Τον Μανουέλ Βαλς, έναν πολιτικό της δεξιάς πτέρυγας του κόμματος που είχε λάβει μόλις το 5,6% των ψήφων στις προκριματικές εκλογές των Σοσιαλιστών τον Οκτώβριο του 2011 όρισε νέο πρωθυπουργό της Γαλλίας ο Φρανσουά Ολάντ.

Ο νέος πρωθυπουργός της Γαλλίας Μανουέλ Βαλς, ανέλαβε το απόγευμα της Τρίτης τα καθήκοντά του μετά τον διορισμό του τη Δευτέρα από τον πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ, έπειτα από την ήττα των Σοσιαλιστών στις δημοτικές εκλογές. Ο Μ.Βαλς δήλωσε ότι επιθυμεί «να συνεχίσει και να διευρύνει» το έργο του προκατόχου του.

Ο Βαλς, τα μέλη της κυβέρνησης του οποίου θα ανακοινωθούν αύριο Τετάρτη, διαδέχθηκε τον Ζαν-Μαρκ Ερό με αποστολή, σύμφωνα με τα λεγόμενα του Ολάντ, να συνδυάσει τη μείωση των ελλειμμάτων και των φόρων, υπό το βλέμμα των Βρυξελλών.

«Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας όρισε έναν οδικό χάρτη για να πάμε ακόμη πιο μακριά, πιο γρήγορα» στον δρόμο της ανάκαμψης, δήλωσε ο Βαλς στον περίβολο του Μεγάρου Ματινιόν στο πλευρό του Ερό στη διάρκεια μιας σύντομης τελετής παράδοσης-παραλαβής.

Στόχος, είπε, είναι να «επεκτείνουμε και να διευρύνουμε το έργο που έχει ήδη γίνει», απαντώντας παράλληλα «στο αίτημα για κοινωνική δικαιοσύνη», το οποίο εκφράστηκε στις δημοτικές εκλογές.

Ο διορισμός του πρώην υπουργού Εσωτερικών, γνωστού για την ευθύτητα του λόγου του και την αυστηρότητά του, στη θέση του πρωθυπουργού απειλεί την κυβερνητική πλειοψηφία.

Ήδη οι οικολόγοι, που δεν επιδοκιμάζουν το προφίλ «του δεξιού σοσιαλιστή» του Βαλς, έχουν προειδοποιήσει ότι δεν θα συμμετάσχουν στην κυβέρνηση αν δεν γίνει σεβαστό το αίτημά του για αλλαγή πορείας.

Όμως και οι αριστεροί στους κόλπους του Σοσιαλιστικού Κόμματος έχουν εκφράσει τις επιφυλάξεις τους για τον διορισμό του Βαλς, ο οποίος είναι συνώνυμος σύμφωνα με τον βουλευτή Ανρί Εμανουελί με «μια στροφή προς τα δεξιά».

Ο 51χρονος Βαλς ανέλαβε από τον Ολάντ το καθήκον να ηγηθεί μιας «μαχητικής κυβέρνησης» και να εφαρμόσει «το σύμφωνο ευθύνης», θεμελιώδη λίθο της οικονομικής πολιτικής του γάλλου προέδρου, το οποίο προβλέπει μείωση του κόστους εργασίας για τους εργοδότες προκειμένου να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας.

Εν τω μεταξύ, συνεχίζονται οι εικασίες για τα πρόσωπα που θα στελεχώσουν τη νέα κυβέρνηση Βαλς.

Μεταξύ των νέων προσώπων αναφέρεται το όνομα της Σεγκολέν Ρουαγιάλ, υποψήφια για την προεδρία το 2007 και πρώην σύντροφος του Ολάντ, ίσως για το διευρυμένο υπουργείο Παιδείας. Ο Φρανσουά Ρεμπσαμέν, που είναι πιστός στον γάλλο πρόεδρο, ενδέχεται να αναλάβει το υπουργείο Εσωτερικών, ένα πόστο που ήθελε να αναλάβει το 2012.

Ο Λοράν Φαμπιούς αναμένεται να διατηρήσει τη θέση του υπουργού Εξωτερικών, όπως και ο Ζαν-Ιβ Λεντριάν το υπουργείο Άμυνας.

Οι δύο πρώην υπουργοί των Πρασίνων Σεσίλ Ντιφλό και Πασκάλ Κανφέν ανακοίνωσαν τη Δευτέρα ότι δεν επιθυμούν να συμμετάσχουν στο νέο κυβερνητικό σχήμα. Όμως σήμερα ο Βαλς έκανε δεκτή μια αντιπροσωπεία του Ευρώπη Οικολογία-Πράσινοι, στην οποία εξέφρασε τη δέσμευσή του να εργαστεί για την ενεργειακή μετάβαση και την κοινωνική δικαιοσύνη, σύμφωνα με το περιβάλλον του.

Η απουσία των οικολόγων υπουργών θα αποδυνάμωνε τον συνασπισμό της αριστεράς που δημιουργήθηκε το 2012 μετά τη νίκη του Ολάντ στις προεδρικές εκλογές και θα άνοιγε ένα νέο μέτωπο αμφισβήτησης για τον πρόεδρο.

Ο Ολάντ υπογράμμισε ότι ο νέος πρωθυπουργός θα αναλάβει τη δύσκολη αποστολή «να πείσει» την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να είναι υπομονετική και ελαστική όσον αφορά τη μείωση των ελλειμμάτων της Γαλλίας, την ώρα που η πολιτική λιτότητας που εφαρμόζουν οι Σοσιαλιστές έχει συμβάλει στη μείωση της δημοτικότητάς τους στο εσωτερικό της χώρας.

Ο οδικός χάρτης της νέας κυβέρνησης περιλαμβάνει τον δύσκολο συνδυασμό της μείωσης του δημόσιου χρέους με την ταυτόχρονη μείωση της φορολογίας.

Η κυβέρνηση προσβλέπει σε μείωση κατά 30 δισεκατομμύρια ευρώ τη φορολογία για τις εταιρείες στο πλαίσιο του «συμφώνου ευθύνης», αλλά και μια μείωση των εισφορών των εργαζομένων στο πλαίσιο «του συμφώνου αλληλεγγύης», όπως και τη μείωση της φορολογίας μέχρι το 2017.

Το πορτραίτο του νέου πρωθυπουργού της Γαλλίας

«Ο Ολάντ αποφάσισε να του εμπιστευθεί τα κλειδιά του Ματινιόν σε μια στιγμή όπου η προεδρία του κινδυνεύει να μετατραπεί σε τραγωδία», γράφει η Φρανσουάζ Φρεσό στον Monde.
«Αυτό το στοίχημα μπορεί να φαίνεται απίθανο: η Αριστερά κλυδωνίζεται μετά την ήττα στις δημοτικές και ο Ζαν-Μαρκ Ερό, ο απερχόμενος πρωθυπουργός, είχε φροντίσει να λάβει υποστήριξη από τους κοινωνικούς εταίρους και να κλειδώσει την συμμαχία των Σοσιαλιστών με τους οικολόγους για να προσπαθήσει να κρατήσει το Ματινιόν.
Ο Μανουέλ Βαλς είναι «κατασκευασμένος» από διαφορετικά υλικά: ενσαρκώνει την φιλελεύθερη Αριστερά σε ζητήματα οικονομίας, και είναι υπέρμαχος της τάξης και της ασφάλειας. Δεν είναι ακριβώς η κοινωνική δημοκρατία που υποστήριζε το ζεύγος Ολάντ-Ερό. Η ισορροπία μετατοπίζεται τώρα προς τα δεξιά, πιθανώς επειδή η χώρα ψήφισε σαφώς υπέρ της Δεξιάς στις δημοτικές εκλογές», γράφει η Φρεσό.
Ενας «σοσιαλδεξιός» είναι, λοιπόν, η νέα ελπίδα του Ολάντ. Ποιά είναι τα πλεονεκτήματα του 51χρονου πρώην υπουργού Εσωτερικών;
«Πρέπει να του αναγνωρίσει κανείς ότι είναι άνθρωπος αρχών, τις οποίες επέδειξε σε όλους τους ρόλους που έχει παίξει, από τότε που ήταν υπεύθυνος για την επικοινωνία του πρωθυπουργού Λιονέλ Ζοσπέν, στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Ο Μανουέλ Βαλς γνωρίζει καλά το Ματινιόν.
Αυτό που χρειάζεται περισσότερο ο αρχηγός του κράτους είναι μια καλολαδωμένη κρατική μηχανή, και ένας πρωθυπουργός με κύρος που δεν θα αποδυναμώνεται με την λήψη ανεπιθύμητων θέσεων. Αυτό ήταν που κόστισε την πρωθυπουργία στον Ερό: πάρα πολλοί υπουργοί έδειξαν προχειρότητα που υπονόμευσε την εμπιστοσύνη σε όλη την κυβέρνηση», τονίζει η αρθρογράφος του Monde.
«Ο πρώην δήμαρχος του Εβρί έχει άλλο ένα πλεονέκτημα: δεν έχει κανένα πρόβλημα συνείδησης σε σχέση με το «σύμφωνο ευθύνης» που θέλει να «επιτύχει» ο Ολάντ. Στην οικονομία, ο Βαλς δεν βλέπει πώς θα έρθει ανάπτυξη στην Γαλλία χωρίς αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων. Τον Ιανουάριο του 2011, δεν δίστασε να ζητήσει να καταργηθεί η εργάσιμη εβδομάδα των 35 ωρών.
Να σημειώσουμε, επίσης, ότι δεν πρόκειται για αυτάρεσκο ευρωπαϊστή. Το 2005 δεν ήταν καθόλου ενθουσιασμένος για το δημοψήφισμα για την Ευρωπαϊκή Συνταγματική Συνθήκη που προωθούσε ο Ζακ Σιράκ.
Ως εκ τούτου, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί προτού βάλουμε την ταμπέλα του «Δεξιού» σε αυτόν τον φιλόδοξο Καταλανό», καταλήγει η Φρεσό.
Γιος ισπανού μετανάστη που γεννήθηκε στη Βαρκελώνη και πολιτογραφήθηκε Γάλλος σε ηλικία 20 ετών, θυμίζει σε πολλά τον τελευταίο Δεξιό πρόεδρο της Γαλλίας. O Economist έχει χαρακτηρίσει τον Βαλς «Σοσιαλιστή Σαρκοζί», κυρίως λόγω της σκληρής στάσης στην εφαρμογή του νόμου και την διατήρηση της τάξης, που βρίσκει σύμφωνους πολλούς κεντρώους και συντηρητικούς ψηφοφόρους.
Ο Βαλς έχει κρατήσει σκληρή στάση απέναντι στους παράνομους καταυλισμούς των Ρομά, συνεχίζοντας την πολιτική που είχε ξεκινήσει επί Σαρκοζί. Εχει κάνει, επίσης, εκστρατεία για την πάταξη του ριζοσπαστικού ισλάμ.

Ηταν μακράν ο πιο δημοφιλής υπουργός της Γαλλίας με δημοτικότητα 46%, σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση του Ipsos, διπλάσια, δηλαδή, από αυτή του Ολάντ και του Ερό.