Από τις ελάχιστες ελπίδες ανάτασης που μπορεί να τρέφει κανείς σε καιρούς πλήρους απαξίωσης της πολιτικής ζωής, είναι αυτή των προσεχών εκλογών για τη Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Αυτό γιατί οι συγκεκριμένες εκλογές θα αποτελέσουν ένα τεστ πολιτικής ωριμότητας, τόσο των κομμάτων που πρέπει να σταματήσουν επιτέλους να παριστάνουν τους νονούς, βαφτίζοντας δημάρχους και περιφερειάρχες, όσο και των ίδιων των πολιτών που μέχρι σήμερα δέχονται αυτού του είδους τις πολιτικές της βάπτισης.

Στις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές δίνεται μια χρυσή ευκαιρία για τον τόπο.

Είναι ευκαιρία ανάδειξης των κατάλληλων ανθρώπων που θα υπηρετήσουν πραγματικά τον τόπο τους, έτσι ώστε η κάθε τοπική κοινωνία να γίνει ένα κομμάτι στο παζλ της συνολικής ανάκαμψης της χώρας.

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση πρέπει να γίνει η σανίδα σωτηρίας της πολιτικής αξιοπιστίας, πρέπει να πάψει να συνδέεται με αναξιοκρατία και διαφθορά, πρέπει να σταματήσει να γίνεται εφαλτήριο για την περαιτέρω πολιτική εξέλιξη κομματικών εγκάθετων ή ανθρώπων εναγκαλισμένων με άλλου είδους συμφέροντα.

Είναι προφανές ότι πολλά πράγματα σε αυτό τον τόπο πρέπει να αλλάξουν, και πρώτα απ’ όλα ο τρόπος σκέψης για την Τοπική Αυτοδιοίκηση που πρέπει να φτιάξουμε και οι άνθρωποι που πρέπει να αναδείξουμε για να την υπηρετήσουν.

Στις προσεχείς εκλογές δίδεται η ευκαιρία τόσο στους πολίτες όσο και στους πολιτικούς να ξαναγράψουν την ιστορία, αυτή τη φορά με σκέψη.

Και όσοι ζητήσουν την ψήφο των συμπολιτών τους θα πρέπει να το κάνουν για έναν και μόνο λόγο.

Το ενδιαφέρον τους αποκλειστικά στη βελτίωση της ποιότητας ζωής της τοπικής κοινωνίας.

Χωρίς κρυφές ατζέντες, χωρίς ‘ετελείωσε΄, χωρίς συμφεροντολογικού τύπου υστεροβουλίες.

Ασφαλώς είναι στο χέρι των πολιτών αυτή τη φορά να προκρίνουν εκείνους που θα εμπνεύσουν σιγουριά για την ανάπτυξη του τόπου τους και όχι προσδοκία για την εξυπηρέτηση προσωπικών τους συμφερόντων.

Να σταματήσουν επιτέλους :

α. τα χρίσματα των κομμάτων

β. το αλισβερίσι των ανταποδοτικών οφειλών μεταξύ υποψηφίων περιφερειαρχών και δημάρχων με τους περιφερειακούς συμβούλους και δημοτικούς συμβούλους με θέσεις ευθύνης όπως αντιπεριφερειαρχών, αντιδημάρχων, με αντάλλαγμα κάθε φορά την προίκα των πολλών σταυρών.

γ. την προώθηση υποψηφίων σωτήρων μέσα από το αποτυχημένο συνδικαλιστικό κίνημα.

δ. την επαναφορά των αποτυχημένων του πολιτικού συστήματος.

Ποιοι είναι λοιπόν αυτοί που θα μπορέσουν να ξεφύγουν από την μέχρι σήμερα πεπατημένη;

Ποιοι είναι εκείνοι οι οποίοι θα μπορέσουν να ξεπεράσουν κομματικά εσκαμμένα ώστε να πείσουν ότι πραγματικά μπορούν να προσφέρουν στον τόπο τους;

Είναι εκείνοι που κέρδισαν τον σεβασμό, την αγάπη και την εκτίμηση των ανθρώπων που συναναστράφηκαν.

Είναι εκείνοι που έχουν δείξει ποιες είναι οι δυνατότητές τους και οι επιτυχίες τους στους τομείς που δραστηριοποιήθηκαν.

Είναι εκείνοι που φεύγοντας από τη γενέτειρα τους, οι συμπολίτες τους πάντοτε είχαν έναν καλό λόγο να πουν για την προκοπή τους και την αναγνώρισή τους.

Είναι εκείνοι που θα μπορέσουν να αφήσουν την ασφάλεια που τους παρέχει έως και σήμερα το σύστημα.

Είναι εκείνοι που δεν θα επιτρέψουν η Τοπική Αυτοδιοίκηση να γίνει πειραματόζωο για μια ακόμη φορά των κομματικών και κυβερνητικών σκοπιμοτήτων.

Είναι εκείνοι που θα μπορέσουν να ‘γυρίσουν’ το σύστημα από πολιτικοκεντρικό (ο πολιτικός κέντρο της προσοχής), σε πολιτοκεντρικό (ο πολίτης έρχεται στο προσκήνιο).

Είναι αυτοί που θα μπορέσουν να υψώσουν το ανάστημά τους, έτσι ώστε τη σκέψη τους να την κάνουνε λόγο και τον λόγο τους να μπορέσουν να τον κάνουνε πράξη.

Αυτοί που θα μπορέσουν όχι απλά να προτείνουν, αλλά που θα έχουν και τη δυνατότητα να δημιουργήσουν νέους όρους για την τοπική ανάπτυξη με αλλαγή καλλιεργειών, τυποποίηση προϊόντων, ανταγωνιστικότητα, αξιοποίηση του ενδογενούς δυναμικού, προστασία του αγροτικού και φυσικού περιβάλλοντος.

Αυτοί που θα πετύχουν την συγκράτηση του πληθυσμού στην ύπαιθρο μέσα από την ανάπτυξη.

Αυτοί που θα κάνουν την ύπαιθρο πόλο έλξης των ανθρώπων της μεγαλούπολης, δίνοντάς τους νέα προοπτική, ελπίδα και ποιότητα ζωής.

Αυτοί που θα δώσουν τη δυνατότητα σε έναν μεγάλο αριθμό συμπολιτών μας να επιλέξουν για πρώτη φορά την μετακίνησή τους προς την ύπαιθρο, μετά από πολλές δεκαετίες, αξιοποιώντας τη δυνατότητα μιας νέας επαγγελματικής δραστηριότητας που θα τους παρέχεται στην επαρχία, εκεί που οι περισσότεροι γεννήθηκαν και μεγάλωσαν.

Αυτό για να γίνει σωστά, πρέπει να γίνει με πάθος, ευθύτητα, ρεαλισμό, αίσθηση λογοδοσίας και πίστη στην παραγωγική εκμετάλλευση κάθε τοπικού συγκριτικού πλεονεκτήματος.

Για να μπορέσουμε να καταστήσουμε την Τοπική Αυτοδιοίκηση ως το πρώτο κύτταρο δημιουργίας ενός νέου προτύπου ζωής, χρειάζονται τέτοιοι άνθρωποι από τη μία, αλλά χρειάζονται και πολίτες που θα μπορούν να αντισταθούν σε ‘σαγηνευτικές’ υποψηφιότητες και να πουν το δικό τους ‘όχι’ στο στενό εναγκαλισμό του κράτους.

Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να μη μιλάμε για μια ακόμα χαμένη ευκαιρία.

Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να δώσουμε γρήγορους ρυθμούς ανάπτυξης στον τόπο μας.

Μόνο έτσι θα μπορέσουμε όλοι μαζί να παλέψουμε να πραγματωθεί το όραμα αυτών που το εμπνεύστηκαν.

Μόνο έτσι μπορούμε να αναδείξουμε αυτούς που πραγματικά μπορούν να οργανώσουν σωστά και δίκαια όλες αυτές τις ενέργειες ώστε να στρίψουμε όλοι μαζί στο δρόμο της σωστής πορείας για τις τοπικές κοινωνίες, την ευημερία, την αξιοσύνη, την αντικειμενικότητα, τη σωστή εκμετάλλευση του πλούτου της γης μας.

Ήρθε λοιπόν η ώρα, μέσα από αυτή τη δύσκολη συγκυρία που περνάμε όλοι, στις επόμενες αυτοδιοικητικές, ή εθνικές εκλογές να επιλέξουμε τους σωστούς ανθρώπους που θα συμπορευτούν όλοι μαζί στη μεγάλη μάχη, έτσι ώστε με τις αποφάσεις που θα πάρουμε σήμερα να δημιουργήσουμε τη μεγάλη ευκαιρία του αύριο.