμιών. Ήταν η απάντηση ποιμενάρχη.

Το θεολογικό και καθαρά εκκλησιαστικό έργο του κοιμηθέντος Ιεράρχη θα το κρίνουν οι ιστορικοί του μέλλοντος, εμείς αισθανθήκαμε το βάρος του πνευματικού ανθρώπου και την καθαρότητα του στοχαστή, που απαλλαγμένος από μικρότητες προσέγγιζε τα προβλήματα των ανθρώπων.

Η αισθητική του άποψη για τους χώρους λατρείας, η σιωπηρή παρουσία του στον ανθρώπινο πόνο και η ενίσχυση κάθε προσπάθειας στην επιστήμη, τις τέχνες και τον πολιτισμό τον έχουν καταστήσει πρότυπο αναφοράς, πρότυπο για να ταυτιστεί ο διάδοχός του.

Αιωνία του η Μνήμη

Χαράλαμπος Μ. Μουτσόπουλος Ομ. Καθηγητής του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών

Χρήστος Β. Μασσαλάς Ομ. Καθηγητής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων