Το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, από τον Ιανουάριο του 2013 δημοσιοποίησε «Πρόταση για διάλογο» προκειμένου να διαμορφώνει τις τελικές του θέσεις για τον Τουρισμό, αποτελεί θετικό βήμα για ένα κόμμα που επιδιώκει να κυβερνήσει. Αρκεί ο διάλογος αυτός να μη γίνει «σε ώτα μη ακουόντων».
Η «Πρόταση» του ΣΥΡΙΖΑ, σε 25 πυκνογραμμένες σελίδες, εμπεριέχει τα περισσότερα από τα προβλήματα που απασχολούν τον Τουρισμό της χώρας αλλά αποφεύγει με διακριτικότητα αναφορές σε ζητήματα όπως το «All Inclusive» και οι «Εταιρείες χαμηλού κόστους» και δεν φαίνεται να έχει απασχοληθεί με το τεράστιο θέμα της επιμήκυνσης της τουριστικής περιόδου.
Το σημαντικότερο, δεν ξεφεύγει από την «πεπατημένη» να ικανοποιήσει τους πολλούς χωρίς να καταλαβαίνει ότι θέματα όπως η «φοροδιαφυγή των ξενοδόχων», την οποία θα «εξαφανίσει», και «η μαύρη εργασία» είναι θέματα που δεν εντάσσονται στην Τουριστική Στρατηγική, αφού αφορούν άλλα Υπουργεία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως, στην «Πρόταση για τον Τουρισμό» παγιδεύεται σε μια ιδεολογική σύγχυση κι έτσι αναφερόμενος (ορθώς) στην «ανάγκη αναζήτησης της βέλτιστης σχέσης ποσότητας-ποιότητας» δεν καταφέρνει να αποφύγει την αναφορά στην ανάγκη να φέρουμε πλούσιους τουρίστες (αλλού μιλάει για Individual tourism και αλλού για τους L.O.H.A.S.) προφανώς για να μη βρεθεί ανακόλουθος με την έννοια που έχει δώσει στους τουρίστες. Ο μόνος κανόνας όμως, σύντροφοι, που ισχύει εδώ είναι «θέλουμε και περισσότερους τουρίστες και πλουσιότερους». Και δεν χρειάζονται ενοχές γι’ αυτό.
Η υπερβολή ωστόσο που στην κυριολεξία βγάζει μάτι εντοπίζεται στην αναφορά δημιουργίας Τράπεζας Τουριστικής Ανάπτυξης και στην ίδρυση Εθνικού Αερομεταφορέα. Ούτε κατάλαβαν οι άνθρωποι το πρόβλημα της ρευστότητας, ούτε αντιλαμβάνονται ότι άλλο να έχεις Στρατηγική Αερομεταφορών κι άλλο να θέλεις να δημιουργήσεις ξανά μία κρατική Αεροπορική Εταιρεία. Καλά τα ταξίματα αλλά ας κοιτάζουμε λίγο και τον γύρω κόσμο.
*Ο κ. Γιώργος Νικητιάδης είναι πρώην υπουργός Τουρισμού
