Ως αβάσιμη, μη νόμιμη, καταχρηστική και απαράδεκτη απέρριψε η Αττικό Μετρό, όπως άλλωστε αναμενόταν, την Ειδική Δήλωση Διακοπής των εργασιών στο Μετρό Θεσσαλονίκης, την οποία είχε κοινοποιήσει τις προηγούμενες ημέρες η κατασκευάστρια κοινοπραξία.
Όπως ανακοίνωσε η δημόσια εταιρεία, «η δήλωση αυτή απερρίφθη από την Αττικό Μετρό ΑΕ η οποία κάλεσε την ανάδοχο να συνεχίσει ως οφείλει τις εργασίες κατασκευής του έργου», αναγνωρίζοντας την «εύλογη ανησυχία στην πόλη της Θεσσαλονίκης για την πορεία των εργασιών του μετρό».
«Οι θέσεις της Αττικό Μετρό επί των ζητημάτων που έθεσε η Ανάδοχος Κοινοπραξία με την Ειδική Δήλωση Διακοπής των Έργων δόθηκαν νομοτύπως και εγκαίρως. Σύμφωνα με αυτές η Αττικό Μετρό απέρριψε την Ειδική Δήλωση ως αβάσιμη, μη νόμιμη, καταχρηστική και απαράδεκτη αιτιολογώντας πλήρως μία προς μία όλες τις αιτιάσεις της Αναδόχου Κοινοπραξία» αναφέρεται σε ανακοίνωση της εταιρείας.
Η αρχαιολογία και η υπέρβαση του προϋπολογισμού
Αναφορικά με τα αρχαιολογικά ευρήματα, η δημόσια εταιρεία αναγνωρίζει ότι οι αρχαιολογικές ανασκαφές αποτελούν τη «βασική αιτία των μεγάλων καθυστερήσεων του Έργου», καθώς προχωρούν, όπως «ζητούνται από τις αρμόδιες εφορείες αρχαιοτήτων, το ΚΑΣ και το Υπουργείο Πολιτισμού».
«Έως σήμερα, οκτώ χρόνια μετά την έναρξη των ανασκαφών, έχουν δαπανηθεί 82 εκατ. € από τα περίπου 90 εκατ. € που έχουν εγκριθεί για αρχαιολογικές έρευνες. Πρόσφατη δε απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού & Αθλητισμού μετά από αίτημα των 2 αρμόδιων αρχαιολογικών εφοριών και γνωμοδότηση του ΚΑΣ, απαιτεί πρόσθετα 42,8 εκατ. € ώστε να ολοκληρωθεί το αρχαιολογικό έργο και στη συνέχεια να ακολουθήσουν οι εργασίες κατασκευής στους Σταθμούς και τις προσβάσεις τους» αναφέρει η Αττικό Μετρό, η οποία «θεωρεί ότι κάθε σημαντικό αρχαιολογικό εύρημα είναι κεφάλαιο και πλούτος της πόλης που όλοι οι παράγοντες έχουν ευθύνη να εκτιμήσουν, να αναδείξουν και να διαφυλάξουν».
Η δημόσια εταιρεία υπογραμμίζει πάντως ότι «οι αρχαιολογικές εργασίες επιβάλλονται από τις αρμόδιες εφορείες αρχαιοτήτων που είναι οι κατά τον νόμο υπεύθυνες και η Αττικό Μετρό είναι υποχρεωμένη να ακολουθήσει».
Πλήρης ευθύνη του αναδόχου
«Ο ανάδοχος έχει την πλήρη ευθύνη της εκτέλεσης αυτών των εργασιών. Στο υπογραφέν δε Μνημόνιο μεταξύ Αττικό Μετρό και Υπουργείου Πολιτισμού δεσμεύονται οι αρχαιολογικές Υπηρεσίες να καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε η αρχαιολογική ανασκαφή να μην υπερβαίνει το χρονοδιάγραμμα του εκάστοτε τμήματος και σε κάθε περίπτωση τους 20 μήνες» επισημαίνει.
Η Αττικό Μετρό υπογραμμίζει ότι «έχει εξασφαλίσει όλα τα απαραίτητα κονδύλια για την υλοποίηση του Έργου», «έχει καταβάλει στον Ανάδοχο έως και το τελευταίο Ευρώ για κάθε εργασία που αυτός έχει εκτελέσει, οι δε πληρωμές γίνονται στο συντομότερο δυνατό διάστημα και πάντα νωρίτερα από την απώτερη προθεσμία που ορίζει ο νόμος», σημειώνει.
Μάλιστα, τονίζει ότι ουδεμία υπέρβαση υπάρχει «από το συμβατικό τίμημα του Έργου το οποίο ανέρχεται σε περίπου 885 € και από το αντίστοιχο της συμπληρωματικής σύμβασης ύψους 41,8 εκατ. € που αφορά τις εκτεταμένες πρόσθετες αρχαιολογικές εργασίες».
Ενδεικτικά, η εταιρεία επισημαίνεται ότι ο χώρος για την κατασκευή του Σταθμού «Παπάφη» δόθηκε τελικά από το Παπάφειο Ίδρυμα περίπου έξι χρόνια μετά την έναρξη του Έργου, ωστόσο η Αττικό Μετρό «έδειξε από την αρχή του Έργου το πώς αντιλαμβάνεται την κοινωνική της ευθύνη κατασκευάζοντας ένα ολοκαίνουργιο σχολείο για τη στέγαση των παιδιών με ειδικές ανάγκες που εστεγάζοντο σε «παραπήγματα» στον προαύλιο χώρο του Παπαφείου».
«Στην περίπτωση αυτή, η Αττικό Μετρό έδωσε εντολή στον Ανάδοχο να τροποποιήσει την μέθοδο κατασκευής του σταθμού «Παπάφη» για να περιορίσει την όποια ζημιά και καθυστέρηση στο χρονοδιάγραμμα» αναφέρει.
Για τη Βούλγαρη φταίει η κοινοπραξία
Αναφορικά με τον σταθμό «Βούλγαρη», η εταιρεία σημειώνει: «Η Ανάδοχος Κοινοπραξία στον τρίτο χρόνο του Έργου ζήτησε αλλαγή της θέσης του σταθμού Βούλγαρη (κατά 62 μ. ανατολικότερα) και ως αποτέλεσμα «τίναξε στον αέρα» όλες τις αρχικές απαλλοτριώσεις, απαιτώντας νέες οι οποίες ξεκίνησαν εκ του μηδενός και στην συνέχεια η αλλαγή της νομοθεσίας για τις απαλλοτριώσεις αλλά και οι πολλαπλές αναβολές των δικαστηρίων που ορίζουν τις τιμές αποζημίωσης έχουν ως αποτέλεσμα ακόμα και σήμερα να μην έχουν αυτές συντελεσθεί».
Για τη χωροθέτηση των σταθμών ομολογεί ότι «όσον αφορά τα βασικά χαρακτηριστικά του Έργου δηλαδή τη χάραξη και τις θέσεις των σταθμών, αυτά αποτελούν διαχρονική επιλογή του Δήμου Θεσσαλονίκης από το τέλος της δεκαετίας του ’80 και ελάχιστα έχουν διαφοροποιηθεί για καθαρά κατασκευαστικούς λόγους».
«Στη διάρκεια του Έργου η επικεφαλής εταιρεία της Αναδόχου Κοινοπραξίας ΑΕΓΕΚ έχει αλλάξει ιδιοκτήτες δύο φορές καταλήγοντας τελικά σε δανείστριες τράπεζες καθώς είχε αδυναμία εκπλήρωσης των οικονομικών της υποχρεώσεων που περιλάμβαναν την έγκαιρη αποζημίωση των προμηθευτών, του προσωπικού κ.λπ., και συνεπώς στη μη υλοποίηση των έργων στις διαθέσιμες και ελεύθερες προβλημάτων περιοχές» σημειώνει η Αττικό Μετρό.
«Η Αττικό Μετρό ΑΕ έχει μέχρι σήμερα τηρήσει κατά γράμμα τη νομιμότητα –όπως έχει αποδειχθεί από τους πολλαπλούς διαχειριστικούς ελέγχους –έχει εξαντλήσει κάθε δυνατή προσπάθεια αντιμετώπισης των προβλημάτων του Έργου και έχει αποδείξει έμπρακτα με τον καλύτερο τρόπο την ικανότητα διαχείρισης έργων Μετρό έτσι ώστε αυτά να είναι της πλήρους αποδοχής και καταξίωσης όχι μόνο σε Ελληνικό αλλά και σε Ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο όσον αφορά την ασφάλεια, την αξιοπιστία και την αισθητική τους» αναφέρει.
«Η κατασκευή του μετρό είναι έργο πολύπλοκο. Έργο που απαιτεί συνεννόηση και συνεργασία. Δεν το κάνει η Αττικό Μετρό μόνη. Θα το κάνουν μαζί, η Αττικό Μετρό, ο Δήμος, ο Ανάδοχος, εάν συνεργασθούν και αναλάβουν ο καθένας τις ευθύνες του, ακόμη και εάν διαφωνούν. Υπάρχουν συγκεκριμένες καθυστερήσεις που εμποδίζουν την πρόοδο του Έργου. Δεν έχει νόημα να τις απαριθμήσουμε. Χρειάζεται να τις λύσουμε» υπογραμμίζει.
«Η Αττικό Μετρό ΑΕ διαβεβαιώνει ότι θα συνεχίσει να λειτουργεί με γνώμονα το Δημόσιο Συμφέρον και πάντα εντός των ορίων της νομιμότητας για την ενωρίτερη κατά το δυνατόν αποπεράτωση του Έργου και την παράδοσή του για χρήση από τους πολίτες της Θεσσαλονίκης» καταλήγει.
