Μ. Στρόφαλης: Να ξυπνήσουν Αθήνα και Αθηναίοι από τον βαρύ λήθαργο

Εχει ενδιαφέρον όταν πηγαίνεις σε μια πολιτική παρουσίαση στην οποία απουσιάζει η λέξη πολιτική. Με την έννοια που της δίνουν οι… μπαρουτοκαπνισμένοι πολιτικοί. Ο Μάριος Στρόφαλης δεν είναι μπαρουτοκαπνισμένος πολιτικός είναι συνθέτης, έχει σπουδάσει παράλληλα και βιολογία είναι δημιουργός του Αθηναϊκού καλλιτεχνικού δικτύου και των προγραμμάτων πολιτισμού «μικρό Παρίσι των Αθηνών», «κήποι της Αθήνας», «η Πατησίων μας», «Αthens world music festival», ενώ τα τρία τελευταία χρόνια ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής των μουσικών φεστιβάλ της «Τεχνόπολις» του Δήμου Αθηναίων.

Οι θέσεις του Μάριου Στρόφαλη

Πριν ένα περίπου μήνα, είχε ανακοινώσει μέσω των social media την πρόθεσή του να βάλει υποψηφιότητα για δήμαρχος Αθηναίων. Την Τρίτη το μεσημέρι η ανακοίνωση έγινε και επισήμως με τον καθιερωμένο τρόπο της συνέντευξης Τύπου. Σε ξενοδοχείο που βρίσκεται στην πλατεία Καραϊσκάκη, όχι πολύ μακριά από τον Αγιο Παύλο, στον σταθμό Λαρίσης όπου και κατοικεί με την οικογένειά του. Συμβολισμός πρώτος. Υπάρχει και δεύτερος συμβολισμός για αυτή του την κίνηση. Στον ημιώροφο του ξενοδοχείου λειτουργεί επί μονίμου βάσεως το «μικρό Παρίσι των Αθηνών». Ο Μάριος Στρόφαλης θα είναι υποψήφιος Δήμαρχος Αθηναίων με τον συνδυασμό «Αθηναϊκά Πολιτιστικά Δίκτυα», στον οποίο συμμετέχουν κινήματα πολιτών, επαγγελματιών, άνθρωποι των Γραμμάτων, των Τεχνών, των Επιστημών κ.ο.κ.

Με τα πρώτα του λόγια ο συνθέτης δίνει το στίγμα του «είμαι υποψήφιος διότι εγώ και οι συνεργάτες μου έχουμε μια πρωτότυπη, εναλλακτική αλλά ήδη δοκιμασμένη πρόταση (σσ αναφέρεται στις πολιτιστικές δράσεις του) που αφορά όλους τους Αθηναίους. Η πρόταση έχει στο επίκεντρο τον άνθρωπο και βασίζεται σε ένα πλήρες οργανόγραμμα ουσιαστικής αξιοποίησης των ικανοτήτων και των ενδιαφερόντων πολύ μεγάλου μέρους της κοινωνίας μας.»

Ο Μάριος Στρόφαλης σε όλη την ομιλία – παρουσίαση του συνδυασμού του, στόχευσε στον άνθρωπο στην ανάγκη να ξυπνήσουν οι αθηναίοι πολίτες από τον λήθαργο τους με την συμβολή του Πολιτισμού και των αντίστοιχων δράσεων. «Η αξία που λέγεται Πολιτισμός είναι η βαριά βιομηχανία της Αθήνας. Η αφετηρία μας είναι ο Πολιτισμός». Κάνει λόγο για πολιτιστική επανεκκίνηση. «Αυτό που με πληγώνει είναι ο κοινωνικός λήθαργος που υπάρχει γύρω μας. Και θα φύγει με τον πολιτισμό. Δεν έρχομαι να φτιάξω την Αθήνα, θα ήταν ψέματα κάτι τέτοιο», σημειώνει ο Μάριος Στρόφαλης και συνεχίζει «το ζητούμενο είναι οι άνθρωποι της πόλης μας. Η πτώσή τους. Δεν ξέρω αν θα βγω δήμαρχος αλλά βγαίνω για να φωνάξω. Προσπαθούμε να ξυπνήσουμε την Αθήνα».

Ο συνθέτης με τον συνδυασμό του παρουσίασε ένα μεικτό οικονομικό μοντέλο «ακολουθώντας το επενδύουμε τη δημιουργική απασχόληση του κάθε πολίτη μέσα σε ένα μοντέλο σύνθετης ανταποδοτικής οικονομίας που αλληλοστηρίζεται με την ρεαλιστική οικονομία. Σε όλες τις πτυχές της ζωής των Αθηναίων. «Πάνω σ’ αυτό στήνουμε μια νέα τουριστική πολιτική, μια νέα οικολογική θέση, μια άλλη αντιμετώπιση της καθημερινότητας, μια νέα κοινωνική πολιτική και με την ευρεία συμμετοχή της κοινωνίας θα καταφέρουμε να αναμορφώσουμε την Αθήνα. Λάβετε υπ’ όψη ότι ο Δήμος της Αθήνας ως ενδιάμεσος φορέας είχε πρόσφατα στην διάθεσή του 175 εκατομμύρια ευρώ με μηδενική ίδια συμμετοχήαπό ΕΣΠΑ κι έπονται και πολύ περισσότερα. Όμως οι επιλογές αυτής της Δημοτικής αρχής είναι οι αναπλάσεις ακινήτων και όχι οι ουσιαστικές επενδύσεις ανάπτυξης και αντιμετώπισης της ανεργίας και πολλών άλλων κοινωνικών προβλημάτων».

Οσον αφορά στην χρηματοδότηση του προεκλογικού του αγώνα, απαντώντας σε σχετική ερώτηση, τόνισε ότι δεν υπάρχει κανείς χρηματοδότης, «συμμετέχοντας στα κοινά ταλαιπωρούμε κοινωνικά και θα ταλαιπωρηθώ και άλλο», ενώ το βράδυ των δημοτικών εκλογών, «θα είναι ευχαριστημένος αν ο συνδυασμός εκπροσωπηθεί στο Δημοτικό Συμβούλιο». Απαντώντας και σε τρέχοντα θέματα που αφορούν στην λειτουργία της πόλης, σημείωσε ότι είναι κατά της κατεδάφισης του γηπέδου του Παναθηναϊκού, στη λεωφόρο Αλεξάνδρας «θα ήταν ντροπή η κατεδάφισή του, δεν μπορώ να φανταστώ την Αλεξάνδρας χωρίς το γήπεδο», τα Προσφυγικά τα χαρακτήρισε «μνημείο αρχιτεκτονικής, που πρέπει να προστατευθούν» ενώ για την πεζοδρόμηση της Πανεπιστημίου, σημείωσε το εξής: «δεν μπορώ να φανταστώ πράσινο σε έναν κούφιο δρόμο». Αυτό που σίγουρα φαντάζεται είναι να «δω ένα ρέμα ανοιχτό στην Αθήνα. Μελετούμε ήδη τη λύση του Ιλισσού. Θα έδινε μια μεγάλη τουριστική αξία. Θα έστελνε την Αθήνα στο… Παρίσι».

Τα Αθηναϊκά Πολιτιστικά Δίκτυα έχουν θέσεις για την πόλη, την οικονομία, την εκπαίδευση, τον τουρισμό, την αναπροσαρμογή του αναπτυξιακού προγράμματος «Εργο: Αθήνα», τους βρεφονηπιακούς σταθμούς, την τρίτη ηλικία, τις ευπαθείς ομάδες, τους απόρους, το πράσινο – περιβάλλον, την βία και την εγκληματικότητα αλλά ουσιαστικά αυτό που προτείνουν είναι μία ελεγχόμενη από τον Δήμο αυτοδιοικούμενη πόλη με αυτοδιοικούμενους πολίτες. Πολίτες και πόλη όμως χωρίς κατάθλιψη που όπως λέει ο Μάριος Στρόφαλης «μια ενεργή κοινωνία όπου θα αφήσουμε την Γη και τη Φύση να αναπνέουν. Να φύγει η αδράνεια».