Ωδίνες μετ’ εμποδίων

Οι Βρετανοί φόρεσαν πλερέζες. Η 27χρονη Τζέσικα Ενις-Χιλ, χρυσή ολυμπιονίκης του επτάθλου το 2012 στο Λονδίνο, είναι έγκυος και δεν θα μετάσχει στους Αγώνες της Κοινοπολιτείας (το ερχόμενο καλοκαίρι στη Γλασκώβη). Μόλις διάβασα την είδηση θυμήθηκα εκείνο το μισερό πιάτο: ρύζι μπασμάτι με δύο φέτες βραστή γαλοπούλα. Ηταν προ ετών, κατά τη διάρκεια της επίσκεψής μου στο σπίτι μιας ελληνίδας μαραθωνοδρόμου, η οποία ετύγχανε και μητέρα δύο νηπίων. Μου μίλησε για το αυστηρό ημερήσιο διαιτολόγιό της (το προαναφερθέν πιάτο ήταν το σχετικά πλούσιο μεσημεριανό γεύμα της) που θα της εξασφάλιζε το πολυπόθητο 9% λίπους, για την προπόνησή της, τον επόμενο στόχο της (που ήταν τότε οι Ολυμπιακοί του Λονδίνου), αλλά και τα τρεχάματά της με τα παιδιά. Αναρωτήθηκα πώς γίνεται να τρέχεις κάθε μέρα 25 χιλιόμετρα και ύστερα να επιστρέφεις σπίτι και να μαζεύεις από το χαλί τουβλάκια LEGO και ακέφαλες κούκλες.

Τελικά ο πρωταθλητισμός συνάδει με τα Pampers; Η Ενις-Χιλ, πάντως, είναι πεπεισμένη πως ναι: «Μπορεί τα σχέδιά μου για το 2014 να ανατράπηκαν, αλλά στις δύο αυτές εβδομάδες που κάθησα να σκεφτώ την καριέρα μου, είμαι 100% αποφασισμένη, μόλις γεννηθεί το μωρό, να γυρίσω στον αθλητισμό και να διεκδικήσω ένα δεύτερο χρυσό στους Ολυμπιακούς του Ρίο του 2016…» (αξίζει να σημειωθεί ότι στο έπταθλο κάνεις: 100 μ. μετ’ εμποδίων, άλμα εις ύψος, σφαιροβολία, 200 μ., άλμα εις μήκος, ακοντισμό και 800 μ.). Οχι ότι η Ενις-Χιλ είναι η πρώτη στην Ιστορία.

Εκείνη που φέρεται να προλείανε το έδαφος ήταν το 1997 η αμερικανίδα μπασκετμπολίστρια Σέριλ Σουπς, γνωστή μέσα και έξω από το παρκέ ως ο «θηλυκός Τζόρνταν» (όσο σεξιστικό και αν ηχεί αυτό), η οποία κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο με την Εθνική των ΗΠΑ στους Ολυμπιακούς του 1996 στην Ατλάντα και είναι η πρώτη γυναίκα που έδωσε το όνομά της σε αθλητικό παπούτσι (η περίφημη σειρά Air Swoopes της Nike ήρθε να κάνει παρέα στην Air Jordan). Πίσω στο 1997, η Σουπς, μία από τις μεγαλύτερες σταρ του «νεογέννητου» τότε WNBA (ήτοι του… θηλυκού ΝBA) τόλμησε το πιο ιλιγγιώδες jump shot της καριέρας της. Λίγο πριν από το ξεκίνημα της εναρκτήριας σεζόν βγήκε και ανακοίνωσε, έτσι απλά, ότι περιμένει μωρό. Φόβος και τρόμος στα κεντρικά της Nike μπροστά σε μια τόσο θρασύδειλη επίθεση οιστρογόνων (ως γνωστόν, χειρότερα για μια αθλητική καριέρα και από αυτά ακόμη τα αναβολικά!).

Η Σουπς είχε κάνει άνω-κάτω τα μέχρι τότε δεδομένα: είχε καταφέρει να εκσφενδονίσει ένα μπιμπερό μέσα στο γήπεδο. Καμία αθλήτρια δεν είχε τολμήσει ως τότε να διακόψει στη μέση την απογειωμένη καριέρα της (και να ξαναγυρίσει, χωρίς κανένα πρόβλημα στην ομάδα της, τους Houston Comets, μόλις έξι εβδομάδες μετά τον τοκετό). Αυτό, όμως, που στάθηκε το πιο ενδιαφέρον από όλα ήταν η προσαρμοστικότητα του WNBA, που αντί να κάνει μούτρα για αυτή την ανορθόδοξη γυναικεία συμπεριφορά, αποφασίζει να «παίξει» έξυπνα. Το προϊόν «Σέριλ Σουπς» επανασυσκευάζεται και πλασάρεται ως «Σέριλ Σουπς, η καθημερινή μαμά», που ταιριάζει γάντι στην προσπάθεια των υπευθύνων του γυναικείου πρωταθλήματος να το πουλήσουν σαν ένα family-friendly αθλητικό γεγονός (κυκλοφόρησε, μάλιστα, και διαφημιστικό υλικό με την «πρόοδο» της διάσημης εγκύου). Την ακολούθησαν πολλές ανά τον πλανήτη. Για κάποιες η εγκυμοσύνη θα είναι το ιδεώδες ντρίμπλινγκ σε μια ανηλεή βιομηχανία που μεταχειρίζεται τις αθλήτριες σαν στειρωμένα προϊόντα ευγονικής. «Σε όλη μου την καριέρα αυτό που έκανα ήταν να ευχαριστώ τους ανθρώπους του μπάσκετ», θα δηλώσει το 2009 η Αμερικανίδα Κάντας Πάρκερ, που ήταν σε ενδιαφέρουσα. «Ηρθε η στιγμή να ευχαριστήσω τον εαυτό μου».

Τι να μας πουν οι καινούργιες, η υπέρβαση των ορίων είναι παλιά υπόθεση. Για παράδειγμα, η Φάνι Μπλάνκερς-Κουν, γνωστή με το παρατσούκλι «ιπτάμενη νοικοκυρά». Η ολλανδή δρομέας πέρασε πρώτα μια βόλτα από τους Ολυμπιακούς του Βερολίνου (1936), έκανε ένα διάλειμμα και επανήλθε 12 χρόνια αργότερα, το 1948 στο Λονδίνο, μητέρα πλέον δύο παιδιών, για να τους πάρει τα σώβρακα! Οχι ένα, αλλά τέσσερα χρυσά μετάλλια: στα 100 μ., στα 200 μ., στα 80 μ. εμπόδια και στα 4 x 100 μ.

*Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2014